UMUTLAR / GERÇEK AİLEM

8 Bölüm: KİM BU YABANCI

ERTESİ SABAH
KAİ' dan

Etrafa kötü kötü bakarak bir insan evladı aradım ama bulamadım da keyifle gülümsedim. Yani bu aklımdaki fikir içinde gülümsemiş olabilirim. Babamlar biz denize gelmeden haletmiş olmalıydı. Gözlerim kız kardeşime çevirdimde etrafa hayranlıkla bakıyordu.

Onun bu haline dayanamayarak gülümsedim.

Annem " Evet çocuklar önce denize mı girelim yoksa kahvatı mı yapalım? "dedi.

Evet sırf annemin bu deniz sevdası yüzünden kahvaltı bile yapmayarak gelmiştik ve en kötüsü rüzgar ve jack yolda kustukları için en bo-Öhm yani kötü bir yolculuk yapmıştık. Neysedi miniğim kusmaktan son anda durdurabildi.

Jack&rüzgar" KAHVALTI " diye nerdeyse yeri salandırıcaklardı.

Miniğimle beraber fark etmesekte göz devirdik. Sonrada fark edip gülmüştük. Annem yüzünü sesten dolayı buluşturup 'tamam' diyerek hepberaber kahvaltı hazırlayıp yedikten sonra birşeyler içtik. Babam, annem ve alex abim hariç herkes deniz için giyindik. Miniğim tişört ve pijamayla giyerek girdi, nedeni utanıyormuş. Sonuçta daha alışmak üzere olan insanların yanında bikiniyle giymek istememesi çok normal. Yani siz giyermisiniz?

Biraz yüzdükten ve eğlenceli vakit geçirdikten sonra karaya çıktık. Miniğimizin üzerine sarması için havlu verdim. Biz soğukluğa alışsakta miniğim alışık değildi. Hepimiz gidip ellimizi yüzümüzü yıkadık.

Öğlen mangal yapıp afiyetle yedikten sonra miniğimin yanına gittim. Ellerini yıkıyordu.

Kai " eğlenebildin mi?" Dedim sert sesimle. Biraz oyundan zarar gelmez. Miniğim korkuyla arkasına döndü. Yüzü öyle komikti ki kahkaha atmaya başladım. Gözlerindeki korku gidip yerine kızgınlık gelmişti. Hemen onu kucaklayarak denize götürmeye başladım.

Gökçe" beni indirirmisin. Ya bırak imdaaat yardım edin. Felix bey lütfen yardım edin" diye ağzı çıktığı kadar bağırmaya başladı. Herkes bize anlamayarak bakarken denize ulaşmıştım.

" gel seninle bir anlaşma yapalım " dedim sinsice sırıtarak. Kaşlarını çatıp

Miniğim "HAYIR " dedi. Kaşlarımı çatıp

"Tamam o halde benden günah gitti" ulan muzafer kırk yılın başında bir işe yaradın. Benim ciddi olduğumu görünce gözlerini kocaman açmış çırpınarak kurtulmaya çalışmıştı.

Miniğim "dur! Tamam söyle ne istiyorsun" dedi.

"Benimle 1 hafta geçirmen " dedim. Bana'Sen ciddi misin?' Bakışları attı.

Sonrada homurdanarak tamam demesiyle nazik bir şekilde yere bıraktım. Zaferle diğerlerini görmemle miniğimin arkasına yapışmam bir oldu. İyi miyi aile ama kıskanınca bakışlarıyla insan öldürmek cinstendi...

_________________________________________

Gökçeden

Akşam üstü eve döndükten sonra üşensemde duş almıştım. Bu gün gerçektende benim için en mutlu günüm olabilirdi.

Beni gerçektende seviyorlardı. Buraya ilk geldiğimde hiçbirinin beni sevdiğini düşünmemiştim. Ama ne zaman gözlerinin içine baksam pırıl pırıltı. Ne kadar istemesemde içimdeki çocuk buna sevinip hayaller kuruyordu. Belki beni anlayanlar vardır. Sevgisiz büyüyenler en ufak sevgi gösterenlere çok çabuk güvenir hata yapabilirler. Bende bundan korkuyorum ya çok sevip yarı yolda kalırsam.