POV: As A Mom, As A Wife

37 - As A Ninang, As A Mom

Mabilis namang lumipas ang mga araw at mga linggo. Ay tuluyan ko ng nakasanayan ang pamumuhay namin dito sa Japan. Halata na din naman ang paglaki ng aking tiyan na ngayon ay nasa 4th month na. Ngunit ang lahat ng ito ay hindi alam ni Hendrix. Dahil na din sa pakiusap ni Nanay na huwag ko ng sabihin pa kay Hendrix. Upang hindi na magulo pa ang lahat. 

Habang si Amina ay ipinasok namin sa Hoikuen or sa madaling salita ay parang nursery or daycare center naman sa Pilipinas. Upang maalagaan siya at may gumabay din sa kanya habang busy naman kami Chris sa kanya-kanya naming trabaho.

May pagkakataong nami miss ko ang buhay ko sa Pinas. Kung saan nasa bahay lang ako masayang inaalagaan si Amina at Hendrix.

Ngunit sabi nga ay hindi naman maaari ang palaging ganon lang. At higit sa lahat ay ang immoral na relasyon namin ni Hendrix na kung magpapatuloy pa ay maaari lang kaming mapahamak.

Malungkot kung sa malungkot ngunit iniisip ko nalang na ito ang naging parusa ko sa mga pagkakamali ko before. Na malugod ko naman tanggapin. Alang-alang kay Hendrix. Kahit ako nalang at huwag na siya.

Habang si Tupe naman ay tinanggap naman niya ang pagbubuntis ko na hindi na nagtanong pa kung sino nga ba ang Ama ng dinadala ko. Na madalas ay sinasabi pa nga niya na kasalanan din naman niya kung bakit ako umabot sa ganito. Bagay na ipinagpapasalamat ko nalang sa kanya. 

At isa pa ay kabila naman nito ay pinunuan niya pa din ang lahat ng pagkukulang niya before. Dahil ngayon ay nakita ko kung paano niya kami alagaang mag-ina. Bagay na nabuo ulit kaming dalawa. At nagsimula muling mangarap para na din sa magiging future namin lahat.

Busog naman ako sa kanyang pagmamahal, dahil nagagampanan naman niya ng maayos ang pagiging asawang lalake ko. Dahil sa kabila ng pagiging busy namin ay may pagkakataon kaming dalawa sa romansa. At tumupad naman siya sa mga pangako niyang hindi niya pakikialamn si Hendrix sa mga decisions nito.

Palagi din naman siyang may oras para sa pagtatalik namin. Na lahat ng araw ko yata dito sa Japan ay wala oras o araw na hindi namin ito ginagawa. Na tila laging sabik na sabik. Na para bang wala ng bukas.

Kaya naman unti-unti ay muling naibaling ko sa kanya ang buo kong attention at sinikap na mahalin siya gaya ng dati kahit na sobrang mahirap para sa akin dahil still, ay mahal na mahal ko pa din si Hendrix ng higit pa sa isang Anak. 

Subalit wala naman akong pinagsisihan sa mga desisyon ko. Dahil dito nga ay muling nabuksan ni Hendrix ang aming Hardware, sa tulong na din ng naipon niya sa Bangko at syempre ay yung malaking halagang pinadala sa kanya ng Daddy niya. 

Habang ako naman ay ipinadala ko din namang lahat ang una kong sweldo dito sa Japan, bilang Nurse. 

. 
. 
.

HENDRIX

"Ahh shit tanghali na pala... Fuck!" Inis na sabi ko pa sa sarili habang marahang bumabangon mula sa couch na hinihigaan ko.

Ginising ako ng nakakasilaw na sikat ng araw mula sa bintana. Nahihilo pa din ako at halos hindi makabangon. Ngunit kailangan ko ng tumayo upang magtrabaho.

"Leche namang hang over ito bakit ngayon pa uaghh." Inis na sabi ko pa sa sarili habang mahigpit na hawak ng aking ulo.

Simula din kasi ng umalis sila Mommy ay ito na ang nakahiligan kong gawin ang uminom ng uminom. Para hindi na ako mahirapan pang matulog sa gabi. At hindi na siya isipin pa.

Sandali pa akong napaupo at marahang hinihilot ang aking sentido. Napakasakit kasi ng ulo ko...

"Mabuti naman at nagising kana Hendrix. Ang lagay niyan ay gigisingin na sana kita. Dahil naipagluto na kita ng ramen." Nakangiting sabi pa niya bago inilapad ang ang isang bowl sa center table.

