Sonunu bile bile koştum onun peşinden.. Yanlıştı hemde çok büyük bir yanlış.. Yanlış olan kendimden büyük birini sevmem değildi, yanlış olan şey üvey babamı sevmemdi...
"Başka bir evrende bir şansımız var ama burda yok.."
"O şansı burdada yaratabili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"No one but you could hurt me like this.."
-
Akşam olduğunda Elliot'a veda edip eve doğru gitmeye başlamıştım. Saatlerdir düşündüğüm tek şey Alex'di. Ne yapmaya çalıştığını hala çözememiş haldeydim. Şu an bile takip ediliyor muşum gibi bir his vardı içimde.
Beni takip ettiğini biliyordum. Çünkü sürekli karşılaşıyorduk ve bunların tesadüf olmadığına adım gibi emindim.
Derin bir nefes vererek bu düşünceleri bir süreliğine zihnimden uzaklaştırdım. Onu daha fazla düşünmek istemiyordum. İstediğim tek şey bir an önce eve varıp uyumaktı..
Evin önüne geldiğimde kapıya vurmayıp anahtarla kapıyı açtım ve eve girdim. Merdivenlere doğru yönelirken, annemin sesi beni durdurmuştu.
"Alice buraya gel! Konuşacaklarımız var.." Sert ses tonuyla konunun ciddi olduğunu fark ettim. Adımlarımı salona çevirip annemin yanına gitmiştim. Kaşları hafif çatık görünüyordu.
"Konu nedir anne?" Diye sordum. Annem surat ifadesini hiç bozmadan cevap verdi.
"Uyuşturucu kullanmaya tekrar mı başladın sen?" O an ard arda yutkunmuştum.
"N-nerden çıktı şimdi bu soru?" Annem beklemeden konuştu.
"Soruma cevap ver Alice!" Sesini bu sefer yükseltmişti. Tekrar başladığımı nerden anlamış olabilir ki? O anlamasın diye elimden geleni yapmıştım. Hatta eve hap dahi sokmamıştım.
"Hayır başlamadım.." Annem sözlerimle derin bir nefes verdi.
"Hayır bilmiyorum.. Belki de gizli gizli kullanıyordun." Kaşlarım hızla havaya kalkmıştı. Annem ne saçmalıyordu!
"Anne benimle dalga mı geçiyorsun?" Dediğimde annem kaşlarını dahada çok çattı.
"Asıl sen benimle dalga mı geçiyorsun? Alex bugün sizi görmüş!" Duyduğum bu sözlerle gözlerimi bir süreliğine yummuştum. Tabi ki Alex'den öğrenmişti! Yoksa annemin anlama gibi bir şansı yoktu.. Bu adam ne yapmaya çalışıyordu gerçekten?
"Görmüş mü? Kendisi beni takip ediyor olmasın.." Annem anlamsızca bana bakmaya başladı.
"Ne saçmalıyorsun sen?" Dedi.
"Adam sürekli karşıma çıkıyor anne! Ona peşimi bırak dediğim halde çevremden ayrılmıyor.." Dedim.
"İyi ki de ayrılmamış yoksa uyuşturucuya tekrar başladığını bilmeyecektim.. Yine beni aptal yerine koyup devam edecektin." Başımı sinirle iki yana sallayıp durmuştum.
