17 ნაწილი

396 22 15
                                    

ლიკა:ლუკაა იცი რა მაინტერესებს?
ლუკა:რა
ლიკა:ასე უცებ რანაირად მოასწრო ლიზიმ ყველას რომ მოდო ჩვენი ამბავი
ლუკა:შენ ის რატო არ გიკვირს ჩვენმა მშობლებმა რომ ჯერ არ იციან
ლიკა:რავი ეტყობა მოერიდა მაგათთვის თქმა
ლუკა:კიდე კაი მოერიდა თორე დავრჩებოდი ხახამშრალი ძლივს გაკოცე არაფერს არ გაცლიან რა
თქვა და ჩაიცინა
ლიკა:არ წავიდეთ სახლში?
ლუკა:მოდი ჯერ ამათ ვკითხოთ სახლში წასვლა თუ შეიძლება და მერე
მითხრა და ამჯერად გადაიხარხარა
ლიკა:კაი კაი წამოდი😀🤣🤣
ლუკა:დაბრძანდით
ლიკა:ახლა შენ დაჯექი წინ უკან ჯდომა მინდა
ლუკა:ოჰ რა პრეტენზიებია ქალბატონო ლიკა
ლიკა:სწორედაც ქალბატონოთი მომმართე ასეთი წარმოსადეგი პიროვნება ვარ
ლუკა:სულელი ხარ
თავზე გადამისვა ხელი და ჰარლიზე დაჯდა მეც მივუჯექი და წაიყვანა
ლუკა:ეს ჩვევა ზედმეტად დაგჩემდა
ლიკა:რას გულისხმობ
ლუკა:მაგ ხელები რომ შემომხვიო მოგტყდება?
ლიკა:ასეც კარგად ვარ
ლუკა:კარგი ეგრე იყავი
სიჩქარეს მოუმატა და უკვე გადმოვარდნას ვიყავი რომ მივეხუტე
ლიკა:გიჟი ხარ
ლუკა:შენ გამაგიჟე!
ლიკა:არც მანამდე იყავი დაწყობილიშენ
ლუკა:ხელი არ გაგეშვას შენ
ლიკა:რომ გაგიშვა პირდაპირი რეისით გავფრინდები საქართველოში ამ სიჩქარით თუ ივლი
ლუკა:მერე არ მოგენატრა საქართველო?
ლიკა:მე კი მომენატრა მაგრამ შენთვის არ იქნება კარგი ახლა რომ დავბრუნდეთ
ლუკა:რატო?
ლიკა:წარმოიდგიმე ახლა ტელეფონზე არ გვასვენებენ და იქ სახლში ალბად ყოველ ორ წამში მოვლიან
ლუკა:აუ აქ ხოარ დავრჩეთ?
ლიკა:ხო და მერე აქ ჩამოგვაკითხავენ
ვთქვი და გავიცინე
ლუკა:არ ყოფილა საშველი
ლიკა:ზუსტადაც.
მალევე სასტუმროში დავბრუნდით და ნომერში ავედით
ლუკა:აუ დავიღალე ამდენი ატრაქციონით
ლიკა:აბა ხოარ შეგეშინდა
ლუკა:არა რას ამბობ ატრაქციონზე მაგიტო ვისინჯავდი პულს რომ არ შემშინებია
ლიკა:მშიშარა მშიშარააა
ლუკა:და ის მე ვიყავი ატრაქციონზე რომ ყვიროდა მგონი ცუდად ვაროო
ლიკა:ეეეე გესმოდა შე იდიოტო?
ვუთხარი და ბალიში ჩავარტყი
ლუკა:ააა მეტკინა საყვარელ ადამიანს ასე უნდა მოექცე?
