𝐷𝑖𝑠𝑐𝑜𝑣𝑒𝑟𝑖𝑛𝑔 𝑆𝑜𝑚𝑒𝑡ℎ𝑖𝑛𝑔♡︎

𝑻𝒉𝒆 𝒔𝒘𝒆𝒆𝒕𝒆𝒔𝒕 𝒔𝒕𝒓𝒂𝒘𝒃𝒆𝒓𝒓𝒚🍓

ခန္ဓာကိုယ်အားကိုင်းညွတ်၍ မျက်လုံးချင်းစုံကြည့်ပြီးခေါ်လိုက်ချိန် ထိုကလေးရင်ခုန်သံကိုနားကြပ်မလိုဘဲ ကြားနေရသည်။

ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ရေခဲရိုက်ထားသလို ခံစားမိသည်။ hyung က ကျွန်တော့်မျက်လုံးများအား ၁လက်မပင် မကွာတော့သောအနေအထားမှစိုက်ကြည့်နေသည်။
ကျွန်တော် တံတွေးတောင်မြိုမချရဲ။

ဒီကလေးပုံစံက ကျွန်တော့်စိတ်တွေ
လွတ်သွားနိုင်စေသည်ထင်သည်။
မျက်လုံးအားအနည်းငယ်ရွှေ့၍
နှုတ်ခမ်းဆီကို ၁၀စက္ကန့်မျှစိုက်ကြည့်
နေမိသည်။ စိတ်ကိုထိန်းမရခဲ့။

"ဟို hy hyung ကျ ကျတော် ရေသွားသောက်အုံးမယ် "

ထိုသို့ပြောပြီး ကျတော့်အားအသာတွန်း၍
အပြေးတပိုင်း ထွက်သွားလေသည်။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပဲ အပြစ်တင်လိုက်ချင်သည်။
လန့်သွားလောက်မလား။
ကျွန်တော်ရင်ခုန်နေသည်။
တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ်ပထမဦးဆုံး
ရင်ခုန်ဖူးခြင်း။

                          *****

ရင်ဘတ်ကိုဖိ၍ အလျင်အမြန်ပင်အခန်းထဲကထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
hyung က ငါထွက်မလာရင် ငါ့ကိုနမ်း အာ...မဟုတ်လောက်ပါဘူး။
ဘာလို့ဒီလောက်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေရတာလဲ။ ရူးချင်တာပဲ။

                     *****

ဒီတိုင်း ဂျွန်အိပ်မည့်ဘက်နင့်ကျောပေး၍ ခပ်ကွေးကွေးဝင်အိပ်လိုက်သည်။ဂျွန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်မလာသေးပါ။

~ကျွီ~

ခြေသံခပ်ဖော့ဖော့ဖြင့်ထိုကလေးအထဲသို့ဝင်လာသည်ကိုသတိထားမိလိုက်သည်။
နိုးနေကြောင်းမပြဖြစ်ခဲ့ပါ။
အနေရခက်နေမည်စိုး၍။
သူကျွန်တော့ဘယ်ဘက်၌ ဝင်အိပ်လိုက်သည်။ထိုကလေးရော ဘာတွေတွေးနေလောက်မလဲ။

                            *****

~ဝါးးးးး~

အိပ်ယာဘေးကိုကြည့်တော့
hyung မရှိတော့။ပြန်သွားပြီထင်သည်။
မျက်နှာသစ်ရေမိုးချိုးပြီး

"မေမေ hyung ကပြန်သွားပြီလား"

"ဟုတ်တယ် မနက်၆နာရီလောက်ကပြန်သွားတာပဲ"