26(FİNAL)

1.9K 60 20
                                    

Son kez iyi okumalar

;

Her şeyi unut ama nasıl acı çektiğini unutma .

Her şeyi unut ama geceleri ağlarken gözyaşını kendinin sildiğini unutma .

Her şeyi sil .

Her şeyi yak.

Ama kendini yakma.

Kendini bırakma.

Sen kendin için çok değerlisin .

Gözlerimi yavaşça araladım. Tam tepemde duran ışıkla kaşlarım çatıldı .

Yanımda beyaz önlüklü bir kadın vardı. Uyandığımı gördüğünde kocaman gülümsedi.

Utandım. Çok utandım.

En son uyuşturucu içerek intihar ediyordum ben .

Gözlerim doktor formasının üstündeki yazıya gitti.

Uzman Doktor Esmanur Keleş.

Esmer güzeli bir doktordu. Kapalılık ona ayrı bir hava vermişti.

Gözlerindeki sakinlik ruhumu dinlendiriyordu .

Yanıma sandalyeyi çekerek oturdu .

" Nasılsın ?"

Nasılım ? Kendime sormayalı o kadar uzun zaman olmuştu ki .

" Midem ağrıyor."

Bana şefkat dolu bir gülümseme yolladı.

" Çok normal mideni yıkadık Naz. Senin gibi genç geleceği parlak birinin intihar etmesi beni çok üzdü."

Gözleri üzüntüsünü belli ediyordu. Samimiydi.

" Özür dilerim."

" Benden değil en çok kendinden özür dile. Bak yaşıyorsun Naz. Allah senin yaşamanı istiyor. Sana bir şans daha veriyor. Bu şansı değerlendir . Çok gençsin savaşmayı bırakma. Sen bitti dediğin her anda Allah senin karşına mucize çıkartır."

Çok utandım. O kadar doğru konuşuyordu ki . Ben pes etmiştim ama ölmemiştim. Yaşamamı istiyordu.

Önüme gelen saçları nazikçe kulağımın arkasına sıkıştırdı .

" Sana bir şiir okuyacağım. Seni görünce aklıma geldi."

Meraklı gözlerimi onu bulmuştu tekrar.

" Değişir miyim seni bir yaz gününe?
Çok daha güzelsin sen çok daha ince.
Mayısın goncaları sert rüzgarlarla titrer,
Yaz günleri kısa bir düş gibi gelir geçer;
Bazen cehennemin ateşi tepende parlar,
Sonra altın gibi saçlar sararıp solar
Her ne kadar güzel olsan sonuç değişmez;
Fakat senin sonsuz yazın hiç solmayacak,
İnce güzelliğin de hiç silinmeyecek,
Ne de ölüm seni gölgesine alabilecek."

Okuduğu şiiri biliyordum. William Shakespeare,Sone .

" Savaşmayı bırakmak için çok gençsin. Önünde yaşabileceğin uzun yıllar var . Bir gün herkes toprak olacak. Yapma o yüzden Naz. Allah sana bir şans verdi onu kullan lütfen. Herkes çöker . Herkes acıdan ağlar. Önemli olan savaşmak. Kimsenin seni sevmediği vakitlerde yaratıcının seni sevdiğini hatırla. Annenin ve arkadaşlarının seni sevdiğini asla unutma. Perişan oldular Naz. Seni gerçekten seviyorlar. Ben senin gözlerindeki yaşama isteğini görüyorum. Yüksek doz uyuşturucu almışsın bağımlılık riskine karşı tedaviye alıyorum seni. Ayrıca arkadaşım Uzman Psikolog Eda Yıldız 'a görünmeni istiyorum. Eminim çok iyi anlaşırsınız. Tekrardan geçmiş olsun Naz. Çok iyi yerlere geleceğine eminim."

Teşekkür dahi edemedim . Ama minnetle göz yaşım aktı . Tanımadığım insanlar benim için çabalıyordu. Çok kıymetli bir şeydi bu .

O günden sonra hayatım tamamen değişmişti. Esma abla beni tedavi etmişti. Eda abla ise beni tekrar hayata döndürmüştü .

Rengin,Ilgın ve annem vardı yanımda hep. 

Her şey bitti derken yeni bir hayatım olmuştu.

Rengin,moda tasarımı üzerine okuyordu. Onunla aynı üniversitede konservatuar okuyordum.

Zamanımda kırdığım kemanı şimdi sımsıkı elime alıyordum. Ünlü bir kemancı olmak için var gücümle çalışıyordum.

Babam ve diğerleri hapisteydi ve ben mutluydum. Babamın gölgesi dahi üzerimde değildi. Annemle çok güzel bir hayat yaşamaya başlamıştık. Eskişehir ' i terk edip Muğla 'da yeni bir hayata başlamıştık.

Ilgın yurt dışında okuyordu . Ve çok mutluydu.

Bu hikaye her şeye rağmen mutlu bitmişti.

Siz her şeyden değerlisiniz bunu asla unutmayın.

Acılarımı ve mutluluğumu size emanet ediyorum.

Mutlu ve sağlıcakla kalın.

Naz Alacahan

🍀

Naz'ımı size emanet ediyorum sevgili okurlar. Onda bir parça bulduğunuz kendinizde belki de . O sizi anlıyor ve seviyor. Bende sizi seviyorum. Kendinize iyi bakın.

Sahnede yazdığım şiir karşıma instgramda çıktı. Karşıma çıkma nedeni Naz içinmiş. Şiiri sana armağan ediyorum Naz'ım.

Sağlıcakla, mutlulukla ve sevgiyle kalın.

Belki bir gün tekrar buluşuruz .

                               Yazar laciverttyazar

BİR ŞANS DAHA LÜTFEN || TEXTİNG Where stories live. Discover now