Zorba

27. Bölüm

Leya'dan
Amcam yere düştükten sonra arkasındakinin kim olduğunu gördüm.

Leya- Yağız ?

Yağız- Bir daha aynı acıyı yaşayamazdım.

Arda birden koşarak evden çıktı.

Alisa- Ardaa!!

Abime döndüm.

Leya- Şimdi ne olacak ?

Çağan- Arda'nın iyi olmasını bekleyeceğiz sonra oturup konuşacağız.

...

Eve dönmüştük neredeyse bir buçuk saat geçmişti ama Arda'dan haber yoktu. Abim Yağız Alisa hepsi sırayla arıyordu. Ama hiçbiri karşılık alamıyordu. Hayır yani hiç mi Arda ile ilgili bildikleri bir şey yoktu. Kaç senelik arkadaşları.

Leya- Yeter bu böyle olmayacak. Sizin bildiğiniz bir yer yok mu ?

Tuana- Nasıl bir yer ?

Leya- Arda'nın üzüldüğün de gittiği bir yer.

Yağız, Çağan ve Tuana- DAĞ EVİ!!

Sonunda bir aydınlanma yaşamışlardı.

Leya- Tamam nerede bu dağ evi.

Çağan- Ben yolu biliyorum binin arabaya.

...

Dağ evine gelmiştik. Burası nasıl bir yerdi ? Tamam insan doğa ile iç içe olabiliyordu ama niye uçurumun kenarındaydı. Hadi tahmin edin Arda nerede ? Uçurumun kenarında. Abimler kimin gidecek kavgası ederken Alisa'ya döndüm.

Leya- Sen git şu anda sana ihtiyacı var .

Alisa- Tamam ben gidiyorum o zaman.

Çağan- Ama Ley-

Leya- Abi sen bu durumda olsan yanına Yağız'ın ve ya Arda'nın gelmesini mi yoksa Tuana'nın gelmesini mi istersin ?

Çağan- Tuana sanırım.

Leya- O zaman Alisa sen gidiyorsun biz buradayız.

Alisa'dan
Hemen Arda'nın yanına gittim.

Alisa- Sevgilim.

Arda bana döndü.

Arda- Alisa nasıl buldun beni ?

Alisa- Kalbim, kalbimin sesini dinledim.

Aslında Arda'nın sakinleşmesi için söylediğim cümle onun hiç hoşuna gitmişe benzemiyordu.

Alisa- Arda iyi misin ?

Arda- Değilim Alisa değilim.

Alisa- Tamam nasıl iyi olacağını söyle onu yapalım.

Elinden tuttum. Elini yavaşça geri çekti.

Arda- Alisa git.

Alisa- Nereye ?

Arda- Git nereye gidiyorsan oraya git ölümümü görmeni istemem.

Alisa- Nee ne s-sa-saçmalıyorsun Arda.

Arda- Saçmalamıyorum beni unut hayatını yaşa güzel kızsın.

Artık ağlamaya başlamıştım.

Alisa- Arda yapma lütf-

Arda- Alisa ya git ya da şimdi atlıyorum.

Alisa- ARDA AMA-

Arda- Aması falan yok.

Arda uçuruma bir adım daha yaklaştı. Kolunu tuttum ama beni sertçe yere itti. Geri kalkamadım. İki elimle yüzümü kapattım. Sonrasında bir bağırış...