16.BÖLÜM

24 5 18
                                    

NOT:Arkadaşlar biliyorsunuz ki okullar açılıyor bu yüzden fazla aktif olamayacağım eskisi gibi.
Lgs öğrencisi olduğum için telefonu elime alabileceğimi bile sanmıyorum.
Bu yüzden okullar açılmadan önce son bir haftada kitabı bitirmeye çalışacağım.İyi günlerrrr.

Bu bölümü okurken bu şarkıyla beraber okumanızı istiyorum.
İyi geleceğine eminim.
Bazı yazım yanlışları olabilir bunlarda normal şeyler olduğu için takılacak birşey değildir iyi okumalar :)

16.Bölüm: "Gelme poyraz."

Poyrazla ordan kalkıp çok güzel bir parka gelmiştik.Şimdide bir banka oturmuş birlikte birşeyler yiyip konuşuyorduk.
Poyrazı biri arıyordu?
Salakmısın Ecrin bu gayet normal birşey.
"Kimmiş?"
"Mert aşkım dur açayım."
Bende kafamı salladım.
"Efendim lan,en güzel anların içine sıçmak gibi zorunluluğunuz mu var."
"İyi tamam 20 dakikaya oradayız."
Dedi ve telefonu kapattı.
"Ne diyorlar sevgilim."
"Cafeye geçmek üzerelermiş."
"Anladım."
"Kızılım gel bakayım sen yanıma."
Yanına geçtim.Ve beni kendine çekip sarıldı.
"Yine ne takıldı kafana bakayım."
"Ya arkadaşların beni sevmezse sen de beni istemezsin."
"Böyle birşeyi düşündüğüne inanamıyorum!!"
Tamam söylenmesini bekliyordum da kızmasını beklemiyordum.
"Bana kızma!!"
Ona doğru bağırdım.
"Beni kızıdırma Ecrin sen nasıl böyle birşey düşünüp kendini  üzebilirsin ya.Ben daha senin ağlamana dayanamıyorum sen böyle saçma sapan boktan şeyler için kendini üzüyorsun!"
"Sana nasıl değer verdiğimi göremiyormusun sen!!"
"Görüyorum."
Diye bağırdım.
Ayağa kalkmış bağıra çağıra tartışıyorduk.
"Beni bırakırsan napacağım bilmiyorum resmen acizin tekiyim!"
"İlk defa kendimi aciz gibi hissediyorum oda seni çok sevdiğim için ve seni kaybetmeye korktuğum için ben böyle hissetmek istemiyorum."
Bi anda yüzündeki kızgın ifade gitti ve gerçekten bir yıkım gördüm.
Neden böyle olmuştu?
"İstemiyorsun demek neden beni istediğine inandırdın o zaman Ecrin,sana bu kadar aşıkken,şuan harabeden bir farkım yok."
"Gidelim bizimkinlerin yanına merak etme erken kalkarız sıkılmazsın."
"Ya bak sen beni yanlış anladın Poyraz."
Kafasını salladı ve hiç birşey demedi.
Hala bizim bıraktığımız çöpleri topluyordu.
"Gidelim."
Dedi ve önden yürümeye başladı.
Sanırım dediğimi çok yanlış anlamıştı ve ben onu istemiyorum sanmıştı.
Arkasından yürüyordum ama aklımdan geçenler kafamı şişiriyordu.
Hatta canımı yakıyordu sanki kalbime katran girmiş gibiydi.
Ben onu çok seviyordum sadece aciz hissetmek istemediğimi söylemiştim o da onu sevmek istemediğim onu istemediğim anlamına getirmişti.
Babam gittikten sonra kimseye bu kadar bağlanmamıştım.O benim için bir ilkti ve normal olarak o da beni terk edecek diye bir düşünceyle yaşıyordum.
Babam...
Geri gelmişti ve annemle buluşmuşlardı.
Nerden biliyorsun diye sorarsanız konuşmalarını görmüştüm anneme bir kere daha aşık olmuştum.Çünkü o adamı ne kadar istesene gururu ağır basıyordu belkide sadece gururu değil acıları yaraları,bilmiyorum ama o adamı istemiyormuş gibi davranıyordu.
Bunları düşünürken ağladığımı bile fark etmemiştim.
Neyseki Poyraz görmemişti.
Benden ileride yürüyordu.
Sanırım karşıdaki cafeye gireceğiz.
Cafeye doğru ilerleyince bende peşinden gittim.
İçeri girdik ve direk arkadaşlarının yanına gitti.
Acaba yüzüm şişmişmiydi ve ağladığım gözüküyormuydu.
Lavoboya gitmem gerekiyordu.
Önceden gidip Poyraza söyliyecektim.
Sonra kavga etmek istemiyordum.
