Extra 2
ချစ်ခြင်းတို့သည်ရက်လနှစ်ကာလရှည်လျားသည့်အခါ မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်ဟုခေါ်ဝေါ်သတ်မှတ်ကြပေသည်။အဆုံးအစမရှိသောပင်လယ်နှင့်တူသော ဒေါ်သက်ဝေ၏အချစ်နှင့် သူလိုရာကိုဆွဲငင်နိုင်သည့်လမင်းကဲ့သို့ နှလုံးသားပိုင်ရှင် နှင်းဒဏ္ဍာရီတို့၏ ဘ၀ခရီးလမ်းလေးသည် သာယာဖြောင့်ဖြူးညီညာလှသည်။
တစ်အိမ်တည်းအတူနေ တစ်ကုတင်တည်းအတူအိပ်စက်ကြ၍ အေးအတူပူအမျှအကောင်းအဆိုးအကြောင်းအကျိုးဝေဖန်ကြရင်း တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦးဇနီးကောင်းပီသခဲ့ကြပေသည်။မပြောင်းလဲတော့မည့်အချစ် မဟောင်းနွမ်းတော့မည့်မေတ္တာတရားတို့စုဝေးရာ "ချစ်နှင်းဝေဝေ" အမည်ရှိသည့် အိမ်ကလေးအတွင်းတွင် -
"ကလေး"
"ရှင်......"
(အသံကိုဆွဲ၍ နှင်းကထူးလိုက်သည်)
"မနက်ဖြန်ဆို ဝေတို့အိမ်ထောင်ကျတာ ခြောက်နှစ်ရှိသွားပြီနော်"
"ဟုတ်တယ်ဝေ"
"မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်"
"ဝေအရင်နှစ်တွေကလိုပဲ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာဆွမ်းကပ်မလား"
"ဝေတွေးနေတာကလေး"
"ဘာတွေများတွေးနေလဲဝေရဲ့ ပြောပါဦး"
"မေမေဆုံးတာလည်းကြာပြီမဟုတ်လား"
"မေမေ့အရိုးအိုးမြှုပ်ထားတဲ့မေမေ့ရွာလေးဆီလည်း ဝေမရောက်ဖြစ်တာကြာပြီ"
"မွေးရပ်ရွာကလေးကိုပြန်မလားလို့ကလေး"
"ကလေးမအားရင်နေခဲ့ပါကွယ်"
"ဝေတစ်ယောက်တည်းသွားမယ် အလုပ်နဲ့ဆိုတော့ ဝေမခေါ်ချင်ဘူး"
"ခုတလောမေမေ့ကိုသတိရနေတာ"
"ဝေရဲ့ကလေးဘ၀ကအဲ့ဒီရွာလေးမှာဖြတ်သန်းလာတာ"
"အထက်တန်းကျောင်းတက်မှဒီကိုရောက်လာတာ"
"ဝေရယ် သူစိမ်းဆန်တဲ့စကားတွေ"
"ဝေဘယ်ကိုသွားသွားနှင်းလိုက်မယ်ဆိုတာ ဝေသိပါဝေ"
"ဝေကိုကလေးပေါက်စလေးလိုပဲစိတ်မချဘူး"
"နှင်းမပါဘဲ ဝေကိုဘယ်မှမလွှတ်ပါဘူး"
"နှင်းအိပ်မက်လေးက နှင်းဘေးမှာရှိရမယ်"
