ფსიქოპატი მაფიოზი✔️

12

რაც ირაკლის ვესაუბრე იმის შემდეგ 2 კვირა გავიდა..და ამ 2 კვირის განმრავლიბაში შიშით დავდივარ საიდანმე არ გადმომიხტეს და სადმე გადაკარგულში არ წამიყვანოს.

დღეს შაბათია ვისვენებ ნიკამაც მითხრა რო მალე მოვიდოდა და მერე სადღაც უნდა წავიდეთ.

ისე მიკვირს როდის შემიყვარდა ასე ძალიან? მის გარეშე ვერ ვძლებ ახლაც ერთი სული მაქვს რომ მივიდეს და ჩავეხუტო...ძალიან შემიყვარდა.

***

სამზარეულოში ვიყავი როცა კარზე კაკუნის ხმა გავიგე გამიხარდა ნიკა იქნება მეთქი მაგრამ მის მაგივრად 2 შავებში ჩაცმული კაცები იდგნენ.

-ვინ ხართ?
-უნდა წამოგვყვეთ-მითხრა ერთმა ბოხი ხმით.
-რატომ?-ვკითხე და კარი ცოტათი მივხურე.
-ამას მერე გაიგებთ ახლა კი გთხოვთ წამოგვყევით-ახლა მეოერემ დაიწყო ლაპრაკი.
-უკაცრავად მაგრამ მე ვერ წამოვალ-ვამბობ კარს ვკეტავ და მისაღებში გავრბივარ ტელეფონს ვიღებ რომ ნიკას დავურეკო რა დროსაც კარს ამტვრევენ და ტელეფონიც დაბლა მივარდევა.
-ჯობია წამოგვყვეთ და არაფერი დაგიშავდებათ-ამბობს ერთ-ერთი და ჩემსკენ მოიწევს მაგრამ ვაზას ვესვრი  და ჩემი მიზნის დედაც..

ყველაფერს მათკენ ვისროდი მაგრამ ბოლოს დამაძინეს და ისე წამიყვანეს სადღაც.

***

თვალებს ვახელ ვიღაცის ლიგინში ვწევარ თავი მტკივა..ოთახს თვალს ვავლებ და ბოლოს თვალი კარისკენ მიჩერდება საიდანაც ირაკლი შემოდის.

-ოჰ გაიღვიძე?
-სად ვარ?
-კითხვაზე კითხვით მპასუხობ? მჰჰ არაუშავს გაპატიებ.
-რა? რეებს ბოდავ?
-არაფერს საყვარელო უბრალოდ გაითვალისწინე რომ როცა რაღაცას გეკითხები უნდა მიპასუხო ჩვეულებრივ და არა კითხვით.
-სად ვარ მეთქი?
-ნიკასგან შორს.
-რა?შე ნაბიჭვარო გამიშვი აქედან-ვდგები და მისკენ მივდივარ.
-დაწყნარდი საყვარელო დაწყნარდი.
-აქ ვერ გამომკეტავ.
-თუ ნიკას ყავდი გამოკეტილი მე რატომ ვერ გამოკკეტავ?
-შენს თავს მას ნუ ადარებ არამზადავ.
-თორნიკეე-ამოიწუწუნა-ასეთი სიტყვების ხმარება არ გიხდება თან მითუმეტეს მე არ უნდა მეძახდე მაგას.
-ვითომ რატომ?რაც სიმართლეა იმას გიწოდებ.
-პატარავ გირჩევნია ეგ მატარა პირი მოკეტო თორემ მიმხდარზე პასუხს არ ვაგებ.
-ფეხები არავის მოსჭამო-ვამბობ და თვალებს ვატრიალებ ამას კი შუა თითს ვაყოლებ და ირაკლის ცხვირწინ ვუტრიალებ.
-ეგ არ უნდა გექნა-ამბობს და ლოგინზე მაგდებს-ახლა გაჩვენებ სეირს.

ამბობს და ზემიდან მაჯდება თან გახდას იწყებს...აი სად დამერხა..რაც შემიძლია ვფართხალებ და მუშტებს ვურტყავ მაგრამ არ გამომდის არაფერი რა ჭირი ვქნა?

უკვე ყელში შემიძვრა და კბენა დამიწყო..ჯანდაბა საშინლად მტკივა.

-აი ეს ყელი უკვე ჩემია-ამბიბს და ლავიწებთან ჩადის-წინააღმდეგი ხომ არ იქნები ეს მაიკა რომ გავხიო?-იღიმის და შუაზე ხევს შემდეგ კი ლავიწებზე მიწყებს კბენას-ეს ლავიწებიც ჩემია.
-შენი არა პავლიკასი კიდე-ვამბობ ხმადაბლა მაგრამ მაინც ვიმჩნევ მის ყურადღებას.(თუ როგორ უნდა დავწერო? გონება გამეთიშა🤨😐)
-რა თქვი?-მეკითხება და ჩემ სახესთან ახლოს იწევა.
-აარაფერი?-ჩემი ოასუხი კითხვასავით ჟღერს.
-კარგი ვიცი რომ რაღაც თქვი მაგრამ არ მივაქცევ ყურადღებას და ამ ტუჩებს კიდევ ერთხელ გავსინჯავ-ამბობს და ველურად მაცხრება ტუჩებზე.

ისევ ფართხალს ვიწყებ და ხელებს ვამოძრავენ მაგრამ მიჭერს...ახლა რაღა ჭირი ვქნა?ეს კოცნა მაინც შეწყვიტოს გავიგუდე..ცოტახანში კი ერთი აზრი მომდის თავში მართალია ძალიან მწარეა მაგრამ თავი უნდა დავიხსნა.

ფეხს ცოტათი ვკეცავ და გონებაში სამამდე ვითვლი შემდეგ კი შთამომავლიბაში ვარტყამ მუხლს რის შედეგადაც თვალებში ცრემლები უდგება და დაბლა მოკუნტული ვარდება.

მეც დროს აღარ ვკარგავ ვდგები იქვე მიგდებულ რაღაც მაიკას ვიღებ ვიცვამ და ოთახიდან გავრბივარ შემდეგ კი სახლის გასასვლელთამ მივდივარ მაგრამ იქ დაცვა მაჩერებს და ისევ ოთახში მაბრუნებენ სადაც უკვე ამდგარი ირაკლი მხვდება.

უეჭველი მაგრად დამერხევა ისეთი სახით მიყურებს..ვაიმეე ნეტა ეხლა ნიკა მივიდეს და მიშველოს..აი ფილმებში როა ხოლმე ნეტა ეგრე მკხდეს მარა რა მეხო ბედი არ მაქ მაგიტომაც ვარ ეხლა კედელზე აკრული..

-მაინც ვერსად გამექცევი-ამბობს და ისევ ლოგინზე მაგდევს-აი წეღან რაც ქენი მაგისთვის სამაგიეროს გადაგიხდი-ამბობ უველაფერს მაძრობს თვითონაც იგივეს აკეთებს და ჩემში მოულოდნელად შემიდის.
-აააააა-ვყვირი ბოლო ხმაზე მაგრამ ირაკლი ხელს მაფარებს.
-არა საყვარელო არ უნდა იყვურო უნდა იკვნესო-ამბობს და სწრაფად იწყებს მიძრაობას მელე ალბათ გონებაც დამებინდება უივე სუნთქვა მიჭირს...და მართლაც გონებას ვკარგავ..

_______________//////////_______//

გამარჯობა ხალხო😅😊