Bir vampirin kucağına düştüm. Burada kalmam için her şeyi yapabilecek bir vampir...
Bir gece ansızın duyulan o ses
Kulağımı tırmaladığında,
Ne olacağını bilemedim
Ve kaçtım kucağına.
Beni kullanıyor, hemde kanımın son damlasına kadar.
Çünkü ben on...
"Başkalarını çok fazla düşünen bir kimse, kendisini unutur."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🕸
Odadaki büyük makyaj masasının önünde oturtulmuştum. Banyoda her bir yerimi yıkayan hizmetliler üstüne bir de tüm istenmeyen kıllarımdan itinayla kurtulduğundan hiç birinin yüzüne bakamıyorum.
Dar bir korseye zar zor sokulmuş ve üzerime de kabarık bir prenses elbisesi giydirilmişti. Başka bir dünyada olduğum ne kadar çılgınca bir fikir olsa da buradaydım işte. Kendi gözlerimle görüyordum.
Ne kadar herkese bağırıp çağırıp bu durumu reddetmek istesem de, içim anlamadan dinlemeden insanları üzmeye el vermiyordu.
Üstelik bu işi biraz daha devam ettirip ortalığı ayağa kaldırırsam deli olduğumu düşünürler diye şu anlık bu sinir patlamasını yaşamak için kendimi tutuyordum.
Uzlaşmak daha mantıklı olacaktır.
Belki de bir daha asla geri dönemezdim. Buradaki insanlarla iyi geçinmem gerekecekti.
Burada böyle elbiselerle gezmek normaldi sanırım. Açıkcası hoşuma da gitmişti. Bir vampir tarafından kanımın emileceğini ve birazdan muhtemelen öleceğimi bilmesem burada kalmak bile isteyebilirdim.
Saçlarım o kadar nazikçe taranmıştı ki yumuşacık ve kabarık duruyorlardı. Uzun siyah saçlarımı daha önce hiç böyle görmemiştim.
Üzerime giydirilen elbisedeki kırmızı ve siyah renklerin karışımıyla, dudağıma sürülen kırmızı ruj beyaz tenimle birleşince cidden nefes kesici göründüğümü söylemeliyim.
Saçlarımın üst kısmını kurdale şeklinde toplayıp kalanını salık bıraktıktan sonra bana uzattıkları küpeyi taktım.
"Hanım efendi çok güzel oldunuz."
Diğer üç hizmetçi de ona eşlik eden mırıltılarla onay verdi. "Lütfen bizimle gelin, majesteleri ile akşam yemeği yiyeceksiniz." deyip tebessüm ettiğinde aynı gülümsemeyle ona karşılık verdim ve arkalarından peşlerine takıldım.
Hizmet ettikleri adam beni öldüreceği için onlara kötü davranacak değildim ama onlardan yardım istemeye de tırsıyordum. Beni muhtemelen şikayet ederlerdi.
Üzerimde uyguladıkları şeylerden anladığım kadarıyla, beni o adamla yatağa girecek bir kadın sanıyorlardı.
Hayır, bu çok utanç vericiydi.
En alt kata gelene kadar o kadar fazla merdiven inmiştik ki gerçekten belli bir süre sonra kaçıncı katta olduğumuzu karıştırmıştım ama nihayetinde gelebilmiştik.
