Ömür ve İlyas Hayali Kurgular

Ben sensiz yapamıyorum Ömür ❤️‍🩹 ~ 2

Hikayemize kaldığımız yerden devam :)
Keyifli Okumalar 🖤

Uzandığı yatağında hafifçe gözlerini araladı İlyas. İlk hissettiği şey şiddetli bir baş ağrısı oldu. Dün gece çok içtiğini biliyordu, "herhalde ondan kaynaklı baş ağrım" diye düşündü. Sarhoş olacak kadar çok içtiğini hatırlıyordu.
"İnşallah yanlış bir şey yapmamışımdır" dedi kendi kendine. Dün gece olanları hatırlamaya çalıştı. Aklına kesik kesik görüntüler geldi.
Aklını zorladıkça, tüm gece aklına gelmeye başladı. Façaların evine gidişi, Ömür'le hasret giderişleri, birbirlerine sarılmaları, karısının güzel yüzüne bıraktığı öpücükler. Tüm bunları düşünürken, mutlu mutlu sırıtmaya başladı.
"Ömür, Ömür ..." diye sayıkladı sevdiği kadının ismini.

Dün karısı ona "Madem beni seviyorsun, beni çok özledin, bensiz yapamıyorsun. Yarın aklın başında olduğunda yine gel. O zaman sana inanacağım" demişti. "İyi ki sarhoş olmuşum."diye düşündü, yoksa dün geceki şeyleri yapacak cesareti asla kendinde bulamazdı. Ve karısının verdiği söz ona açık bir kapı bırakmıştı. Bugün tekrar karısına gidecekti ve el ele çıkacaklardı o evden. Ömür'le barışmayı kafasına koymuştu. Ne olursa olsun, bugün Ömür'ün yanına gidecekti, karısı kendisini affetmeden onu bırakmayacaktı. Belki zor olacaktı ama ancak bu şekilde tekrar birlikte mutlu olabilirlerdi. İlyas sevdiği kadın için herşeyi yapmaya hazırdı.

Dün'e kadar Ömür'ün tüm atarlarına giderle cevap veren İlyas, Ömür'ün avukatının onu boşanma evrakları için aramasıyla değişmişti. Ona çık git hayatımdan dediği gecenin sabahı, Ömür boşanma işlemlerini başlatmıştı. Sanki Ömür bunu yaparak "İşte çıkıyorum hayatımdan" demek istemişti ve İlyas'ta almıştı mesajını. Bir çok kez tartışmışlardı, birbirlerini kırmış, üzmüşlerdi. Boşanalım kelimesi bile dökülmüştü dudaklarından ama İlyas hiç bir zaman gerçekten boşanacaklarını düşünmemişti, hep bir şekilde barışırlar diye umut ederdi. İlk akşam yemeklerinde Ömür'ün ona "Kim ne derse desin, ne yaparsa yapsın vazgeçmeyeceğim" deyişine kendini o kadar inandırmıştı ki, tüm hatalarından sonra bile Ömür'ün kendisinden tamamen  vazgeçeceğine ihtimal vermemişti, bu sebeple de karısının elinden kayıp gittiğinin farkında değildi. Ama boşanma avukatının araması aklını başına getirmişti. Bu saatten sonra Ömür ona doğru hiç bir adım atmayacaktı, acı da olsa bunu anlamıştı. Eğer hiçbir şey yapmazsa karısını tamamen kaybedeceğini anlamıştı. İşte buna dayanamazdı. İlyas içinde Ömür olmayan bir hayat istemiyordu. Aşk'ı gururuna galip gelimişti.

İlk zamanlarını düşündü, hep Ömür savaşmıştı onun için. Bugun evlilerse onun sayesindeydi. İlyas'ın abisiyle olan düşmanlıklarına rağmen vazgeçmemişti, ve onun yıkılmaz görünen duvarlarını kırmıştı. Sevdiği kadının mucizevi eli hayatına değdiğinde, düşmanı can dostu oluvermişti. İşte böylesine güçlü, kararlı, inatçı bir kadına aşık olmuştu. Aşk'ının yan sıra hayrandı karısına, onun kocası olmaktan gurur duyuyordu. Ama İlyas karısını bu kadar sevmesine rağmen, kendisi de bir o kadar inatçı ve gururluydu. Bugun bu durumdalarsa sebebsiz inatları ve yersiz gururları yüzündendi. Ama kaybetme korkusu işin içine girince, ne gurur bırakmıştı ne de inat.

Şimdi ise mücadele etme sırası İlyas'taydı. Her gün yaptığından farklı olarak daha özenle hazırlandı. Karısına gideceği için bakımlı olmak istiyordu. Karısının kendisini özlediğini biliyordu, bu yüzden Ömür onu çok beğensin istiyordu, onun gözünde yakışıklı olmak istiyordu.

Hazırladıktan sonra tüm neşesiyle kahvaltıya indi. Kendisi dışında tüm ev halkı masadaydı.

"Herkese günaydın." diyerek yerine oturdu. Masadaki herkese İlyas'ın bu mutlu haline şaşırdı. Hepsi birbirine "bu niye böyle ?" manasında bakışlar attı. Dün olanlardan sonra, sinirli ve üzgün olmasını bekliyorlardı. Ama şaşkınlıklarını belli etmeyerek, ona güler yüzle cevap verdiler.