Akın kolumu sıktı ve beni kendisine yaklaştırdı
"Dışarıya çık ve beni bekle." Dedi kulağıma fısıldayarak.
Akın'ın dediğini yine umursamadan göz ucuyla Derin'e bakıyordum galiba işi halletmişti.
"Ahu hanım iki dakika müsadenizi isteyebilir miyim?" Dedi Akın Ahu'ya bakarak.
Ben de kadına kaş göz yapıyordum. Müsade verme diye.
"Tabii ki Akın bey" dedi ve gülümsedi.
Ah, Ahu ah yaktın beni
Akın kadına bakarak gülümsedi
"Teşekkürler" dedi ve beni kolumdan tutup hızla dışarıya götürdü.
"Aden ne yapıyorsun?" Dedi bana sinirli bir gözle
"Akın...şey" Dedim
Ne diyecektim ki adama, biz sizin evden senin ceketinden kağıt çaldık onu koyduk mu diyeceğim?
"Ne 'şey'? Aden söyler misin?" Dedi iç çekerek.
"Akın kötü bir niyetim yoktu, Cenk'le buraya geldik. Seni gördüm yanına geldim." Dedim Akın'a masumca bakarken.
Ama o bana cevap vermedi. Sadece gözlerime odaklandı.
Kalbim gerçekten çok hızla atıyordu.
"Duyuyor musun?" Dedim ona bakarak.
Ne diyorum ben. Aden kendine gel!
"Neyi?" Dedi ve gözlerini kaçırdı.
"Otu, çalı çırpıyı, kuşu" Dedim, söylediğim saçma şeyi düzetmeye çalışırken.
"Ha, duyuyorum" dedi ve güldü.
"Burda, Cenk'le baş başa mısınız?"Dedi ve restorana baktı.
"Yok be, Cenk'le baş başa? Sıkıntıdan patlardım heralde. Derin'de bizimle geldi ve galiba şu an o sıkıntıdan patlıyor." Dedim ve gülmeye başladım.
"Değil mi ya, çok boş konuşuyor" Dedi ve gülerek bana baktı.
"Bence geçelim, sende Ahu hanımı bekletme" Dedim.
"Bencede" dedi ve tek taraf sırıttı.
Beraber içeriye geçtik ve herkes kendi yerine dağıldı.
Bizim masaya giderken Derin'e baktım Adamı dinliyor gibi yapıp uyuyordu.
"Ben geldim" dedim ve gülümsedim.
"Gelmeseydin, Aden" dedi Cenk
"Her neyse, bence biz gidelim." Dedim ve Derin'e baktım.
"Bence de" Dedi Derin uykulu bir şekilde.
"Tamam sizi götüreyim o zaman" Dedi Cenk, tam kalkacakken Akın geldi ve Cenk'i geri oturtturdu
"Gerek yok,ben götürürüm onları. Evlerimiz yan yana zaten." Dedi ve sırttı
Cenk elini sıktı
"Peki, ortak SEN götür." Dedi ve masadan kalktı.
Akın,Cenk'in arkasından sırttı.
"Hadi kızlar" dedi Akın ve bize gülümsedi.
Restorandan çıktık ve Akın'ın arabasına doğru yürümeye başladık.
"Ayy bu Cenk'te aynı Beren gibi, boş boş konuşuyor. Susmuyorda, en son sinek vızıltısı gibi gelmeye başlamıştı ki şükür sen geldin Aden" Dedi Derin kafasını ovuşturarak.
"Yani, Akın bey siz nasıl dayanıyorsunuz bu Cenk beye" Dedi ve Akına baktı.
"Aramızda kalsın, zorla" dedi Akın ve gülmeye başladı.
YOU ARE READING
İnaffable | Robert Downey Jr.
Fanfiction"Benim hayatım bir zehir, onun gözleri ise hayatımın panzehiriydi."
