The Game Of Life: Ο 2ος αιματηρός γύρος

01. Αφετηρία και πάλι

Το φως της πανσελήνου έκανε το νερό να μοιάζει κρυστάλλινο. Φώτιζε τους ανθρώπους που είχαν μαζευτεί στα πεζοδρόμια γύρω από τον δρόμο της παραλιακής. Το μόνο που φωτίζε την άσφαλτο ήταν αυτό.
Η μουσική ήταν στην διαπασών. Ο κόσμος χόρευε ανεξέλεγκτα, έπιναν, έβαζαν στοιχήματα και έδειχναν τα αμάξια τους. Lamborghini, Porsche, Ferrari -όλων των ειδών-, κυριαρχούσαν. Η μυρωδιά ήταν μία μίξη αλκοόλ και αλατιού από την θάλασσα.

Ξαφνικά κάτω από το πέπλο της μουσικής ακούστηκαν μηχανές αμαξιών να γρυλίζουν.
Μία μαύρη Lamborghini και μία κόκκινη Ferrari πέρασαν την άσπρη γραμμή στην άσφαλτο με μερικά εκατοστά διαφορά. Ο κόσμος ζητωκραυγάζε φωνάζοντας το όνομα "Φίλιππος"
Μία γνώριμη φιγούρα βγήκε από το μαύρο, κομψό, αμάξι,ήταν ο Φίλιππος. Χαμογελούσε κοιτώντας ένα μικρό πλήθος ανθρώπων να τον πλησιάζει.
Η Γιασμίν πετάχτηκε μέσα από το πλήθος και τον αγκάλιασε. Πολλοί από τους ανθρώπους στο πλήθος τον χτύπησαν απαλά στον ώμο, δίνοντας του συγχαρητήρια.

Από την κόκκινη Ferrari βγήκε ένας ψηλός, γεροδεμένος καστανόξανθος άνδρας γεμάτος τατουάζ,ήταν πολύ αγριεμένος. Η Γιασμίν που είχε κολλήσει στο πλευρό του Φίλιππου τον κοίταξε απειλητικά ενώ πλησίαζε. Ακούμπησε με τις άκρες των δακτύλων της,το όπλο που είχε στην εσωτερική, θήκη του τζιν σορτς της. Ο άνδρας έβγαλε από την τσέπη του τζιν του ένα ματσάκι με 100 χαρτονομίσματα των 200€ και τα πέταξε στο στήθος του Φίλιππου. Εκείνος τα έπιασε και κούνησε με σεβασμό το κεφάλι του. Η Γιασμίν άφησε το όπλο και πέρασε το αριστερό της χέρι γύρω από τον κορμό του Φίλιππου. Εκείνος την φίλησε στο κεφάλι και ψυθίρισε «Φευγούμε;». Εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Προχώρησαν ανάμεσα στο πλήθος. Όλοι τους χαμογελούσαν είτε έλεγαν κάτι για να συγχαρούν τον Φίλιππο. Μπήκαν μέσα στο μαύρο αμάξι. Ο Φίλιππος γύρισε το κλειδί στην θύρα και πάτησε το γκάζι.

Όλα ήταν πανέμορφα,ενώ φωτίζονταν από το αγνό φως του φεγγαριού. Οι δρόμοι ήταν ήσυχοι. Η Γιασμίν είχε γύρει το κεφάλι της στο τζάμι και κοιτούσε αφηρημένη απέξω. Όλα ήταν πανέμορφα,όμως πολλά μαύρα σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται μπροστά από το φεγγάρι. Αργά και βασανιστηκά. Τα αστέρια κρύφτηκαν κάτω από τα πυκνά γκρίζα σύννεφα. Το φεγγάρι φαινόταν ελάχιστα. Η Γιασμίν είχε αρχίσει να καίγεται εσωτερικά. Ένα κακό συναίσθημα την είχε κυριεύει. Ο Φίλιππος αντιλήφθηκε,την Γιασμίν να σφίγγει το δέρμα της και να μαζεύετε στην γωνία του καθίσματος της. Τα μάτια της ήταν πιο σκοτεινά από ποτέ.