"Ben lavoboya gidiyorum haberin olsun."
"Tamam."
Bana dönüp bakmadı bile.
Gözlerim tekrar doldu ve masadakilerin hiç birinin görmesini istemediğim için arkamı dönüp hızlı adımlarla gittim.
Lavaboya girdiğim gibi ağlamaya başladım.
Canım çok yanıyordu.
Bana bunu yapması benim kalbimi deşip geçiyordu.
Ama ben önceden dediğim gibi onu öldürmek istemiyordum.
Çünkü ben onu üzmüştüm bana hakettiğimi veriyordu.
Birisi kapıyı çaldı.
"Gel."
Dedim ama duyulduğunu bile sanmıyordum.
Öksürüp sesimin geri gelmesini sağladım.
"Gel."
"Merhaba."
"Merhaba,bir sorun mu var."
"Hayır ben Poyrazın arkadaşıyım senin gözünün dolduğunu gördüm ve buraya gelip ağlıyacağını fark ettim o yüzden geldim belki desteğe ihtiyacın vardır diye."
"Ben teşekkür ederim."
"Sanırım kavga ettiniz."
"Evet kavga ettik."
"Özel değilse sorabilirmiyim."
"Biz oturuyorduk bende geçmişte iyi şeyler yaşamadığım için kimseye güvenemiyorum ama Poyraza haddimden fazla güveniyorum.Sonra birşey oldu ve ben yanlış birşey söyledim o da aslında doğru birşey söyledim ama kendimi yanlış ifade ettim o da beni doğal olarak yanlış anladı."
"Anladım,istersen ben konuşurum."
"Teşekkür ederim ama gerek yok."
"Eminmisin?"
"Eminim."
"İyi ben masaya geçiyorum sende gel o zaman."
"Tamam gelirim."
Kapıyı kapatıp çıktı.
Adını bile bilmiyordum ama onu sevmiştim.
Yüzüme baktım şişmişti çünkü çok ağlamıştım.
Yanımda kapatıcı vb birşeyde yoktu o yüzden yüzümü yıkadım.
"Bazen bu halinden nefret ediyorum Ecrin."
Dedim ve lavabodan çıktım.
Masaya doğru yürüyordum ama beni durduran şeyler vardı sanki buraya ait değildim.
Otele gitmeye karar verdim çünkü zaten çok ağlamıştım ağlamak beni yoruyordu o yüzden otele gidip uyumak istiyordum.
"Merhaba,tanışma şansımız olmadı ben Ecrin ama şimdi gitmem gerekiyor başka bir zaman umarım tanışırız."
"İyi eğlenceler."
Dedim ve cafeden çıktım.
576 numaralı otobüse binecektim.
Kafamı bişe sıçtı lan.
Yukarı kafamı kaldırdım ve yağmur yağdığını gördüm bu günün tek güzel yanıydı yağmur yağması.
Otele kadar yürümeye karar verdim.
Kafamı kaldırıp çiğerlerime kadar çektim havayı.
Yağmurda ağlasak kim görürdiki?
Koştum ve daha fazla koştum sanki kaybolmak yok olmak istiyordum.
Bembeyaz elbisem üstüme yapışıyordu artık.
Iyyy hiç sevmem böyle şeyleri.
Ankara'da yollar arası çok olduğu için biraz uzun sürücek gibi gitmem.
Ama bu beni mutlu ediyor.
Telefonumu rahatsız etmeyine alıcam çünkü rahatsız edilmek istemiyorum.
Çantamdan kulaklığımı çıkardım ve taktım .
Dinlediğim şarkı Renegade çok severim ve şuan tam bu havaya uygun olduğunu düşünüyorum.
Yıldırım çarpıyordu ve sokaklardaki insanlar yok denecek kadar azdı.
Seni seviyorum diyorsun fakat yağmuruda seviyorum diyorsun şemsiyeni açıyorsun.
Bir kitapta görmüştüm çok hoşuma gitmişti.
1.30 saat boyunca yürüdüm ve şimdi otele giriyorum.
Sırılsıklamım.
Ve çok üşüyorum.
Odama doğru koşar adımlarla çıktım.
Tek başıma asansöre binemiyorum.
Kapıda kartımı okutup odama girdim ışığımı açma gereksinimi duymadan banyoya gittim.
Duşa girdim.
Sudan çıkmıştım ama tekrar suya giriyordum.
Hayat bazen ters köşe yapabiliyor.
Sıcak bir duş aldım.
Ben normalde sıcaktan nefret ederim.
Ve yaza dair herşeyden.
Ama sıcak yıkanmazsam hasta olurum ve annemin bana ihtiyacı var.
Harbiden annem napıyordu?
Banyodan çıkıp arıyayım onu.
Güzelce duş aldıktan sonra banyoda üstümü giyip çıktım.
Telefonumu en son rahatsız etmeye almıştım.
Bir sürü arama ve mesaj gelmişti.

