REINCARNATE AS A VILLAIN

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟰

𝐋𝐀𝐋𝐀𝐈𝐍𝐄/𝐌𝐀𝐔𝐑𝐈𝐂𝐄 𝐏𝐎𝐕

Napa gawi ang mata ko sa isang direksyon kong saan may nakita akong buong pamilyang masayang nagkwekwentuhan, may ngiti sa mga labi nila at nagtatawanan.

Napatigil ako, naalala ko nong bata ako kahit once ay hindi kopa naranasan makasama ang buong pamilya ko palaging si ate lang kasama ko kahit pasko at bagong taon .

Palagi kasing busy ang parents ko nong bata ako kahit birthday ko hindi ko pa naranasan mag celebrate kasama ang buong Fam ko, kaya nga minsan nagkukulong nalang ako sa room ko pag birthday ko dahil kahit anong hintay ko sa parents ko alam kong hindi sila dadating pero okay lang kasi nandiyan naman yung ate ko na palaging nandyan sa tabi ko pero ngalang nong nagka asawa yung ate ko hindi na niya ako masyadong nadadalaw kaya lonely si self.

But unlike Maurice kahit isa ay wala talaga siyang kasama nag-iisang anak kasi siya at both parents niya ay palaging busy.

Malungkot naman akong tumingin tingin sa parke. Maya maya lang

'Siguro kaya sa katawan ako ni Maurice na reincarnate dahil pareho kami ng pinagdadaanan'

Wait-

"Shuta so it means , nag-iisa nalang ako ngayon? " Minsan kasi ay hindi na tumatawag yung parents ni Maurice at kaibigan ay wala siyang kahit isang kaibigan.

"Pag-iiwasan koba lahat ng characters dito ay mag-iiba ang kapalaran ko? Hindi ba ako mamamatay? " Sa naalala ko kasi isa sa male leads yung papatay kay Maurice dahil muntik niya nang patayin si Samara. Iniisip ko palang na papatayin ako ng isa sa male leads
Parang gusto ko nalang mag pakamatay
Nanliit ang mata ko ng may maisip

"Hmm..pag tatantanan kona ang pang bubully kay Samara at Lalayuan ko si Samara pati nadin lahat ng Male Leads makakatakas ako sa kamatayan ko right?, okay magiging Normal ang buhay ko dito at Iibahin ko ang kapalaran ni Maurice"

Nanlulumo akong kinabit ang seat belt, at naka simangot na tumingin kay Archie

Oo kay Archie, kanina lang sinabi kong lalayo ako sa mga characters dito pero heto ako ngayon naka sakay sa sasakyan niya.

𝙁𝙇𝘼𝙎𝙃𝘽𝘼𝘾𝙆

Tumango -tango ako sa naiisip kong pag takas sa kamatayan ko.

Napa tigil ako at tumingin sa kalangitan, Madilim na pala

'Saan na ako uuwi nito? Bakit kasi kahit isang Chapter or kaunting details ay wala si Maurice except sa detalye na ginawa niya yun dahil sa gusto niya ng attention na hindi nabibigay ng parents niya'

(Imaginin niyo nalang na tumunog ang sikmura niya, Hindi ko kasi alam yung tunog 😭)

Napatigil ako ng kumalam ang sikmura ko , hinawakan ko ang tiyan ko

'Hindi papala ako kumakain, simula nong nasa totoong katawan pa ako 'nilibot ko ang mata ko sa buong park napa tigil ng mahagip ng mata ko ang stall ng stress foods nag ning ning naman ang mata ko at abot ang 𝚗𝚐𝚒𝚝𝚒

Pero unti-unting nawala ng may naalala ,dahan-dahan kong kinapa ang suot na palda ni Maurice .

Wala siyang pera? Napatigil ako

Oo nga pala nass classroom niya siguro ang bag niya at

Yung phoneee-paano ako nito maka uwi?

Nanghihina akong sumandal sa bench, tanga talaga eh

"What are you doing here Maurice? " dahan dahan kong minulat ang naka pikit kong mata at tumingin sa kaliwa ko, napangiwi ako ng makita ko ang isa sa male leads sino nga to?

'Ah oo si Archie yung sa whole way kanina'

Umiwas ako ng mata ng tumingin siya sa kabuoan ko

"Why are still wearing school uniform? Hindi kaba pumasok sa klase? Oww i think alam kona ang yung reason" tinaasan ko siya ng kilay

"What? " nangunot naman ang noo niya pero kalaunan ay ngumisi

"Napa away kananaman tsk²" at tumingin sa mukha ko, napa ngiwi naman ako naka limutan ko yung sinampal kong pisngi dahil don siguro kaya pinag hinalaan niya akong napa away.

Magsasalita pa sana ako ng tumunog ang tiyan ko.

Ilang segundong tumahimik. Maya maya lang nakita ko siya napa tingin sa tiyan ko at tumaas ang kilay niya
Nahihiya naman akong umiwas ng tingin at pasimpleng hinawakan ang tumutunog kong tiyan.

"HA.HA.HA s-si-ge alis na ako" tumayo ako at aalis na sana ng hawakan niya braso ko tumingin naman ako don ,

"Oh sorry" inalis niya naman yun

"Ano-"

"Hatid na kita"tatanggihan kona sana siya ng may naalala, oo nga pala hindi ko alam yung bahay ni Maurice baka alam niya.

" Alam mo ba ang bahay ni Ma-i mean na kin? "Mabilis na tanong ko, muntik paakong madulas nakita kong nangunot naman ang noo niya

" yes, don't you remember that our parents once became business partners?"nagtatakang tanong niya

'Sht dapat di na ako nagtanong,pero bakit hindi yun binanggit sa novel? Pero nga naman hindi naman pala importante si Maurice sa story'

" ah o-o n-nga pala HA. HA. kasi diba wala ka namang paki ka- imean saakin? "Tumango naman siya magsasalita pa sana siya ng putulin ko na,baka saan pato mapunta

" ah t-tara "at nauna na sakanyang umalis"

𝙀𝙉𝘿 𝙊𝙁 𝙁𝙇𝘼𝙎𝙃𝘽𝘼𝘾𝙆

A/N:Hellooo pasensya na sa typo at wrong grammar
Plss vote and comment^_^