Anı Defteri

0.1

Selam!

İlk bölüme hoşgeldiniz!

İyi okumalar

_______________________

"Günaydın çocuklar! Oturabilirsiniz" Hocanın sınıfa girmesiyle herkes yerine geçmişti ve hocanın komutu ile oturup çantamdan defterimi çıkardım. Şuanda 4. dersteydik ve dersimiz matematikti. Matematik dersini genelde severdim. 40 dakikanın ardından ders bitmiş, herkes dağılmıştı. İrem sırasından kalkıp hemen yanıma geldi. "Kalk gidiyoruz." oflayarak göz devirdim. "Yine nereye?" güldü. "Yemekhaneye tabi ki şapşal. Acıktım hadiii!!" Kolumdan tutup merdivenlere kadar çekmişti. Bir anda çarptığım vücut ile gözlerimi kapattım. "Kör müsün kızım? Dikkat etsene." Sanırım üzerim kahve olmuştu. Tek gözümü açarak çocuğa baktım. "Bağırmaz mısın? Yanlışlıkla oldu, üzgünüm." Üzerini temizlediği sırada dediğim şeyle tam bir şey diyordu ki bana bakınca ağzını kapattı. "Önemsiz" yanımdan hızla yürüyerek gitti. "İyi misin? Ben öyle olsun istememiştim." Bu kızda bazen çok tatlı oluyordu. "İyiyim İrem. Yemekhaneye git, üzerimi değişip geleceğim." ellerini sevinçle birbirine çarpıştırarak yaklaşıp yanağımı öptü ve arkasını dönüp gitti. Lavabonun olduğu kata çıktım. Erkek ve kız lavabosu karşı karşıyaydı. Lavaboya girip hızla üzerimi çıkarttım, gerçekten kahve sıcaktı. Çantamı açarak yedek üstümü alacaktım ki. "Ahh!! şaka yapıyor olmalısın." Getirmeyi unutmuştum.

Kafamı kapının arasından çıkartıp kimse var mı diye baktım. Kimse yoktu... "Yardım edebilir misiniz!! Yedek üste ihtiyacım var!!" Kapıdan uzatılan üst ile gülümsedim. "Al bunu giy. Fakat bu sefer dikkat et, biriyle çarpışarak kahve yapma." Bu az önce ki çocuktu. "Teşekkür ederim." Kapıyı yüzüne kapattım. Bunu hak ediyordu. Verdiği gömleği üzerime giyip düğmelerini ilikledim. Son olarak kravatını yapınca diğer üstümü çantama koyarak kapıdan çıktım. Kapının önünde elleri bağlı bir şekildeydi. Beni beklemişti. Tam da umursamadan yanından geçeceğim sırada kalın sesi ile adımlarım yavaşladı. "Hey! Düzgün ve kibar bir şekilde teşekkür etmeden gidecek değilsin dimi? Bu çok kaba." Yaklaşarak sesimi biraz yükselttim. "Teşekkür ettim ya işte. Daha ne istiyorsun? Belalı mısın?" Güldü. Yüzüme yaklaşarak sesini kıstı. "Belalıyım." Gözleri dudaklarıma kayınca ittirip bağırdım. "Uzak dur benden!" Arkama bile bakmadan oradan uzaklaştım. Mal gibi hâlâ bana bakıp sırıttığına emindim. Yemekhaneye inip İrem'i aradım. En köşedeki masa da bana doğru gülümsüyordu. Hızlı adımlarla yanına gidip sandalyeye oturdum. "Hoşgeldin! Sana da bir döner aldım. Belki yemek ister ve beni affedersin diye." Şirin şirin konuşmaya başlamıştı yine. "Teşekkür ederim fakat hiç iştahım yok istiyorsan al sen ye."

İrem dudaklarını büzerek bana baktı. "Benim için yesen olmaz mı?" oflayarak bir ısırık aldığım sırada kapıdan giren aptal çocuğu görmemle moralim düşmüştü yine. Geldi ve tam yan masamıza oturdu. Duvara yaslanıp beni izliyordu. Kafamı ona doğru çevirdim. "Ne bakıyorsun?" güldü. "Hiiç." Önündeki koladan bir yudum aldı. O yokmuşcasına dönüp dönerden bir ısırık daha aldım. Kalkıp arkası bana dönük fakat tam da dibimde ki sandalyeye oturdu ve biraz eğildi. "Sadece sana bakınca yakınlaşmamız aklıma gelmişti. Ve bu nedense hoşuma gitti küçük hanım." Zorluk ile ağzımdakini yutmaya çalışırken kalktı ve yemekhaneden çıktı. "NE DEDİ O SANA??" İrem'in bağırması ile kendime gelerek ona döndüm. "Bağırma be kızım. Saçmaladı ve gitti. Hadi kalk ders başlamadan gidelim." Kalktığım sırada bir çocuk edasıyla kollarını bağladı. "Gitmek istemiyorum. Ekelim bu dersi heem..." elini karnına koyup okşadı. "Açım..." kalktığım yere geri oturarak kollarımı bağladım. "Pekala afiyet olsun sana." "Yaaa çok seviyorum seni biliyorsun dimii?" Yalaka "Ah bilmez miyim? Aşıksın bana."

_______________________

Selam!

Umarım bölümü sevmişsinizdir!

Sonraki bölümde görüşmek üzere!!