SADECE BENİMSİN

HALE

Bugün kafam karmakarışık bir şekilde uyandım. Geç uyuduğum için göz altlarım şişmişti. Kahvaltı masasını hazırladım ve kahvaltı yapmaya başladım. Kahvaltı yapmam bitince masayı topladım. Birden evde zil sesi yankılandı.Koşarak kapıyı açtım karşımda değişik bir şekilde Berk'i gördüm. Fazla yorgun gibiydi. Onu içeriye davet ettim. İçeride oturduk ve konuşmaya başladık.

-Neyin var Berk?

-Bir şeyim yok sadece fazla yorgunum. O evi araştırdım.

-Bir şey buldun mu?

-Tabi ki. Evin sahiplerinin trafik kazasında öldüğünü ve ölenlerin çocuklarının hala yaşadığını buldum ama çocukların nerede yaşadığını daha araştırmadım.

- Peki şimdi ne yapacağız?

-Bence eve tekrar gitmeliyiz Hale.

-Ben de sana bunu söyleyecektim sana. Ben o zaman hemen giyinip geleyim.

  Dün eve giderken giydiğim kıyafetlere benzer kıyafetler giydim. Sonra da Berk'in yanına gittim. Ceketlerimizi aldık ve arabaya bindik. Eve varmak uzun sürdü. Vardığımızda Berk'e özellikle "Sakın beni oradan çıkarma." dedim. Berk ise kafasıyla onayladı. Eve girdik evden sesler gelmiyordu ama yazılar değişmişti. Duvarda "Siz benimsiniz." yazıyordu. Berkle bir süre bakıştık. Sonra ben bağırdım. " Sen kimsin!" yine aynı cevabı verdi "Beni tanımadınız mı?" Konuşmaya devam ettim. "Hayır. Kimsin?" Bu sefer cevap vermedi. Tekrar sordum "Çok yakınınızım" dedi. Berk cevap verdi bu sefer "Biz sadece komşuyuz." dedi. Cevap vermedi. Sürekli bağırdık ama cevap vermedi. Bizde evin içini dolaşmaya başladık ama bir şey bulamadık. Arabaya bindik ve evin yolunu tuttuk.