my weird roommate || vmin ★

31|ichthyophobia

taehyung ve jimin aynı yatakta uyandıklarında ev sessizdi. birbirlerinin kollarında uyanmak çok tanıdık hissettiren yabancı bir histi. ilk defa olan ama zaten olması gereken oymuş gibi hissettiren bir duyguydu.

jimin hasta olmadığına taehyung'u ikna etmeye çalışsa da taehyung ne olur ne olmaz diyerek ilaç almasını istemişti. jimin sırf taehyung'un içi rahat etsin diye boğazı için ilaç almayı kabul etmişti.

birlikte mutfağa ilerlediklerinde hazır bir kahvaltı sofrası görmeyi beklemiyorlardı. taehyung çekingence jimin'in arkasında dururken jimin ocağın önündeki annesi ile göz göze gelmişti.

jimin'in annesi onları görünce şaşırmamıştı, gece eve gelince jimin'in odasını kontrol edip zaten onları görmüş olmalıydı.

bayan park, taehyung'a selam verip ikisine de masaya geçmelerini söylediğinde jimin annesinin bu tepkisizliği ile streslendiği için onu diğer odaya çağırıp konuşmaları gerektiğini söylemişti.

taehyung'u mutfakta tek bıraktıklarında taehyung jimin'in, annesine durum hakkında ne düşündüğünü sorduğunu duymuştu.

bayan park jimin'e onun adına mutlu olduğunu söylemiş sonrasında da korunup korunmadıklarını sormuştu.

taehyung bu soruya kızarırken jimin'in annesine karşı sitemli sesi ve kapıyı hızlıca kapatması üzerine gülmüştü. jimin'le doğru düzgün öpüşmemişlerdi bile ama konu şu an o değildi.

taehyung jimin'in annesinin tepkisinin bu kadar normal olmasını beklemiyordu. jimin'in annesi hakkında pek bir şey bilmese de aile içinden yaşadıklarından haberi vardı, bunlardan dolayı da jimin'in annesinin de babası gibi olduğunu düşünmüştü.

taehyung kahvaltı masasında onları beklerken kapı tekrar açılmıştı. içeri ilk önce jimin hemen arkasından da annesi girmişti. jimin yanına oturmak yerine masanın en uzak köşesine oturunca taehyung ona soru sorarcasına bakmıştı. jimin ise onunla göz teması kurmuyordu bile.

jimin'in annesi taehyung'un karşısına oturmuştu. ifadesi gayet yumuşak ve samimi görünüyordu. "jimin önceden geleceğini haber verseydi ekstra bir şeyler yapardım."

kadının samimi konuşması ile taehyung mahcup bir tavırla cevap vermişti. "habersiz geldim aslında benim özür dilemem lazım, umarım sizi rahatsız etmemişimdir."

"ne özrü, jimin hasta olduğunu bana söylememişti o yüzden evde değildim ama yanında olman beni çok mutlu etti. teşekkürler." bu teşekkür arkasında daha fazla anlam barındıran bir teşekkürdü.

taehyung'un aklı jimin'in ona bakmamasında kaldığı için kahvaltı boyunca bayan park'la konuşmaya devam etse de jimin'i kontrol ediyordu. jimin ise ısrarla ona bakmıyordu, onun yerine masanın desenlerini ilk defa görmüşçesine incelemeyi tercih ediyordu.

kahvaltı bittiğinde jimin annesine taehyung'a etrafı göstereceğini söylemişti. kısa bir süre sonra hazırlanıp dışarı çıkmışlardı.

evin kapısı kapandığında taehyung jimin'in kolunu tutup onu kendine döndürmüştü.

"neden benimle göz göze bile gelmek istemiyorsun?"

jimin taehyung'un kolları arasında olmasına rağmen bariz bir şekilde başını yukarı kaldırıp bulutlara bakmayı tercih etmişti.

"yoksa kapıyı kapattıktan sonra annen benden ayrılmanı ve seni acilen biriyle evlendireceklerini falan mı söyledi? ah oysa annenin beni sevdiğini sanmıştım, sözleri sahte miydi şimdi?"

jimin onun kafasında kurduğu teoriye göz devirip kolları arasından sıyrılarak bahçe kapısına yönelmişti. taehyung'da arkasında kalmamak için hızlıca yanına gelmişti.