Sirketden içeriye girdim. Kapı dönen kapılardandı. Baya havalı görünüyordu. Tabi ilk defa böyle bir yere girdiğim için bir başka hiss ediyordum. Her kes işinin başındaydı. Bende bilgisayar başında çalışan birine yaklaşıdım. "Merhaba acaba Eymen bey tanıyormusunuz?"diye sordum. Ama sormaz olaydım kadın bana adam öldürmüşüm gibi baktı. Yanlış bir şey mi söylemişdim acaba anlamamıştım. "Hanım efendi kimden bahs etdiyiniz farkında mısınız acaba ?"dedi. Ne demişdim ki sadece bir isim söyleyib onu tanıyıp tanımadığını sormuştum. Ve buna cevap vermek çokta zorlanacak bir şey deyildi. "Bakın ben buraya ilk defa geliyorum ve size Eymeni tanıyıb tanımadığınızı sordum buna cevap vermek çokta zor olmasa gerek değilmi?"dedim. Çok sinirlenmiştim. "Eymen bey yukarı katda oturuyor buranın da müdürü. Yani o yüzden sordum dedi."dedi. Beni süzerek. Ne vardı ki halimde sadəcə param olmadığı için biraz eskiydi kıyafetlerim. "Eymen beyin özel asistanı var yani onun müsait olub olmadığını yanlız o bile bilir."dedi.
Kadının dediyi kata çıkmış Eymenin odasını aramaya başlamışdım. Doğrusu kadın bana asistanın odasını söylemişti ancak bana o değil Eymen lazımdı.
YOU ARE READING
Kaderin oyunu
RomanceBiz kendi kaderimiz hiç bir zaman belirleyemeyiz . Bu ise bizim hayata -1 den başlamamız gibi bir şey aslında. Kader bize hep bir oyunlar oynar biz bu oyunları kazanırsak mutlu, kazanmassak mutsuz olmuş oluyoruz.
