Chapter 8

56 4 1
                                    

LISA'S POV

After namin kumain pumunta kami sa living room para manunod sa T.V
habang nanunood kami may tinanong sa akin si jennie na kinalungkot ko.

Jennie:Ahm lisa nag-aaral ka pa ba?

Me:Ah hindi na eh grade 3 palang pinatigil na ako sayang daw pera kapag pinagpatuloy ko pa,mas mabuti na raw na magtrabaho na lang daw ako kaysa maging pabigat daw sa kanila (nalulungkot kong sinabi)

Jennie:Ah ganon ba pero alam mo bang mag basa or magsulat?

Me: Hindi eh hirap ako sa pagsulat at sa pagbasa.

Jennie:Pero gusto mo pa bang mag-aaral?

Me:Oo Jennie gustong gusto ko (masaya kong sabi sa kanya pero napalitan ito ng lungkot)pero wala akong pera para makapag-aral ako ulit

Jennie:Ako na ang bahala paaaralin kita ulit (smile)

Me: Talaga jennie?(smile wide)

Jennie:Oo (gummy smile)

Me: Salamat jennie dahil sayo maabot ko na yung pangarap kong maging photographer (maiyak kong sabi sa kanya at yinakap ito)

Jennie:Walang ano man basta sa kisasaya mo (smile and hug back)

Me:Tara na tuloy natin yung pinapanuood natin hahahaha

Jennie:sge hahahaha

At tinuloy na namin ang aming panununood,masaya ako dahil makakapag-aral na ako ulit sa tulong ni jennie hindi sapat ang pasasalamat sa lahat ng ginawa nya sa akin kaya bilang kapalit sa kabaitan nya magaaral ako ng mabuti para hindi sayang ang tulong nya sa akin.Pero may lihim ako mahal ko na si jennie hindi bilang kaibigan o kapatid kundi mahal ko sya bilang girlfriend pero hindi ko alam kung pareho kami ng raramdaman hindi na ako aasa dahil sino naman ang taong magkakagusto sa akin hindi marunong magbasa, magsulat at isang mahirap na pinalayas ng magulang mapanakit. Thoughts cut when jennie ask me kung ok lang ako at sinabi ko naman na ok lang ako kaya tinutok nya ang tingin sa t.v habang ako tinitignan sya napakasuwerte ng makakatuluyan ni jennie dahil si jennie ay isang perpektong babae na pangarap ng lahat . After matapos ang pinapanuood namin inaya ako ni jennie na pumunta sa mall para bumili ng damit ko pero sabi ok lang naman sa akin yung mga pinaglumaang damit pero hindi ito pumayag at wala na akong nagawa pa kay umoo na lang ako.

*MALL*

Jennie:Lisa halika punta tayo sa Chanel (hinila nya ako sa isang store na puno ng ibat ibang klaseng damit)

Habang pumipili si jennie ng damit may lumapit sa akin na babae dito siguro sya nagtratrabaho

Lady:Hoy! Ikaw bakit ka nan dito ha?

Me: ah may sinamahan lang po ako

Lady:Magnanakaw ka noh kasi sa itsura mong yan mukha kanang Magnanakaw umalis ka nga dito

Me: Hindi po ako Magnanakaw may sinamahan lang po talaga ako (pagpapaliwanag ko)

Lady:Lumayas ka dito kung ayaw mong magpatawag ako ng guard (sigaw nya sa akin at napayuko na lang ako dahil nagsisitingan na ang mga tao sa amin)

???: Ano ang nangyayari dito?

Tumingin ako sa nagsalita at nakita ko si jennie seryoso ng mukha

Lady:Miss Kim kayo pala ah kasi po itong babae na toh pinapaalis ko po dahil mukha po syang magnanakaw.(napaluha na lang ako dahil bumalik yung mga araw na nagnanakaw pa ako)

Jennie:Mukha magnanakaw?(tumingin sa akin)ito mukha bang magnanakaw tignan mo nga yang mukha mo eh ikaw pa ata yung nagmumukhang magnanakaw eh kasama ko sya at sino ka para mag-husga ng tao eh isang hamak ka lang namang na nagtratrabaho sa mall na pagmamay-ari ko.
Nagulat ako dahil sa sinabi nya

Lady: Sorry po miss kim hindi na po mauulit (she bow)

Jennie: Hindi ka sa akin hihingi ng tawad humingi ka ng tawad sa babaeng hinusgahan mo na kasama kong punta dito (she raise her eyebrow)

Lady: Pasensya na miss sa nga sinabi ko at sayo narin po miss kim sana po hindi nyo po ako tanggalan ng trabaho

Jennie:Oh No tatanggalin talaga kita sa trabaho mo kasi ayaw ko ng taong mapanghusga at may masamang ugali , Let's go lisa (hinila nya ako paalis sa store)
Nakita ko namang umiiyak yung babae pero hindi ko nalang iyon pinansin at nagpahila na lang kay jennie.

So yun guys abangan yung susunod na mangyayari 🤭😉

MY ANGELTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon