"အ...ဟ... Yang Jungwon , ကျေးဇူးပြုပြီး ရပ်ပါတော့ "
Hyung က ရပ်ပေးဖို့ မျက်ရည်တွေနဲ့ တောင်းပန်နေသည်။
ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူလဲ
မထိန်းချုပ်နိုင်လောက်အောင် ခံစားချက်တွေက ကောင်းလွန်းသည်။
"အား... ကြပ်နေတာပဲ Hyung , Heeseung hyung"
လက်က အင်္ကျီဖြင့် အချည်ခံထားရသလို Jungwon က သူ့အား လေးဘက်ထောက်ခိုင်းထားကာ အနောက်ကနေ မဆက်မပြတ် ဆောင့်နေတာကြောင့် Heeseung ငိုနေရုံမှ လွဲပြီး ဘာမှမတက်နိုင်ခဲ့ပါ။
First time က အစိမ်းသက်သက်မို့ နာကျင်တာကလွဲပြီး မသိ,
"အ..အ ပြီးတော့မယ် Hyung"
Jungwon ပြီးတာ ဒါနဲ့ဆို ၅ ခေါက်မြောက်ဖြစ်သည်။
"Jungwon na ကျေးဇူးပြုပြီး တော်ပါ..အု..."
ထပ်မံကျရောက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါး နှင့် အတူ ကြမ်းတမ်းစွာ ဝင်မွှေနေသော လျှာဖျားနွေးနွေး။
"နောက်တစ်ခေါက်လောက် Hyung"
ည ၁း၀၀ လောက်မှ သူတို့ ခရီးကို အဆုံးသတ်လိုက်သည်။Heeseung hyung ကတော့ ပင်ပန်းလွန်းလို့ ထင်သည် တန်ူးပြီးအိပ်ပျော်သွားပေပြီ။
Hyung ခန္တာကိုယ် ကိုရော သူကိုယ်သူရော သေချာလေး ဆေးကြောကာ Jungwon တစ်ယောက် Hyung ကို ဖက်ပြီး အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။မအိပ်ခင် "တောင်းပန်ပါတယ်" ဆိုတဲ့ စကားက်ုတော့ သူပြောဖို့ မမေ့ခဲ့ပါ။
YOU ARE READING
You are Mine
FanfictionYangseung fanfic hyung ကျွန်တော့ကို သဘောကျလာအောင် လုပ်မှာပါ Yang Jungwon ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်, ကိုယ် ယောင်္ကျားလေးတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး Lee Heeseung