გაიცინა
ლიკა:რატომაც არა
ლუკა:ესეიგი ომი გინდა
ლიკა:მინდა
ლუკა:ბალიშებით ბრძოლა
ბალიშს სტაცა ხელი და საწოლზე ფეხებით ახტა მეც იგივე გვაკეთე
იქამდე ვურტყამდით ბალიშებს ერთმანეთს სანამ ბუმბულები არ გამოიყარა და ჩვენც დაღლილები დავესვენეთ საწოლზე
ლიკა:ოოო რა მოიფიქრე რა დავიღალე მაგრად ბავშვები ხომ არ ვართ
ლუკა:მე არაფერ შუაში ვარ შენ მოიფიქრე
ლიკა:ახლა მე დამაბრალეეე
ვუთხარი და დავეჭყანე
ლუკა:მაგ სახეს ვოგაჭამ იცოდე ეგრე საყვარლად აღარ დამეჭყანო თორე მართლა მოგაჭამ მაგ პატარა სახეს
ლიკა:კანიბალო
სიცილით ვუთხარი
ლუკა:ეეე როდიდან ვარ კანიბალი
უცებ კანიბალობაზე გამახსენდა რომ კბენა ძალიან მიყვარს მერე ლუკას ხელს დავაკვირდი და ისე მიმზერდა პირდაპირ მიკბინეო რა და რომ ვეცი
ლუკა:ააააა გოგო გააფრინეე
წამოიკივლა
ლიკა:აბა მარტო შენ ხოარ იქნები კანიბალი
მხრები ავიჩეჩე
ლუკა:შტერი ხარ კაი იქნება მეც რომ გიკბინოო
ლიკა:ვერ მიკბენ
ლუკა:ოოხ როგორ იყენებ ჩემს შენდამი სიყვარულს შემეცოდე ი ვერ გიკბენ
ლიკა:აი მე კი სიყვარულს მაგით გამოვხატავ
ლუკა:მართლა?
ლიკა:კი
ლუკა:მაშინ დამკბინე არ მაინტერესება
ლიკა:ნუ მაიმუნობ
ლუკა:ჩემო სიცოცხლე ძალიან რომ მიყვარხარ უკვე გითხარი?
ლიკა:ასჯერ მაინც
ლუკა:ხოდა არ არის საკმარისი ათასჯერ გეტყვი და მეტჯერ
ლიკა:ახლა უნდა მაკოცო ხო?
ლუკა:საიდან მიხვდი შე ეშმაკო
ლიკა:კარგად გიცნობ
ტუჩემისკენ წამოიწია თითქმის და ისევ ზარი
ლუკა:დღეს მგონი დარეკვის დღე მართლა ვიტირებ ტელეფონი უნდა გამომერთო
ლუკა:გისმენ მამა
მამა:ნინიმ მითხრა რომ შენ და ლიკას მართლა შეგიყვარდათ ერთმანეთი სერიოზულად?
ლუკა:კი მამა მარტო ამის თქმა გინდოდა?
მამა:ამ კიდე...
ლუკა:კარგად მამა
ტელეფონი გათიშა და გადადო
ისევ მომიახლოვდა და ჩემი ტელეფონი
ლუკა:გავაფრენ
ტელეფონი ავიღე და დედაა
ლიკა:გისმენ
დედა:როგორ ხართ?
ლიკა:კარგად
დედა:რაღაც კითხვა მაქვს
ლიკა:კარგად დედა
ტელეფონი გავუთიშე და გადავდე
ისევ მომიახლოვდა და კარი
დამლაგებელი:უკაცრავად გამომგზავნეს რომ დავალაგო ნომერი და თუ შეგიძლიათ კარი გამიღეთ
ლუკა:ახლა ფანჯრიდან გადავხტები
ლიკა:ლუკა არაფერი გამოვა ჩაგვისაფრდნენ
ლუკა:სადმე გავიქცცეთ
ლიკა:სად
ლუკა:რავი მთებში გავიხიზნოთ და ტელეფონები გადავაგდოთ კარებიც გადავაგდოთ რომ არავინ დააკაკუნოს
ლიკა:ვერა ხარ შენ
ლუკა:ერთი იდეა მაქქ
ლიკა:რაა
ლუკა:არ ვართ სახლში!!