Bebeğim💗 kişisinden 95 cevapsız çağrı
Bebeğim💗 kişisinden 125 mesaj
Sanırım merak etmişti.
Bebeğim💗:Nerdesin meraktan öleceğim.(9:30)
Bebeğim💗:İyimisin lütfen bana yaz.
(9:32)
Bebeğim💗:Siktiğimin lafına alındığım için özür dilerim lütfen bana cevap ver.
(9:33)
Bebeğim💗:Seni arıyorum odanda da değilsin.Otele hiç uğramamışsın bile.
(9:35)
Bebeğim💗:Güzelim hadi gör mesajlarımı.
(9:38)
En son attığı mesaj buydu.
Ve saat 10.30 olmuştu.
Hala arıyordu.
"Alo,güzelim nerdesin söyle yanına geleyim,çok merak ettim seni."
"Odamdayım Poyraz."
"Geliyorum."
"Gelme yarın konuşuruz."
Dedim ve telefonu yüzüne kapattım.
Helin sultan arıyor...
"Alo Helin sultan nabersinnn."
"İyiyim güzel kızım sen."
"İyiyim bende."
"Kızım ben sana birşey söylemek için aradım."
"Dinliyorum annemm."
"Kızım bana yatış verdiler hastalığım 3.evreye ulaşmış o yüzden evden devam edemiyormuşuz ve daha da ölümcül olmuş %85 di eskiden şimdi %95 yarın yatış var ve kimseyi yanıma almıyorlar sadece yetişkin biri olabilirmiş.O da Seyran olucak zaten."
Duyduklarım gerçek olamazdı hayır olamazdı.
"Anne sen ölmeyeceksin demi."
"İnşallah kızım."
"Daha çok konuşmak isterdim ama hazırlanmam gerekiyor hesabına sana bir ay boyunca yeticek kadar para yatırdım seni çok seviyorum güzel kuzum benim güçlü dur."
"Bende seni çok seviyorum annecim sende güçlü dur."
Telefonu kapattım ama hiç iyi değildim.
Hayatımda birşeylerin üst üste gelme gibi huyları vardı.
Çok şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım canım gerçekten çok yanıyordu ve çok halsizdim.
Başım çok fena dönüyordu sanki yerle gök birleşiyordu.
Su içsem iyi olur.
Ayağa kalkmamla gözlerimin kararması ve benim düşüp komidine kafamı vurmam sadece 5 saniyemi almıştı.
Ve şimdi her yer karanlıktı.

Bölü sonuuu.
Bu bölümü depresif yaptım çünkü neden olmasın kardeşim.
Diğer bölümde ne olucak acaba?
Her neyse iyi boş yaptım.

Umarım beğenmişsinizdir.

Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
🤍

ÖLÜLER TOPLUMDA BARINAMAZWhere stories live. Discover now