100 Days To Live

PART 3

Pagkauwi ko sa bahay humiga agad ako sa kama, subrang sakit ng paa ko pati narin katawan ko

May 98 days pako para mabuhay, ang tagal naman non, dalawang araw na simula ng magpacheck up ako at nalamang may isang daan pakong araw para mabuhay sa mundo, nakakatawa kung iisipin kasi nong malaman kong may sakit ako imbis na umiyak eh nasiyahan pako, hindi ko din alam pero gusto kong mawala nalang dito sa mundo dahil un din naman ang gustong mangyri ng magulang ko

KRING KRING

Kinapa ko ung cellphone ko sa ilalim ng unan

" Hello "

" hello is this miss, alliyah zen " sino naman tong caller nato at maghahating gabi na tumatawag pa, inilayo ko sa tinga ko ang cellphone at tinignan ang caller id

Unknown

Sino naman toh " yes you're talking to her right now" sagot ko narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya

" you're zen, right " kabingihan kasi ang pinaiiral
Narinig nya naman siguro ang sinabi nya noh, bakit kaylangang ulitin pa

" paulit ulit, unli kaba " irita kong tanong, kumunot ang noo ko ng tumawa sya

" hahahaha im sorry im not suppose to do that but anyway this is ms.glorry de cast---- " binabaan ko na agad ng cellphone ang kausap ko, dami nyang sinasabi ayaw nalang daretsyuhin ang sasabihin, pano nalang kung ung taong kausap nya eh mamatay na, pabebe pa kasi magsalita

KRING KRING KRING KRING

" why the hell did you end the call " inis nyang tanong

" ang dami mo kasing sinasabi ayaw mong daretsyuhin ng hindi ako naiinis sa boses mo" daretsyo kong tugon sakanya

" oh straightforward...i see "

" tanga isa pang dada mo babaan ulit kita ng call, kuhang kuha mo inis ko eh "

" fine, you're assassin right i have an offer to you"

" nagquit nako sa pagiging assassin kaya wala kanang mapapala sakin " ani ko

" 5.9m ang reward pag napatay mo ang target "

5.9m hmmm, " kulang " muka naman akong pera bakit hindi panila gawing 6.0m nahiya pa sila sa isang daang libo tsk tsk tsk mga weak ass

" fine, 6.3 how about that "

" deal "

" ok then I'll message you for more info about your target, have a goodnight ms.zen"

Last nato, ito na ang pinaka huling target na papatayin ko, nagquit nako sa pagiging assassin one year ago para mamuhay ng payapa dahil nga gusto kong maranasan ang ordinaryong buhay

Pero i guess babalik ulit ako para sa pera, sa totoo lang hindi naman talaga pera ang habol ko hahaha marami nako non saka aanhin ko naman ang pera nayun kung mamamatay din lang naman ako diba

Kaya lang naman ako pumayag sa offer kasi gusto ko, oo gusto ko lang makapatay tsk, anong magagawa ko eh hilig ko yung gawin, tanda ko pa ung una kong biktima back then 8 years ago i was 11 years old that time when that crime happened hahaha anong magagawa ko my impulsive thought won eh hahaha nagenjoy naman ako sa ginawa ko kaya wala akong regrets sa ginawa ko

My family hated me for that reason they called me killer, whitch, pathetic, psycho and other useless names

Although it's hurt me tho, pamilya ko sila eh pero hindi ko sila masisi kung tatawagin nila kong killer, kasi killer na naman talaga ako

12 years old lang ako ng palayasin ako ni mama dahil sa ginawa ko, nagpalaboy laboy ako kung saan saan, nakuha kong mamalimos, magbigay aliw sa iba at magbenta ng drugs, natutunan ko ding magnakaw at un pumatay ng tao para sa pera, labing dalawang taon din ako ng makapatay ulit ako ng tao para sa pera, pumatay ako para sa dalawang libo hahaha hindi ko naman kasi alam na maliit pa ang halagang yun syempre 12 years old lang ako non kaya anong malay ko

Nagtuloy tuloy ang pagtanggap ko ng target hanggang sa makakuha ako ng penthouse unang bahay na natatag ko, hindi ko na alam kong magkano yun pero sa tansya ko nasa 5.7m ang halaga non, then 16 years old ako ng makapatay ng tatlongpung tao ng sabay sabay, hahaha I don't but i really enjoy killing people, pero that lasted when i became 18 years old, naisipan kong mamuhay ng payapa at kalimutan ang nakaraan kong buhay, nangyari un ng makilala ko si milo, sampung taong gulang na batang lalaki,

Si milo ang naging inspiration ko na mamuhay ulit ng payapa, ayuko syang mapahamak kaya tinigilan ko ang pagtanggap ng target pero sadly kinuha sya sakin ng totoo nyang magulang, hindi ko na alam kung nasaan na ngayon si milo, kaya nawalan ako ng ganang mabuhay, wala nakong babalikan, wala nang naghihintay sakin kaya, hinihintay ko nalang ang araw ng kamatayan ko

Ang lalim din pala ng inisip ko, mabuti pa matulog nako