"Hey George iyi misin? Biraz kızardın"
"Haha iyiyim teşekkürler"
"Peki ne dedilerde bu kadar kırmızıya döndün?"
Yalan söylemek, ya da söylememek. İkisi arasındayım.
"Umm şey ben bunu size daha sonra söylerim "
"George sana şu an bir emir verdim. Ne dediler?"
Söylemek ya da söylememek. Hayır bunu yapamam.
Clay sinirli bir şekilde telefonunu çıkardı ve translate uygulamasını açtı.
El hareketleri ile akrabalarını dedikleri şeyi yazması için yönlendirdi. George'un içinde bir korku yükseldi.
Dream ekrana baktı. Ve öylece koca bir sessizlik oldu. Sessizliği dayısı olarak tahmin ettiği kişi bozdu.
"Cualquier cosa. Clay dijo que esta reunión fue muy importante. Supongo que lo importante eres tú."
(Her nesye. Clay bu toplantının çok önemli olduğunu söyledi. Önemli olan sensin sanırım)
"No sé qué te dijo el señor Dream, pero no hay nada de eso entre nosotros."
(Bay Dream'in size ne söylediğini bilmiyorum ama aramızda öyle birşey yok.)
O sırada Clay'in telefon translate uygulamasının açık olduğunu fark ettim.
Gideceğimiz yere varmıştık. Önce Dream indi. Daha sonra benim kapımı açtı. Şaşırdım, bunu beklemiyordum.
"Başımı belaya girmemesi için lütfen bana ayak uydur"
Artık herşey yerine oturmaya başladı.
Dream bana elini uzattı. Ona bir kez daha aşık oldum. Zümrüt yeşili gözlerindeki ormanda bir kez daha kayboldum. (Benden şair olur amk)
Elini tuttum ve beni arabadan indirdi. Elini tutmaktansa koluna girmeyi tercih ettim. Etrafındaki paparaziler beni biraz da olsun rahatsız etti.
Korkuyorum. Ama yanımda o var diye belli etmiyodum.
"Biraz daha dayan George"
"Çalışırım ama bana bunun açıklamasını yapmak zorundasınız"
"Söz hepsini açıklayacağım ama şimdilik evli gibi davranalım"
Ne? Evli gibi mi. Ben daha elini tutmaya alışmadım bana evli gibi davranalım diyor. Bu tamamen saçmalık.
"Tamam, tuvalete gittiğimizde bana bunun açıklamasını yapmak zorundasın Clay"
"Çabuk adapte oluyorsun :)"
"Kes sesini Dream"
Ben daha şoku atlatamamış, üstüne birde stresten geberirken adam evli gibi davranın diyor. Neyse iyi yanından bakalım.
Gösterişli restoranların olduğu bir caddede indik. Ve en lüks yer olan "Mood For Good" a gidiyorduk. (Adı salladım bu arada gerçekten böyle bir yer var mı idk)
Hala aklımda bazı sorular var. Ama en önemlisi bu günkü adam kimdi. Yakışıklı olduğuna bahse girerdim. O karanlıkta dikkat etmemiştim. Gülen yüzlü bir maske takıyordu.
Ben bunları düşünürken restoranta gelmiş ve oturmuştuk. Dream tuvalete gidicegini söyledi. Tam o sırada telefonum titredi.
*Bir yeni bildiriminiz var*
Açtım ve baktım. Tanımadığım bir numaraydı. Ah doğru. Bu o maskeli adam olmalıydı.
Maskeli 🎭
Ondan uzak dur George Davidson.
Aoww. Sanırım bir sapığım var
