(nie)przypadkowa znajomość |18+| Bartek Kubicki

Niespodziewani goście

Zima a za zima wiosna, Marysia stawała się coraz większa a my zaczynaliśmy planować ślub. Nie powiem koszta przerosły nasze oczekiwania dlatego stwierdziliśmy ze zrobimy taki nasz ślub gdzie nie będzie ciotek które będą gadały ze mam tylko 19 lat i ze zepsuje mi to życie tylko ludzie którzy sa dla nas ważni,nie chcieliśmy ślubu kościelnego tylko na zewnątrz - znaleźliśmy piękne miejsce w Hiszpanii- ze względu na dużą rozpoznawalność osób z ekipy- oficjalnie po miesiącach planowania udało się, 14.05 mieliśmy stać się małżeństwem- zaczęliśmy rozdawać zaproszenia, stwierdziliśmy że dobrym pomysłem będzie pojechanie do Warszawy by  wręczyć Zuzi i Kubie osobiście i przy okazji spędzić z nimi czas, poznając walory pięknej stolicy- spakowaliśmy wszystko, oczywiście nie mówiliśmy nic by zrobić im  niespodziankę- niestety nie okazało się to dobrą decyzją ale to potem. Trasa miała zająć nam ponad 3 godziny, Marysia całą podróż spędziła na spaniu wiec mieliśmy czas na rozmowy o naszych planach, mimo spamowaniu Zuzi wiadomościami nie odpisywała już od kilku dni, zaczęłam się nie co martwić ponieważ zawsze mi odpisywała ale wiedziałam że jak dojedziemy zapytam o powód braku odpowiedzi, szybko sprawdziłam dokładny adres i po dojechaniu wzięłam Marysie na ręce a Bartek walizki- gdy doszliśmy pod drzwi- zadzwoniłam dzwonkiem i przez pare minut była cisza gdy nagle zaspany Kuba otworzył drzwi- „co wy tu robicie?"- Kuba leniwie się przeciągnął- „przyjechaliśmy z niespodzianką, możemy wejść?"- odpowiedziałam z entuzjazmem. Kuba odwrócił się i zanim coś powiedział usłyszeliśmy- „co tak długo kotek?"- i z mojej twarzy znikł uśmiech- nie była to Zuza- Kuba przetarł ręką po twarzy a za nim pojawiła się ciemno włosa dziewczyna która była równie zaskoczona co my- nagle mój wzrok przeniósł się na Bartka który stał jak wmurowany- „wejdźcie wszystko wytłumaczę"- powiedział wkurzony Kuba.

Przepraszam za nie obecność nie miałam weny ale już wracam;)
300 słów