Dershane Hocam

Son Bir Adım

...

Elim ayağım birbirine girmiş gibiydi.O kadar korkmaya başlamıştım ki gözlerimin önü kararıveriyor.Midemde bir bulantı yükseldi ağzıma doğru ve kusmamak için verdiğim mücadele kafenin lavabosunda klozette son buldu.

Pek bir şey yemediğimden kaynaklı fazla kusmamış ve hızla kendimi toparlayıp sifonu çektikten sonra ellerimi yüzümü soğuk suyla yıkamıştım.

Ağzıma bir avuç su alıp şu berbat tadı yok etmeye çalıştım.Ellerim tir tir titriyordu ama tek titreyen ellerim değildi.Vücudum titreşim modundaydı.Şunun kapatma düğmesi falan yok mu acaba?!

Gözlerimden akmak için direnen göz yaşlarımı boş verirken ellerimi kuruttuğum peçeteyi hızla çöpe attım ve titreyen ellerimi lavabonun mermerine dayayıp soluklandım.

Demir yok! Duydun mu beni? Demir yani kendisi için ölmeyi göze alan bana verdiği değere bak.

Sakin olmam konusunda içimde yükselen sesin ağzının ortasına yumruğu çaktığım gibi sustururken gözlerim aynayı buldu.

Sakin falan olamam ben.Şu an ya terk edildim ki bu ihtimal bana çok düşük geliyor ya da Demirin başı dertte.

Elim alnımı bulduğu gibi gözümden yaşlar dökülünce yumruğumu sıktım.Ben neden kendime eziyet ediyorum sahi?

Kafama yıldırım gibi düşen fikirle telefonumu cebimden çıkardım ve Demirin abisi olduğunu iddia ettiği şu yabancı numarayı aradım.

Demirin bir abisinin olduğunu bile daha yeni öğrenirken bu adam hakkında hiç bir bok bilmediğim gerçeği suratıma şlap diye çakmıştı.Ben resmen Demiri tanımıyordum!

Altı aydır beraber olduğum adamla aşne fişne yapmaktan birbirimizi tanımaya fırsat bulamamıştık ki.Ah Melek! Ah Melek! Kızım ne zaman aklını başına alacaksın sen ya?

Telefon çaldı, çaldı, çaldı.Kapanacağını düşünmüştüm ve kapanmadan hemen önce ben kapatmak için telefonu kulağımdan çekmiştim ki aramanın yanıtlandığını görmemle tekrar kulağıma dayadım telefonu.

"Merhabalar Melek Hanım."tövbe bismillah.Abi bi şiir okur musun rica etsem?

"Arayacağınızı düşünmemiştim ve müsait olmadığımdan dolayı aramayı biraz uzun bir süre sonra yanıtladığım için özür dilerim."

Telefonu kulağımdan çekip şöyle bir ekrana baktım.Allah Allah bu adam Güngörlerden mi?Hadi canım.Benimki niye hanzo ama ya?Benimki defolu sanırım.

"Melek Hanım?"

Sesi tekrar duymamla hızla telefonu kulağıma dayadım ve boğazımı temizledim.Cümlelerimi belli bir düzen içerisine sokmam biraz uzun zaman almıştı.İlk defa bu kadar medeni bir konuşma yapacağım sanırım.Şans dileyin.

Hadi Melek.Küfür yok, sakin ol ve korkma.

"Kardeşin olduğunu iddia ettiğin baş harfi Demir olan ve elime geçirse öldüreceğim aptal NERDE?"

Bence ilk denemeye göre gayet başarılı.

"Öncelikle senden sak-"

"Sakin falan ol dersen seni de gebertirim.Laf kalabalığı yapma."derin bir nefes alıp verdim.Şu mide bulantım neden geçmek bilmiyor böyle!?
Korkudan olsa gerek.