SAVAŞÇI

3.Bölüm

Yeni bölümle geldim.

Bütün gün okuldaydım. Anca şimdi fırsat bulabildim.

İyi okumalar.

.
.
.
.
.
.

❄️

Davet için kırmızı uzun bir elbise giymiştim. İnce askıları beni kendine hayran bırakmıştı. Normalde ne kadar giymesemde illaki özel görevler oluyordu.

Son bir kez daha kendime aynada baktıktan sonra Poyraz binbaşının yanına gittim.

"Gidebiliriz."
Sesimi duymasıyla bana baktı ve baştan aşağıya gözleriyle süzdü.

"Gidelim."

Mekana kadar ikimizde konuşmamıştık.

En sonunda araba durunca gözlerim etrafta gezindi. Şuanlık herşey normal görünüyordu.

İçeriye girerken binbaşının bir eli belimdeydi.

Biraz ilerleyip bizim için olan masaya geldik.

Kulaklığıma iki kere dokunup "herşey yolundamı?"diye mırıldandım.

"Evet komutanım."dediler aynı anda. Kulağımı si- sevdiniz.

"Umarım bir hata yapmazsın yüzbaşı."

"Ne o güvenmiyor musunuz yoksa?"dedim alayla.

"Aynen güvenmiyorum."Gözlerimi devirdim. Ben sanki bana güvenmesini çok istiyordum!

"Gerekçe?"diye sorarcasına baktığımda ne diyeceğini bilememiş gibiydi.

"Sen kadın halinle nasıl yüzbaşı oldun." Cevap vereceğim sırada tekrar konuştu. "Kesin annenle babandan torpil almışsındır."dediğinde içimde bir yerlerde bir şey koptu.

Benim annem ve babam yoktu.

Torpillerle de buraya gelmedim.

"Bak konuşamıyorsun bile." Alanların konuşmuştu.

"Benim annem, babam yok binbaşım. Dolayısıyla torpil alacağım kimse de yok."

"O zaman kesin deden, amcan, dayın falan askerdir. Ordan olabilir." Bu adam nasıl bu kadar acımasızca konuşabilirdi.

"Ben yetimhanede büyüdüm binbaşım. Kimseden torpil falan almadım."dedim her kelimeyi vurgulayarak.

Anında pişmanlık geçti gözünün önünden ve hemen yok oldu.

Nasıl biriydi bu?

Konuşacağı sırada yanımıza yaklaşan Boran'la 'geliyor' diye mırıldandım.

Yaklaştığında "Merhabalar misafirlerim. Ben Boran." diyerek  elini uzattı. Poyraz binbaşıyla tokalaştıktan sonra bana döndü ve ellerimi tuttu. "Bu güzel hanfendiyle tanışmak Benim için şereftir."diyerek elimin üstüne ufak bir buse kondurdu.

Çamaşır suyuyla yıkayacağım ellerimi.

"Bende çok memnun oldum Boran bey. Ama ben daha önceden tanışıyor biliyordum sizi."diyerek dudaklarımı ıslattım. Bakışları dudaklarıma kayınca gülümsedim.

Sandığımdan kolay olacaktı.

"Öylemi?"dedi sorgularcasına. Tebessüm ederek başımı salladım.

Tam bu esnada binbaşının telefonu çaldı.

"Bu keyifli sohbete devam etsem güzel olacaktı fakat açmam gerekiyor."diyerek telefonuyla beraber uzaklaştı.