ᴄᴀɴ ʏᴏᴜ ꜱᴛᴀʏ ᴡɪᴛʜ ᴍᴇ?

265 21 24
                                    

Odama varmıştım sonunda. En sevdiğim kokulu mumları elime alıp banyoya adımladım. Küveti doldurduktan sonra suya batsam bile sesini duyabileceğim yükseklikte
-🎵lost n confused-urcruelty-
Açıp mutfaktan bardağımı ve şarabımı aldığım gibi banyodan gelen müzikle çoktan uyuşmuştum.

Sıcak banyo ve mumların mistik kokusuyla ne kadar oturdum bilmiyorum. Ama geçmişi ve düşüncelerimi düzenleyecek kadar durmuştum.

Her şey nasıl bu evreye gelmişti. Gururum kendi içimdeki konuşmaları bile yönetirken artık üzüntüm içimde çok yer kaplamaya başlamıştı. En azından onu konuşmalarım ve pişmanlıklarımla yönetmeliydim.

-Geçmişi geri almak mümkün mü?~
Fısıldadım
Aklım ve kalbim o kadar ayrı işliyordu ki, ağzım hangisini dinlemeliydi?

Özlüyordum
Eskisi gibi olmak istiyordum
Küçüğüm diye sevip kollarımın arasına almak istiyordum..

O günkü hayalimi son 5 yıldır sorguluyorum. Eğer doğru bir kararsa peki ben neden 12 yıldır bu kadar çabaladığım gelecekte mutlu olamıyordum. Bu geleceğin bana getirdiği tek şey daha çok düşmandı

Şişenin sonunu gördüğümde vücudumdan akan suları temizleyip mumları söndürdüm.

Kül kokan yatağıma uzanıp uykusuz gecelerime bir gece daha ekledim
٭⊹¤.•⨳•.*☆✬ ✬☆*.•⨳•.¤⊹٭

-Bay park istediğiniz dosyaları hazırladım odanızda. Ve Bay Park ve Bayan Park selamlarını iletmemi söyledi.

-Tamam işine dönebilirsin.

Hayallerim Annem ile Babamı çok mutlu etmemişti. Şimdi hatırlıyorumda onlara kötü davranmış olmalıydım.

Pişmanlık duysamda artık her gece alnımı öpecek kadar yakınımda değillerdi. Ve ben düştüğüm çukurdan kendimi kurtaramıyordum.
٭⊹¤.•⨳•.*☆✬ ✬☆*.•⨳•.¤⊹٭

Saat 1.26 civarındaydı. Gençliğimi hayatımı ve yaşlılığımı harcıyordum. Boş sokakta sokak lambasının aydınlattığı yerdeydi.

Gülümsedim.

Her yalnız kaldığımda veya boşlukta gibi hissettiğimde yanımda belirirdi. Eskiden olduğu gibi..

Onu özlüyordum. Belkide şizofren olacak kadar..

Kulaklığımı takıp eskiden gökyüzünü izlerken dinlediğimiz şarkıyı açtım.
-🎵j's lullaby-Delaney Bailey-

Boş sokağı adımlarken. Gözyaşlarım kalbimi parçalamak istercesine kendini bırakıyordu sokağın kurumuş yollarına. Kafamdaki konuşmaları susturmak istercesine hıçkırıklarım şiddetlenmişti.

Eve gitmek istemediğini belli eden adımlarım yönlendiriyordu beni.

Benim evim oydu..
_____

ɪ ᴡɪsʜ//-ʲᵃʸʰᵒᵒⁿ-//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin