Ay hola
Bölüm kombosuuu
Oylamayı ve yorumları doldurmayı unutmayın seviliyorsununuzzz 💅🏻🌟
**
Hande yener- kırmızı
🌟🤍
Elimdeki kalemi masaya bırakarak gözlerimi ovdum. Sınav haftasının gelmesi ile iki ayağım bir papuca girmiş uyuduğum matematik derslerinin acısı çok güzel çıkmıştı.
Ben düşüncelerim ve sorularımla boğuşurken üst kattan gelen yüksek sesle irkilerek kaşlarımı çattım. Alican üst kata taşınalı iki hafta olmasına rağmen her gün gürültü eksik olmuyordu. Hatta birkaç kere apartman yönetimi basmıştı evini.
"Belki biraz da kızardın ama sana kırmızı çok yakışıyor" Alicanın tiz sesiyle Hande yener şarkılarının içinden geçiyordu.
Ben yanlış duymadım sizde yanlış okumanız bizim Alican sabunsoy üst katımda bağıra bağıra Hande yener söylüyordu
"Kendimi çok takdir edicem ayrılığı kutlayarak" elimle kulaklarımı kapatıp bir küfür savurdum. O bir şarkıyı bitirip havalimanı söylemeye başlarken bense çoktan kapısına dayanmıştım. Kapıyı açtığında apartmanı Hande Yenerin sesi doldurdu. Alicansa sağa sola sallanarak dans ediyordu.
"Şunun sesini kısar mısın? Biz Hande yener dinlemiyoruz genelde" dedim bağırarak.
"Ne diyorsun duyamadım." Dedi oda aynı şekilde bağırarak.
"Diyorum biz iki deli altlı üstlü yaşayamayız" anlamadığını belli edince
Derin bir nefes aldım.
Sinirlendiğimi anlayınca hızla içeriye giderek müziği kapayarak geri döndü.
"Ne diyordun" dedi sanki demin apartmanda Hande Yener çalmıyormuş gibi.
"Şükür ya biz apartman sakinleri olarak Hande Yener sevmiyoruz." Dedim içimdeki öfkeye göre sakin bir sesle.
"Pardon rahatsız olacağınızı düşünmedim." Rahattı hemde çok rahat şeytan diyorduki çak suratının ortasına.
"Ee hayat nasıl gidiyor?" Yok cidden fazla rahattı bu çocuk.
"İyi öyle hayat güzel kuşlar uçuyor falan." Dedim alayla göz de devirerek.
"Ay ne güldüm ne güldüm." Dedi oda aynı şekilde.
"Neyse bu kadar samimiyet yeter görüşmeyelim mümkünse." Dedim merdivenlerden aşağı evime adımlarken.
"Bende seni seviyorum canım arkadaşım." Dediğini duydum Alicanın ardımdan.
**
Alican sabunsoy's pov:
Elimdeki hoparlörde en nefret ettiğim şarkıcı olan Hande Yener'in hava limanı şarkısı çalarken uğurun aklına uyuduğum için kendime hakaretler yağdırdım içimden.
Evet Cemrenin dikkatini çekmek için elimden geleni yapmıştım en son kendimi balkondan atma fikrini düşünürken uğur getirmişti aklıma deli gibi şarkı söyleme fikrini.
En sonunda istediğimi elde ederek Cemrenin kapıya kadar gelmesini sağlamıştım. Kapıyı açtığımda aşina olduğum görüntüsüne göz gezdirdim.
Saçlarını topuz yapmıştı üzerinde Gumball olan bir tişört ve tayt giymişti
Kendine özenmemesine rağmen çok güzeldi ama bir okadarda öfkeliydi sanırım. Müzikten sesini duymama rağmen bir cümlesi çok net gelmişti kulağıma.
"Diyorum biz iki deli altlı üstlü yaşayamayız" yoo gayette yaşıyoruz bak ayağıma falan geldin hatta.
Sinirlendiğini anlayınca müziği kapayarak geri döndüm yanına biraz da sakinleşmişti.
"Şükür ya apartman sakinleri olarak Hande Yener sevmiyoruz biz." Sırf senin yüzünü görmek için Katlanıyorum şu müziğe desem bana aşık olur mu acaba ya. Kafamadaki düşüncelerle boğuşurken cemrenin dik bakışları ile kendime geldim.
"Pardon rahatsız olacağını düşünmedim"
Dedim rahat bir şekilde kapı pervazına
Yaslanarak.
"Ee hayat nasıl gidiyor?" Diye sordum o şaşkınlıkla bana bakarken. Alayla birşeyler söyleyip aşağı inerken arkasından bağırdım.
"Bende seni seviyorum canım arkadaşım"
Allah'ım arkadaşım diyen dilimi eşsek arısı soksun lütfen ya.
Aşkımdan ne hallere düştüm bayılacağım şimdi.
CZYTASZ
we don't talk anymore •| Cemre uyanık & Alican sabunsoy
Dla nastolatków-wattpad'de yazılan ilk Cemre Alican kitabıdır- "Hayat sana limon veriyorsa limonata yap Alican" "Hayat bana seni verdiyse peki o zaman ne yapacağız"
