Kiel
Being blind wasn't easy. I had to adjust. Audrey had to adjust. Everytime I heard her peacefully sleeping beside me, I can't help but to feel guilty and hurt for my love. Alam kong pagod siya paguwi galing school at heto ako dumadagdag sa problema niya.
Hawak hawak ko ang kamay niya habang hawak ko ang tungkod ko sakabila. Siya ang nagtutulak ng pushcart habang patuloy lang siya sa pamimili.
"May gusto ka bang bilhin, love?" Malambing niyang tanong sakin. Niyapos ko siya sakin at umiling.
"Are you sure? Ice cream? Chocolates?" Kahit di ko nakikita alam kong nakangisi siya. I groaned. "Ice cream.." Alam niyang 'yon ang kahinaan ko. I heard her chuckle before kissing my cheek. Mas niyapos ko siya sakin at hinalikan ang tuktok ng ulo niya.
"Kaso nasa malayong part na tayo, mahihirapan ka kung pupunta pa tayo ron." Ngumiti ako.
"Pero babalik nalang ako love-- iuuwi na muna kita, hindi rin kita kayang iwan kung saan or baka mapagod ka lang pag dinala kit--" I kissed her lips. Ang daldal talaga ng mahal ko.
"I can wait here, love. Sige na, kumuha ka na."
"Hindi kita kayang iwan--"
"Saglit lang naman 'yon. I can manage." I smiled to her. Kahit ayoko siyang paalisin, hindi pwede. Isa pa alam kong paborito niya rin ang ice cream, at kung sasama pa ako, mahihirapan lang siya dahil may akay siyang kagaya ko.
She sighed. "I'll be back. Wait lang love." I nodded. Tahimik lang akong naghihintay sakaniya. Ramdam ko ang bulto ng mga taong nagdaraanan sa paligid ko. Rinig ko ang bulungan nila.
"Sayang. Ang gwapo pa naman ni kuya tapos bulag pala."
"Oo nga e kawawa naman si ate girl kanina ang ganda pa naman tapos nagtitiis sa isang bulag"
"Ang laki laki ng katawan tapos ang gwapo pero bulag pala! Grabe totoo nga na hindi lahat ibibigay sayo ng Diyos!"
"Hottie pa naman ni kuya!"
A pain hit my chest. Hindi ko maiwasang masaktan sa mga naririnig ko. Alam ko namang nahihirapan na sakin si Audrey. Alam kong nahahati na saakin at sa pagaaral niya ang atensyon niya. Wala ng natitira para sa sarili niya dahil kinailangan niyang alagaan ako.
I patiently wait for her. Padami nang padami ang mga tao. May ilan na hindi ko alam kung sinasadya ba pero nababangga nila ako sa balikat. Rinig na rinig ko ang tawanan nila. Tangina.
Napapikit ako. Ayokong gumawa ng gulo. Ayokong mapasama ako sa mga mata ni Audrey pero putangina niyo. Babalikan ko kayong lahat.
"Hey! What are you doing?" Napabalikwas ako sa iniisip nang marinig ko ang boses niya. Narinig kong nagbulungan ang nasa paligid ko. Narinig ko ring may ibinaba sa pushcart si Audrey bago ako niyakap at inakay.
"Let's go na, they're are staring at you like a creep." Mahinang bulong niya. Naiinis.
Hindi na lang ako nagkumento pa. Hawak hawak ko ang bewang niya habang nasa counter kami. Patuloy ang rinig ko sa pagpupunch ng mga items na binili namin ng magsalita si Audrey.
