Cheap Paradise | oneshot

HunHo

"به نظر شما بهشت چه جور جاییه؟"

بعد از انتخاب کردن عکسی که از گلدون گل رز سرخش گرفته بود،یه جمله رو تایپ کرد و پستش کرد.

موبایلش رو خاموش کرد و نگاهش رو به سقف دوخت.

صدای تیک تاک ساعت قدیمی مثل قبل به گوش نمی رسید ولی حتی تو اون شلوغی هم،می تونست هر چند ناواضح،بشنوتش.

_دوباره شلوغ شده....

سر و صدای بیرون که به خاطر رفت و آمد ماشین ها بود،از صبح اذیتش میکرد.به خاطر شروع شدن تعطیلات تابستونی،خیلیا داشتن از سئول خارج میشدن و برای همین ترافیک بیشتر شده بود.

_خیلی رو مخن....

+چون خیلی بهش فکر میکنی میره رو مخت.روانشناسی ثابتش کرده!

با جمله ای که دوست پسرش گفت،نگاهش رو از سقف گرفت و خیره بهش،با لحن مسخره ای گفت:«بله بله آقای دکتر...هر چی شما بگید قربان!»

_مسخره نکن!واقعی گفتم!

سوهو با اعتراض گفت و بعد رو به روش نشست.هر چند وقتی دید سهون بدون توجه به نور آفتاب که اذیتش میکنه،بی تفاوت نشسته،دوباره سریع بلند شد و سمت پنجره رفت.

_بهت چندین و چندبار گفتم که نور آفتاب چشمات رو اذیت میکنه پس پرده رو بکش ولی تو بازم گوش نمیدی!

سوهو بعد از کشیدن پرده،غر زد و این دفعه کنار سهون،روی تخت نشست.یه کتاب کوچیک از کنار تخت برداشت و مشغول خوندنش شد.از وقتی فهمیده بود سهون مریضه،چندتا از کتاب هاش رو آورده بود خونه اش تا هر وقت کنار هم بودن،تو اوغات فراغتش بخونتشون.

نگاه سهون خیره به انگشت های زیبای دوست پسرش بود که با دقت برگه های نازک کتاب رو ورق میزد و دنبال صفحه ی مورد نظرش میگشت.انگشت هایی که خیلی روزها میون انگشت های خودش حبسشون میکرد.

نگاهش رو بالاتر آورد و به صورتش نگاه کرد.پوست بی نقص و صافش مثل یه پس زمینه ی عالی برای اجزای هنری صورتش،می درخشید و جلب توجه میکرد.

استانداردهای زیبایی تو هر جای دنیا متفاوت بود و برای سهون،تمام وجود دوست پسرش،تجسم زیبایی بود!

سوهو موقع کتاب خوندن و وقتی تمرکز میکرد،واقعا زیبا بود ولی....

_اگه اومدی پیش من حداقل با من حرف بزن....

سهون با دلخوری گفت و به چشم های سوهو خیره شد.سوهو چند لحظه مکث کرد و بعد،همراه آهی که کشید،کتابش رو روی تخت گذاشت و گفت:«خب دوست داری راجع به چی حرف بزنیم؟»

_به نظرت بهشت چه جور جاییه؟

یه سوال ناگهانی که سوهو اصلا آمادگیش رو نداشت.چند لحظه با شوک به سهون خیره شد ولی خیلی زود،رنگ نگاهش عوض شد.