Jiminin ağzından ____________________________ Hobi Hyung'un buluşmak için ayarladığı kafeye gelmiştim. İçeri girdiğim an Hobi'nin el salladığını görüp yanına gidip oturmuştum. Jin Hyung hâlâ gelmemişti. Tam gelmesi için mesaj atacakken kapıda belirdi. Bizi görünce yanımıza oturdu.
İki saat boyunca havadan sudan konuştuktan sonra Jin Hyung pazar pazarına gideceğini söylemişti.
Jin Hyung acıklı bir sesle konuştuğunda gülmüştük.
"Neyse Hyung seni daha fazla tutmayalım. Pazardakiler bitmeden yetişş."
Hepimiz vedalaşmış ve Hobi Hyungla ben evlerimize varmıştık.
Jinin ağzından _____________________________ Pazara geldiğimde gürültüden kulağım kanadı sanmıştım. Almam gereken şeyleri bulmaya çalışırken pazarcılara gülmemek için zor tutuyordum kendimi.
"Gel vatandaş gel! Ablalarım bu sütyenler tam size göre! Çekinmeyin, gelin alın."
Pazarcıya baktığımda erkek olmasına rağmen tişörtünün üstüne sütyen takışı ve bağırışı komiğime gitmişti. Ben o tarafa bakarken ayağıma bir şeyin değdiğini hissetmiştim. Önüme baktığımda yere dökülmüş patatesler ve düşen gözlüğünü arayan, patateslerin sahibi, tahminimce benim yaşlarımdaki çocuğu görmüştüm.
"Hey, siz iyi misiniz? Düştünüz sanırım."
"Ha? Haa şey, ben iyiyim de siz kimsiniz? Neyse onu geçin, gözlüğümü görüyor musunuz acaba?"
Tepkisi karşısında gülmüş ve yerde gözlüğünü aramaya başlamıştım. Tam buldum derken birisi üstüne basmıştı.
"Gözlüğüm mü kırıldı?! Kim kırdı göremedim de. Off, ne yapacağız beyefendi?"
"Gözlüğünüz kırılmış olabilirrr de olmayabilir de. Çook çok özür dilerim gerçekten. Az önce geçen bunak bastı ve sadece buraya baktı."
"Neyse sorun değil. Bu şekilde eve gidebilirim sanırım... Diyeceğim de, gidemem."
"Benimle gözlükçüye gelmeye ne dersiniz? Sonuçta gözlüğünüzün kırılmasında benim de hata payım var sayılır. Yoksa bile kendimi huzursuz hissederim."
"Reddetme gibi bir ihtimalim yok sanırım. Sizi uğraştırmış olmayayım?"
"Hayır canım, ne uğraştırması? Buralarda bir gözlükçü biliyorum. Siz koluma girseniz yeter."
Gencin patateslerini toplayıp geri poşetine koydum. Kendisinin ayağa kalkmasına yardım edip koluna girdim.
Her ne kadar karşıdan karşıya geçerken zorlansakta sonunda gözlükçüye gelmiştik.
İçeri girip gözlükçünün selamını aldım. Ben gözlüklerden anlamadığım için genci ve gözlükçüyü başbaşa bırakmıştım. Genç birkaç gözlük denemişti.
"Hey, sence hangisi daha iyi?"
"Hmm, bence soldaki daha iyi."
Yuvarlak olan gözlüğü seçmiştim. Siyah, hafif kalın ve plastikten kenarı vardı.
Gözlüğü takıp aynaya baktı. Sonra ise yanıma geldi.
"Fiyat işini dert etme. Parasını verdim bile."
"Siz ciddi olamazsınız. Çok mahçup hissettim böyle de."
Konuşmaya devam ederken dışarı çıktık. Dediği gibi mahçup olduğu gözlerinden belliydi. Çok saygılı ve tatlı birisine benziyordu.
"Cidden ne kadar teşekkür etsem az. Uğraştırdığım için özür dilerim."
"Uğraştırmış olmayacağını söylediğimi hatırlıyorum. Ve rica ederim."
"Size bu iyiliğinizi geri ödetmek isterim. Fakat... Sizi nerede bulabilirim?"
"Ah hayır, buna gerek yok. Ama illa içim rahat etmez diyorsanız Zottiri Zort Lisesinde okuyorum. 12-H."
"Gerçekten mi? Ben de o lisedeyim. 11-A sınıfında. Vee kusura bakmayın. Sizi bir kafeye vs. götürmek isterdim ama şu an acilen eve gitmem gerekiyor."
"Sorun değil. Zaten benim de eve gitmem gerek."
"Görüşürüz o zaman. Bu arada ben Kim Namjoon. Tanıştığımıza memnun oldum." diyerek elini uzattı.
"Kim Seokjin. Ben de memnun oldum." elini tuttum.
İkimiz de tam gidecekken Namjoon seslendi.
"Mutlaka uğrayacağım Bay Seokjin. Tekrardan teşekkürler, beni mutlu ettiğiniz için."
"Rica ederim Namjoon. Merakla bekliyorum." el salladım ve eve gittim.
Ayayyayyaayyayayayya bu bölümde namjinde tanışmayı araya kattık ehehhe Bu bölümü yazmama yardım eden Merve'ye bol bol bol öpücükler Ve fikirlerimi nasıl kurguluyabilcegim hakkında yardım eden efsamaa bol bol opucuklere muahhhh😻😻
Neyse yoonminle kalinnnnmm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
