ေဆး႐ုံဝန္းထဲ အေမာတေဇာ ေျပးဝင္လာသူက Bright ပင္။
"ဆရာမ ဒီေဆး႐ုံမွာ တက္ေနတဲ့ Winmetawin ဆိုတဲ့ လူနာ ဘယ္အခန္းမွာလဲဗ်"
ေကာင္တာက သူနာျပဳ ဆရာမေလးက
"ကိုယ္ဝန္ပ်က္က်သြားတဲ့ တစ္ေယာက္၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား၊ အခန္း 105 မွာပါရွင့္"
"ဗ်ာ" ဆရာမ တခုခုေတာ့လြဲေနၿပီ ၊ သူက သူကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ပါ ကိုယ္ဝန္ကဘယ္လို...
ဪ ဒါကဒီလိုပါ၊ သူက ေမြးရာပါ သားအိမ္ပါလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ေပမယ့္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ဒါကလည္း တစ္ရာမွာတစ္ေယာက္ဖစ္ခဲတဲ့အရာေပါ့ရွင္။
သူနာျပဳ ဆရာမေလးရဲ့ စကားက သူ႔ရင္ထဲကို အရွိန္ျပင္းစြာ မုန္တိုင္းၾကမ္းဝင္ေရာက္တိုက္ခက္လိုက္သလိုပင္။ သူ ေျခလွမ္းေတြက မေျပး႐ုံတမယ္ပင္။
"ေဒၚႀကီးအိုင္"
"ဟင္ သခင္ေလး"
ေဒၚႀကီးအိုင္ သခင္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ဝမ္းသာအားရ ေခၚမိေသာ္လည္း ထိုဝမ္းသာမွုက ခဏပင္။
"သားေလး"
"ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီးၿပီ"
ခုံးတန္းေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး
"ကၽြန္ေတာ္အျပစ္ေတြပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က တကယ္မေကာင္းတဲ့ေကာင္ပါ"
မ်က္ႏွာကို လက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္တိုက္လိုက္မိသည့္ အထိပင္။ ရင္ေသြးတဲ့ အမွန္တကယ္ ဆုံးရွုံးသြားရေလၿပီ။ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ ကိုယ့္မို့ Winကို ရင္ဆိုင္ရန္ သတၱိေတြ အေတာ္ေမြးရေလသည္။
သူ အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ Winက သူကို မ်က္ႏွာလႊဲသြားေလသည္။
"Win"
သူ႔ ေခၚသံကို Win ဂ႐ုမျပဳေလဘဲ
"ကၽြန္ေတာ္တို့ ကြာရွင္းၾကမယ္"
Bright သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
"ေသခ်ာစဥ္းစားပါဦး Winရယ္၊ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ကိုယ့္ မွားခဲ့ပါတယ္၊ ေတာင္းလည္းေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ကိုယ္မင္းနဲ႔ကြာရွင္းဖို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး Winရယ္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ"
