- DESTAN -

- 20 - Hain

Gök Sarayda hain damgası yemişti Dağın onurlu savaşçısı Yaman Kaya Han ölüm yarlığını vermişti Kuzubek ve gökmenler onu dertesedip zindana attılar Kaya kimseyi dinlenmek istemedi bu işi bir an önce bitirmek istiyordu Dağ obasına bir ulak yollayıp evdeşine bakması için Kün Ata'yı çağırmıştı ondan iyi haberler bekliyordu Yaman zindandayken Temur Şad yanına gelip gökmenleri gönderdi

" Şadım ne olur anlamam Kaya Han ne diye ölüm yarlığımı verdi ? "

" Sarayda ki hainin sen olduğunu derler "

" Gök Tengrime yemin ederim ki ben hain değilim ... "

" Bilirim Yaman hain olan Vargıdır bu suçu belli ki senin üzerine yıkmak ister mendebur "

" Şadım bana ne olacak ? "

" Bu gece seni saraydan kaçıracağım eğer sabaha kalırsan idam edilirsin buna izin vermeyeceğim "

" Şadım Han buyruğu çiğnemek suçtur etmeyin bu işe siz karışmayın Tılsım Hatuna verilmiş bir sözüm var sizin canınız bana emanet benim yüzümden .. "

" Yaman biz birbirimize emanetiz sende bana anamın emanetisin Kaya Han doğru karar vermedi gerçek haini ortaya çıkarmak içinde oyun kurmam lazım sende bana lazımsın kandaşım "

Yaman Temurun onu ölüme terk etmediği için gözleri doldu doğru Teğine hizmet ederdi

" Var olun Teğinim madem haini bulmak istersiniz bu yolda canım size feda buyruğun başım üstüne "

Temur demirlerden Yamanın omuzuna vurdu

" Gök Hanlığı çok kritik dönemlerden geçer kandaşım gayrı yas tutma vakti bitmiştir Hanlığın istikbali bizim atacağımız adımlardadır "

Yaman başını eğdi

" Sırma Sırmam imdi deliye dönmüştür Teğinim oda benimle gelsin "

" Sırmayı Sarayda bırakmak aptallık olurdu zaten Sırmada seninle gelecek "

Temur Tegin Yamana söyleceklerini söylemiş zindanlardan çıkmıştı Kaya Han ile son kez konuşmak istedi Günseli Hatun ve Hanın odasına gitti Kaya Han evdeşinin başında otururdu Günseli ise uyuyordu Kaya Temuru görünce evdeşinin elini tutup konuştu

" Kandaşım sinsi düşman bizi ne hale koydu görürsün "

" Günseli Hatun güçlüdür kandaşım iyi olacak "

" Evdeşim gözümün önünde erir gider ben kos koca hanım elimden hiç birşey gelmez "

Kaya'nın sesi titrek gelince Temur onun omzuna dokundu bu odada Han ve Şad gibi değil iki kandaş olarak konuşuyorlardı

" Yapma böyle bizim güçlü olmamız gerekir düşman bütün sevdiklerimizi elimizden almak ister güçlü olalım ki geri kalanlarıda vermeyelim "

Kaya Han dolu gözleri ile Temurun karşısında durdu kandaşının zırhından tuttu

" Asla vermem bir başkasını asla vermem vermeyiz Temur lakin üreğim bu acı ile yanarken güçlü olmak çok zordur "

" Bana mı dersin bunu en mutlu olacağım gün kabusa dönüştü anamı kara toprağa verdim sevdalım nerededir iyi mi kötü mü bilmem benim güçüm hiç kalmadı yalnızca Tutkunun yaşadığını hissederim o ayakta tutar beni "