"Nandito ka pala Ninang." Casual namang bati ko dito habang patuloy na nakahawak sa sentido ko.

"Paano naman ay palaging nakikiusap ang Mommy mo na pasyalan kita dito." Katwiran pa nito.

"Ok lang naman ako Ninang, there's nothing to worry about. Sabihin mo kay Mommy." Tila may hinanakit na sabi ko.

She sighed

"Sa tingin ko ay hindi ka ok Hendrix, kaya naman laging worried ang Mom mo about you." Sabi pa niya.

"Tsss talaga lang ha?" Sarcastic na tugon ko. Dahil simula ng pumunta siya sa Japan ay halos hindi na niya ako tinawagan pa o chat man lang kaya.

"Of course she will Hendrix. Kilala mo naman siya pagdating sa iyo tama?." Mahinahong sabi pa niya.

"I don't think so Ninang. Pero thank you pala kamo dahil nag aalala siya pala." Sabi ko pa tsaka ako tumayo at kumuha ng towel.

"Pati tuloy ikaw ay naabala pa niya dahil sa kapraningan niya." Napapailing na sabi ko pa. Dahil ilang buwan na din naman niya itong ginagawa sa akin kapag lang din hindi siya busy.

"Syempre ok lang naman sa akin. At kusang loob ko itong ginagawa ok. Dahil ako pa din naman ang Ninang mo." Tugon niya na sandali din namang nagpatigil sa akin.

"Sorry Ninang. Siguro ay dahil may tama pa ng alak ang utak ko." Sabi ko pa bago muling tumalikod.

"Kainin mo muna sana itong inihanda ko sa iyo Hendrix. Bago ka mag shower, pwede ba yong ganon ha?" May himig pakiusap na sabi niya.

I sighed at muling bumalik upang maupo.

"Sige po Ninang, ayoko namang masayang ang effort mo diba?"

Kinuha ko ang spoon at nagsimulang tikman ito.

"Masarap siya... Salamat dito."

Napangiti naman siya sa sinabi ko.

"Matutuwa si Kathleen kapag nalaman niya ito. Worried nga kasi siya ng sabihin kong napapabayaan mo na ang sarili mo dito. Tapos ayaw mo naman daw sagutin ang text at calls niya. Ano kaba ang lahat ng ginagawa ng Mommy mo ay para din naman sa iyo. Sa ikakabuti mo. Sa tingin mo ba ay gusto niya ang mga ginagawa niya at sakripisyo sa Japan huh." Seryosong sabi pa nito.

Sandali akong natigilan .

"Ibinigay ko lang naman ang gusto niya. Diba dapat ay masaya siya huh." Puno ng hinanakit na sabi ko.

"At ito talaga ang tingin mo? Ito ang gusto niya? Hindi mo ba naisip na ayaw ka lang niyang mapahamak? At hindi ka pa ba masaya na nag take siya ng risk na magpagalaw pa sa iyo bago siya umalis sa kabila ng banta sa kanya ng Lola mo na wala ng dapat pang mangyari sa inyo?  Para lang ipakita niya sa iyo kung gaano ka niya kamahal. Kahit ang kapalit non ay ang risk din na makahalata ang Daddy mo."

Sandali akong napahinto at automatic ding nabitiwan ang spoon na hawak ko.

"A-alam mo ang nangyari Ninang?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Tumango siya at ngumiti.

"Bata pa lang kami ay kagkaibigan na kami ng Mommy mo Hendrix. Kaya naman lahat ng sekreto niya kahit yung pinaka pribado pa ay sinasabi niya sa akin."

Hindi ako nakakibo at sandali ding tumahimik.

"Nabasa mo naba yung letter niya sa iyo?"

Napamaang ako...

"Anong letter Ninang? Ang natatandaan ko lang ay may iniwan siya sobre na may lamang mga documents at pera." Katwiran ko pa.

Umiling-iling siya.

"Dahil siguro ay hindi mo naman talaga ito pinansin at binalewala mo lang kaya naman hindi mo nakita yung letter niya sa iyo.

Sandali akong napa-isip.

Dalawang buwan na din ang nakakaraan simula ng umalis siya. At kung ganon ay pregnant na ba siya ngayon?

Tulad ng huling ipinangako niya?

Magkaka-anak na ba ako sa kanya na tulad ng pangarap ko?

.