Bakıcı Ferdi~Arda

4•

Ferdi ? Beni görünce konuşmaya başladı . "Müsait değilsin sanırım?"
Kafamı sağa sola sallayıp hemen konuştum " Hayır hayır yerleşiyordum sadece , müsaitim." Dediğimde gülerek odaya girdi. Bana yaklaşınca bende elimdeki kıyafetleri bırakıp karşısına geçtim. "Ben o gece hakkında konuşmaya geldim aslında. Dün müsait olamadım , özür dilerim yola bakmam gerekliydi. Kusura bakma." Bu konuda mı kalmıştı hâlâ?

"Sorun değil benimde yola bakmam gerekti. O an ki telaş ile işte."
"Cidden neden öyle telaşlıydın? Önemli bişey mi?"
"Kardeşimin ilaçları bende kalmıştı yurduna gitmem gerekiyordu hızlıca o yüzden." Kaşları çatık dinliyordu. "Ne ilacı? Beraber yaşamıyor musunuz?"
"Annem ve babam vefat edince ben KYK yurdunda o ise çocuk esirgeme yurdunda kalıyor, astım hastası bu arada."

"Başın sağolsun kusura bakma sorguladım ama meraktan. " Kafamı sallayıp gülümsedim, biraz takılı kaldı ardından konuştu. "İyi madem,  bu arada yatılıya geçmişsin Arya seninle olur artık hep of be kurtuldum iyi ki geldin." Diyip omzumu sıktı elleriyle gülümseyip Evet dedim. "Ben çıkıyorum o zaman sen yerleş." Kafamı sallayıp gülümsedim tabii.

Omzuma dokununca inanılmaz garip hissettim ellerinin sıcaklığı ve benim tenimin soğukluğu.. Garipti. Yerleşip yatağıma uzandım , bir an önce aramam gereken kardeşim vardı. "Alo abicim napıyorsun?" "Oturuyorum abi odada sen?" Sesi garipti sordum hemen." Bende uzanıyorum yatakta, sen iyi misin?" "Hmhm," "Bak yalan söyleme sakın bana." "Of abi sen o evde yatılıya başladın dimi, artık daha az görüşeceğiz. Zaten çok yanlızım."
"Üzülme abicim, senin için bunlar , maaşım arttı biliyor musun? Saatlerim arttığı için. Hem bizde sıkça telefonlaşırız seninle Arya ile tanışırsın hem belki o seninle çok iyi arkadaş olur çok tatlı bir çocuk ."

Vedalaşıp kapattım telefonu. Hayat çok acımasız bu küçük yaşında ailesinden uzakta yaşamak zorundaydı , zorundaydık. Gözlerim dolmuştu. Odanın balkonuna çıkıp yıldızlara baktım. Annem ile konuşuyorum şuan
iyi bir abi olduğumu ve benimle gurur duyduğunu söylüyordu. Canım annem benim, sesini unutmamak için hep Arda demesini hatırlatıyorum kendime. Unutursam ne kötü olur benim için. Arda diye ses işitmem ile duraksadım kimdi o? Kafamı çevirip sağa sola baktım sol balkon ve biraz üst tarafta Ferdi'yi görmeyi beklemiyordum.

Bana bakınca gülümsedi. "Bekle iki kahve kapıp geliyorum." Dedi . Gülümsedim. Gülümsettiriyor beni. Anında balkondan içeri geçmişti dediği gibi kahve almaya gidiyordu herhalde ki mutfaktan gelen yardımcı kadının 'Ferdi bey bu saatte dibek kahvesini nerden bulabilirim? Evde yok hangi market açıktır ki?" Kahkaha attım. Çocuk gibi tutturmuştu dibek diye .
On beş dakika sonra geldi elinde iki kahve ile sırıtarak.

"Teşekkür ederim." "Rica ederim. Neden ağlıyorsun sen?" Diyince duraksadım. "Duygusal boşlukta hissettim sadece kendimi. Oluyor öyle arada ." "Anladım." Derken oturmuş kahveyi elime vermişti. Birer yudum aldım kahveden oda almıştı. Neden dibek diye tutturduğunu şimdi anlıyorum. "Çok güzelmiş kahve." "Dimi bizimkiler pek sevmiyorlar ama ben çok seviyorum, seninle hep içeriz artık. " içeriz herhalde.

"Elbette." Dedim, onun yerinde olmayı çok isterdim. Güzel bir aileye sahip , eminim arkadaşlarıda oldukça fazladır. Kıskanıyorum resmen onu ne kadar aptalca.

Nasıl devam edeceğini bilemedimm
Sirbistan-Turkiye voleybol maçı kötü gidiyro umarım kazanırir
Neys eiyi gecelerr