გაძახა ლუკამ დამლაგებელს
და მომიბრუნდა
ლუკა:მოგვარდა
მომიახლოვდა და ისევ ტელეფონი
ლიკა:ეს ვინღაა
ტელეფონი ავიღე და ვუპასუხე
ლიკა:გისმენთ
???:უკაცრავად ქეთი მინდოდა
ლიკა:სხვაგან მოხვდით
ლუკა:გამორთეე
ტელეფონი გამოვრთე და გადავდე ლუკა მოიწია და უცებ ცუდად გავხდი გავიწიე და სააბაზანოში გავვარდი
ლუკა:ღმერთო ახლა რაღა მოხდაააა
ლიკა:ცუდად ვარ!
ლუკა:რააა რა გჭირს?
ლიკა:გული მერევა!
გავძახე აბაზანიდან

*ლუკას pov*
უცებ ტვინში დამარტყა რომ გულის რევა და თავბრუს ხვევა ორსულობამ იცის უცებ გახარებული ავხტი დავხტი და ლიკას შევძახეეე
ლუკა:ლიკაააააააააააააააააა
ლიკა:რა იყო ლუკა
კარებიდან გამოვიდა შეწუხებული ლიკა
ლუკა:შენ ორსულად ხარრ!
ლიკა:რაა? რას ბოდავ
ლუკა:აბა შენი სიპტომები რას. ნიშნავს
ლიკა:ასე მალე ვერ გამოვლინდებოდა შე შტერო
ლუკა:ეგრეა?
ლიკა:ხო
ლუკა:აუ მეთქი მამა გავხდები
მოწყენილი დავჯექი საწოლზე გვერდით ლიკა მომიჯდა თავი დამადო და მითხრა
ლიკა:ნუ გეშინია გახდები გახდები მაგრამ ჯერ ადრეა
ლუკა:მე ახლა მინდა
ლიკა:პატარა ბავშვივით რატო იქცევი
ლუკა:პატარა ვარ😀
ლიკა:არა ნამდვილად პატარა ბავშვის ტვინი გაქ
ლუკა:ოჰ შენ ვიზე რას ამბობ
ლიკა:უკაცრავად
ლუკა:დღეს შენ არ იყავი ატრაქციონებზე შესვლისას სიხარულით რომ ხტუნაობდი
ლიკა:მერე რააა
ლუკაა:ის რომ ბავშვივით შენც იქცევი!!!
ლიკა:ოო ნუ ხარ მაიმუნი
ლუკა:არ ვარ ისე რა კარგი იქნებოდა ახლა რომ კალთაში პატარა ბავშვი ჩვენი შვილი მეჯდეს
ლიკა:ძალიან სულსწრაფი ხარ
ლუკა:არ ვარ უბრალო პატარა მიმდა
ლიკა:ჰოდა თუ ასე გემარტივება შენ თვითონ გააჩინე
თქვი და სიცილით გადაბჟირდა
ლუკა:მგონი შენ წეხან ცუდად იყავი ახლა როგორ აჭიკჭიკდა შეხედე
ლიკა:აუ ნუ მახსენებ რა
მე ხელი მოვხვიე და შუბლზე ვაკოცე.
ლუკა:ასე თუ ხარ ექიმთან წავიდეთ!
ლიკა:არ მინდა
ლუკა:რას ქვია არ გიმდა
ლიკა:გამივლის
ლუკა:დარწმუნებული ხარ?
ლიკა:სრულებით
ლუკა:კარგი მაგრამ თუ არ გაგივლის ეეგრევე ექიმთან მივდივართ!!!
ლიკა:კაი
საწოლზე ლიკა ისე დაეცა გეგონებოდა სამი კვირა არ უძინია
ლუკა:ასე გეძინება?
ლიკა:კი შემეშვი ახლა
მეც გვერით მივუწექი და ჩავეხუტე
ლუკა:მიყვარხარ!
ლიკა:მე არა
თქვა და გაიცინა
ლუკა:ძალიან ხუმარა გაქდი შენ!
მეც ვთქვი სიცილით და ჩაგვეძიმა
______________________________________პატარა თავია მაგრამ სახალისო იყო🤣🤣😊❤️💙💙

სიყვარული შემცვლის💙🌹Where stories live. Discover now