ფსიქოპატი მაფიოზი✔️

1

ვიღვიძებ..თავი საშინლად მტკივა ჩემს გვერდზე ტუმბოს ვხედავ იქით ვიხრები და საათს ვაკვირდები ღამის 4 საათია..ისევ უკან ვბრუნდები თვალებს მძლივს ვახელ ვხვდები რომ ჩემს სახლში არ ვარ..ვცდილობ გუშინდელი გავიხსენო მაგრამ არ გამომდის...გვერდზე ვიხედები და კაცს ვხედავ თვალები მიფართოვდება...ლოგინიდან ადგომას ვაპირებ მაგრამ მკლავზე მოჭერას ვგრძნობ რის შედეგადაც იმ ვიღაცის ქვეშ ვყოფ თავს...

-სად მიიპარები?-მეკოთხება ბოხი ხმით და ხარბად დამყურებს.
-ვ..ვინ ხა..რ?-ვეკითხები ბლუყუნით.
-რა მოხდა ტკბილო გეშინია?-ირონიულად მეკითხება და იღიმის.
-ა.აარა უბრალოდ ვიკითხე ვინ ხარ?-ვცდილობ არ ვიბლუყუნო და შიში არ შევიმჩნიო.
-ჰმმ-ეშმაკურად იღიმის-ანუ არ გახსოვარ? კარგი ტკბილო გაგახსენებ-მეუბნრბა ისევ ეშმაკურად იღიმის და ჩემს სახესთან ახლოს მოდის უნდა ეკოცნა მაგრამ ხელი ვკარი.

-არა არ მკნდა თავი დამანებე-ვუღრიალე ბოლო ხმაზე.
-ტკბილო ჩემთან ხმას არ უნდა აგეწია-ამბობს გაბრაზებული მაღალი ტონით.

მე კი შეშინებული უფრო ვშინდები ამას ხვდება და ისევ ჩემსკენ იწევა.

-როგორც ჩანს გეშინია კარგი არაფერს დაგიშავებ..მაგრამ მოგვიანრბით აუცილებლად დაისჯები..ახლა კი ჩაიცვი თუ გინდა რომ სახლში წაგიყვანო-ამბობს და ოთახიდან გადის უკვე ჩაცმული.

მე კი ლოგინზე ვჯდები საბანს ვიფარებს და ფიქრს ვიწყებ.

-ღმერთო აზრზე არ ვარ ვინ არის..ან რანაირად მოხდა? რამდენი დავლიე?

ამ ფიქრებიდან კარზე კაკუნს გამოვყავარ.

-ვინ არის??
-ჩაიცვი?
-ამმ ვიცმევ ეხლავე გამოვალ.

ვყვირი ეგრევე ვდგები და ძირს მიმოფანტულ ტანსაცმელს ვიღებ ვიცმევ თმას ვიკრავ და სირბილით გავდივარ კარს ვაღებ და ეგრევე იმ უცნობის მკერდს ვეჯახები.

-ააა ჯანდაბა ცხვირი გამიტყდა..წინ არ იყურები?-ვყვირი გაუაზრებლად შემდეგ კი მაღლა ვიხედები და იმ ბიჭს ვხედავ როგორი მიყურებს.
-ტკბილო რა გითხარი?
-ბოდიში ბოდიში სხვა მეგონე-დავუწყე მუდარა.
-მაინც ვინ?
-არ ვიცი შენი დამხმარე ან დაცვა ან რავი აქ მომუშავე პერსონალი.
-კარგი წამოდი სახლში წაგიყვან-მეუბნება მაჯსი ხელს მკიდებს და კიბეებზე ჩავყავარ შემდეგ შენობიდან და მანქანაში მსვამს.