Julia De Wit (Düzenleniyor)

🤍

Sam yine yazılım şirketinde işlerini yetiştirmeye çalışıyordu yüzüne bakılırsa yorulmuştu rahat bir koltuk bulup oturdu hemen telefonunu alıp julia'yı aradı:

julia " efendim sam" " nasılsın julia?" "İyiyim işten çıktım evdeyim şuan. Sen ne yapıyorsun?" " bende birazdan çıkıcam e şey için aramıştım bu aksam müsait isen seninle yemek yiyelim mi başbaşa?" Sam'in sesi tiz çıkıyordu
" tabi tabi müsaitim yani eee (julia bi an durdu) kaç gibi buluşuruz?" Sam rahatlamış bir şekilde "sen ne zaman istersen hazır olduğunda bana söyle seni almaya gelirim "

Julia sam ile vedalaşıdıktan sonra gardrobuna fırladı
"ağağ ben ne giyicem?" Sophie'yi aradı "Balımmm sam ile buluşucaz sence ne giymeliyim?" Diye heyecanla sordu Sophie kahkaha attı "bak hayatım şimdiden söyliyim bu çocuk sana aşık"

julia sophie'nin gülmesini yarım saat sonra durdurabildi en sonunda siyah zarif bir elbisede tamam dediler aslında julia beyaz elbisesini giymeyi düşünüyordu ama sophie "kanka çocukla ordan nikah dairesine geçin" dediği için vaz geçti .

Julia sam'e mesaj attı. Sam anında orada oldu . 
Julia hızlıca arabaya bindi, sam julia'ya bakıp öylece kaldı " çok çok güzel olmuşsun julia" sam büyülenmişcesine bakıyordu julia gülümsedi "teşekkürler sende çok şıksın" sam beyaz bir gömlek ve siyah pantolon giymişti saçına da özen gösterdiği belliydi.

İkili güzel manzaralı bir restorana girdiler. Sipariş verdikten sonra sam boğazını temizleyip konuşmaya başladı
"julia bugün senin kafan az da olsa dağılsın diye çağırdım şu aralar çok yoğunsun ve bu çete midir mafya mıdır neyin nesiyse senin çok canını sıkıyor belli" julia dudağını büzdü
" kafa dağıtmaya hepimizin ihtiyacı var haklısın bu olay hepimizi strese soktu. Bir an önce çözsek çok iyi olur" diyip iç çekti
o sırada yemekler geldi bir yandan yiyip bir yandan konuştular birkaç saat sohbet ettikten sonra julia'nın ısrarıyla ilerideki bir banka oturdular  manzarayı seyrederken zaman hızla akıp gidiyordu .

Sam julia'ya dönüp konuştu "julia seninle tanıştığımız o ilk günü hatırlıyorsun dimi?kulağa tuhaf gelebilir biliyorum ama sanki ben o anda sana tutuldum" sam genzini temizleyip bakışlarını tam julia'nın gözlerine odaklamıştı . Julia bi an duraksadı hiç böylebir konuşma beklemiyordu  sam konuşmaya devam etti "benimle çıkar mısın? biliyorum çok ani oldu ama cevabını hemen vermek zorunda değilsin sadece seni daha yakından tanımak istiyorum"
julia başını hafifçe öne eğdi  yüzünde tebessümden ziyade zoraki bir gülümseme vardı . Aklıyla kalbi arasında büyük bi savaş çıkmıştı kalbi yıllar sonra yine aşık olmak istiyordu aklı ise bunu yapmaması için delice savaşıyordu.  Julia derin bir nefes alıp verdi hava soğumaya başlamıştı julia aniden üşüdüğünü hissetti ve uzun bir sessizlikten sonra kısık çıkan sesiyle  "Sam ben eve gitsem iyi olur teklifini de düşüneceğim lütfen bana zaman ver bu aniden alabileceğim bi karar değil" Sam'in yüzü düşmüştü ama julia'ya belli etmeden kendisini toparladı ve yüzüne zoraki bir gülümseme kondurup sadece" peki" dedi
....