Güne bas agrisiyla uyanmistim. Üstüne minho bana soğuk yapiyordu. Nedenini sorunca cevap da vermiyordu. Acaba yanlış birsey mi yapmıştım?
Aradan 2 hafta gecmisti. Ne chan hyungla görüştüm, ne minho ile konuştum nede jisung hyung ile karşılaştım. Amcamgil çoktan gelmişti. Amcamgilin yanında ailem de gelmişti. Amcam ve babam konusmuyorlardi. Amcam babamla konuşmuyordu desek daha doğru olur. Sanırım herşeyi öğrenmişlerdi. Yani evlenecegimi.
---
Aradan 2 ay geçmişti. Amcam ve yengem babamı ikna etmek için cok cabalamislardi. Fakat babam para icin hala fikrini degistirmiyordu. Üstelik okulda da evlenecegim yayılmıştı. Zorbalık görmeye baslamistim. Ama babam hala bir tepki vermiyordu. Hayatımın en orta yerine sicmisti.
--
Düğünüme 1 hafta kalmıştı. Amcamgilde pes etmisti artık. Evlendikten sonra okula nasıl gideceğimi bilmiyorum. Minho hyung hala benle konusmamisti. Nedenini hala bilmiyorum. Chan hyung veya jisung hyunga sorsam da cevap vermiyorlar. Üstelik jisung hyung chanla evlenecegim icin 1 tik benden sogumus olabilir. Pfff oda benim hoslandigim kisiyle evleniyor ben bisi diyor muyum?
---
"Bang christopher chan, kim seungmini esin olarak kabul ediyor musun?"
Chana baktım. Yapmacık sekilde gülümseyip "evet" dedi.
" Kim seungmin, bang christopher chan i esin olarak kabul ediyor musun?"
Yutkundum. Ağzımdan evet kelimesi cikamiyordu. Ağzımı açıyordum fakat konusamiyordum. En sonunda gergin ortamin dagilmasi icin zor da olsa "evet" diyebildim. Minho hyung yorgunca bakıyordu benle chana.
" O zaman sizi koca-koca ilan ediyorum!"
Gözlerim doldu. Chan farkedip elimi tuttu. Gülümsedim. Zor da olsa yorucu olsa da gülümsedim.
Etraftan alkis kopuyordu. Chan bana döndü. Cenemi tuttu. Kendine çevirdi kafamı. Ne yapacagimizi biliyordum. Chan gergince yaklasti bana. Gözlerimi kapattım. Dudaklarimin üstünde Chanin dudaklarini hissettim. Keske chanin dudaklari yerine Minhonun dudaklari olsaydi. Ikimizde ayrilinca minhonun olduğu masaya baktım ama Minho yoktu. Derin bir nefes aldım. Titriyordum. Chan bana üzgünüm der gibi baktı. Ona endiselenmemesini söyledim ve gözlerimi kapattım
---
Düğünün üstünden 2 hafta geçmişti ve okula gidememistim. Bugün minho ve jisungun düğünü vardı. Biz hazırlanıp erken gitmiştik. Chan bana uzulmememi soylese de onun icinde de birseylerin koptuguna eminim. Dua ettim icimden. Minhonun benim gibi korkmadan hayır demesini diledim.
---
Olmuştu işte. Evlenmislerdi. Minho büyük bir zevkle evet demişti işte. Nasil oldu bir anda? Öpüştüler, birsey diyemedim. Kalbimde biryerlerde birseyler koptu. Hissedemedim hicbirsey. Basım dönmeye başladı. Hicbirsey duyamadim. Sonra gözlerim karardi.
----
"SEUNGMIN? UYAN LÜTFEN"
" SEUNGMIN LÜTFEN BIRAKMA BENI"
etrafımda sesler duyuyordum. Basim agriyordu. Gözlerim açılmıyordu. En sonunda gozlerimi acabildim. Chanin kucaginda yatiyordum. Etrafimda birsuru insan bana endiseyle bakiyordu. Ah doğru, bayilmistim. Gözlerimle minhoyu aradım. Minho jisung ile el ele birseyler konusuyorlardi. Tabi artık beni sevmiyor, umursamiyor. Gözlerim doldu aniden. Chan bana yardim etti ve ayaga kalktim. Chan'in yardimiyla bahceye ciktim.
" Seungmin, iyisin degilmi! Cok korktum!"
" Iyiyim..."
" Bayılma nedenin minho mu?"
Birşey demedim. Bu zaten evet demekti. Chan ellerimden tuttu.
" Seungmin, o seni unutmus gibi duruyor.bak bende jisungu unutmayı deniyorum. Artık önüne bakmalısın. Gecmisi unutmayi dene "
Sessizce onayladim chan hyungu
" Iceridekilere eve gidecegimizi soyleyecegim"
---
Seungmin camdan dışarı bakıyordu. Chan ise sessizce kullanıyordu arabayı. Eve vardıklarında sessizce indiler arabadan. Eve girer girmez seungmin chanla olan odasina gitti. Kendini büyük yatağa bıraktı. Chan odaya gelince seungmin ic cekip ayaga kalkti ve chanin yanina gitti. Simdi yapacagi sey belki kendini mahvederdi ama gecmisle baglanti kurmamanin tel yolu buydu...
---
Arkolar
Evlendirmicem demiştim.
Vazgeçtim
Cunku ben isin icine sicmayi cok severim
Aga cok iyi bir yerde bitmedjmi
Okulda ben
Sicarjen ben
Fic yaxarken ben
Azarken be-
