All the love, H

12

Denise POV

Vandaag is de begrafenis van mijn moeder. Terwijl ik mijn jasje aantrek en in de spiegel kijk voel ik Harry's handen op mijn heupen.

"Hey jij kan dit, je bent sterk" zegt hij zacht. Ik doe moeite om mijn tranen in te houden. "Ik ben bij je" zegt hij om me gerust te stellen. Ik knik voorzichtig.

Ik draai me om naar Harry en doe mijn hand door zijn haar om het een beetje meer netjes te maken.

"Ik kan dit niet Harry" zeg ik zacht als ik hem in zijn ogen aankijk. Harry zegt niks en haalt mij dichter bij hem om me vervolgens een knuffel te geven.

Aangekomen bij de begrafenis, is het mijn beurt om afscheid te nemen van mijn moeder.

"Rust zacht mam, ik hou van je" zeg ik zacht. Een traan rolt over mijn ogen. Voorzichtig leg ik een fotolijstje met een foto van mij en mijn moeder op de kist en loop weg. Zodra ik terug bij Harry kom kruip ik in zijn borstkast en begin keihard te huilen.

"Zullen we even een stukje gaan lopen?" vraagt Harry zacht en ik knik.

"Kan ik nog een nachtje bij jou blijven? Dan ga ik morgen naar Opa en Oma" vraag ik aan Harry.

"Je kan zo lang blijven als je wilt" zegt hij lief wat me een beetje laat glimlachen.

"DENISE" Hoor ik een zware mannen stem mijn naam roepen en ik draai me om. Als ik zie wie het is sta ik meteen stil.

De man komt dichter naar ons toelopen. "Waag het niet een stap dichter bij te komen" zeg ik en voel woede, verdriet alles opkomen. Mijn hart gaat tekeer in mijn keel.

"Ik wil met je praten Denise" zegt hij.

"WAAR WIL JIJ IN GODSNAAM OVER PRATEN" schreeuw ik nu.

Harry POV

De man komt steeds dichter naar Denise toe gelopen en ik pak haar steviger vast.

"Ik heb dit nooit gewilt" zegt de man.

"Ja en ik ben persident van Amerika" zegt Denise sarcastisch.

"Dennisje luister nou"

"Nee ik luister niet, en noem me geen Dennisje"

Denise begint weg te lopen en ik loop met haar mee.

"Je kan je vader niet eeuwig blijven ontwijken" zegt de man.

"JE BENT MIJN VADER NIET, NOOIT GEWEEST MISSCHIEN OP PAPIER MAAR VERDER NIKS" schreeuwt Denise nu in tranen.

"Wat zeg jij daar meisje?" de vader klinkt dreigend. Hij maakt een aantal grote stappen naar Denise toe. Net voordat hij haar een mep verkoopt spring ik ertussen.

"Oh oh en dit is zeker je heldhaftige vriendje" lach de vader.

"Harry kom" zegt Denise zacht.

"Je bent ziek, ziek in die tering kop van je" zeg ik en kijk haar vader diep in zijn ogen aan.

"Oh kijk hij heeft ook nog praatjes ook" lacht hij.

"Jij laat Denise met rust begrepen?" zeg ik.

"Of anders?"

"Harry kom alsjeblieft" smeekt Denise. Ik duw de man een keer flink tegen zijn borst en loop dan met Denise weg.

_________________________

Hi peeps, i'm back ! Mijn laptop is gemaakt dus ik hoop veel meer te kunnen schrijven. Deze week gaat moeilijk worden want ik ga zaterdag naa OTRA in brussel en i'm ssooooo excited ewewbfkmvfckjasd. Te excited om te schrijven tbh haha. Als jullie het leuk vinden kan ik een extra update doen over hoe het was? Let me know :)

Love u all

x