Siyah Kurt {YOONMIN}

6. Bölüm

(Jimin ficte böyle mavi gözlü ve tamamen böyle düşünün)

¤¤¤

Sabah yine ve yine güneş sayesinde uyanmıştım. Gözlerimi kısıp, yüzümü buruşturmadan edemedim. Keskin baş ağrısı vucudumu ele geçirirken, yerimden doğruldum. Alnımı sıvazlarken, aklıma dün geceki anılar dolarken, yerimden kalktım. Hala dün gecenin etkisindeydim. Ağlamaktan nasıl uyuduğumu bile hatırlamıyorum. Baş ağrım beni zorlarken, küçük bir duşun iyi geleceğine kanaat getirerek duşa ilerledim. Kısa bir duştan sonra banyodan çıktım ve üstümu giydim.

Vakit biraz olsun geçmiş olsun umuduyla telefona baktım, 20 dakika tek geçmişti. Oflayıp, yatağa oturdum. Çok açtım. Dün ne kahvaltı nede akşam yemeği yemiştim ve biraz daha böyle kalırsam bayılacağımı hisediyordum. Zira gurulduyan karnım bu düşüncemi kanitlar nitelikteydi.

İçimde derin bir huzursuzluk, endişe ve korku vardı. Hani bazen çok kötü bir şey olucakmış gibi hisederiz ya, işte tam olarak o anlardan birindeyim. Aklımda bu ormana tıkılacakmışım gibi düşünceler dünüp, duruyordu. Birden terler dökmeye başladığımda, aklımdaki düşüncelerden kurtulmaya çalıştım. Sorun yoktu her şey iyi olucak. Gözlerimi kapatıp, derin nefesler verirken, bir yandanda mırıldanmaya başladım. Tam sakinleşeceğim sırada çalan kapıyla, irkilerek kendimi arkaya attım.

"Jimin, ordamısın?"

Dün gece sanki bir şey olmamış gibi sakin çıkan ses tonuna karşı, kaşlarımı çatmıştım. İçımdeki ona olan sevgiyi tamamen öldürüyordu. Eskiden birbirimiz olmadan uyuyamazdık bile. Kardeştik, arkadaştık, kuzendik, dostuk biz. Ama kesinlikle düşman değildik. Ben ondan korkmazdım, ona sığınırdım. İstemdışı gözlerim dolarken, tek istediğim burdan gider gitmez Jackson'un piskolojik yardım almasını sağlamak. Yavaşça yerimden kalkıp, kapıya doğru ilerledim. Kapı kilitliydi ve benim sakin olmam gerekiyordu.

"Burdayım"

Kısık ve bir o kadarda korkulu çıkan ses tonumla biraz beklemişti. Daha sonra derin bir iç çekme sesi duyuldu.