Intahar tablosu ve ressami

Bolum 1

Hic ruhunuzun sakin kalmasindan korktunuz mu? Yada kulaklarinizda bir ses yada gozlerinizde isiklar olmamasindan.

Kendinizle karsilasmaya karktunuz mu?

Yada aynaya bakmaktan kendinizi her konuda affetmekten,kendinizden korkuyor musunuz?

Kabuslarin icinden gunes daha etrafta gozukmuyorken uyanmistim. Okulu sevmezdim yada hic birseyi sevmezdim. Bu hayatta sevdigim tek sey tuvallerim fircalarim ve boyalarimdi. Onlar benim hayatimdi.

Kucuklugum ailem tarafindan mahvedilmisti. Hep karsilastirilmistim digerleriyle. Peki annem hayatini mahvettigi cocugunu karsilastirdigi kisileri taniyor muydu?

Tabikide hayir tek isi beni kendimden nefret ettirmekti. Ve bunu basarmisti.

Bir yil once ailem biraz parayla beni evden kovdu. O evde kalsaydim kovulucak bedenim kalmicagina emindim.

Peki neden mi? Hemen aciklayim bir sevgilim oldugu icin. O da beni bu yuzden birakmisti. Kendinden nefret eden ve kimsesi kalmamis biriydim sadece

Uyanip elimi yuzumu yikayip okul kiyafetlerimi giyinmistim cantami ve kulakligimi alip ciktim evimden. Ev dedigime bakmayin benden nefret eden teyzemin bana acidigi icin aldigi yikik dokuk biryerdi.

Insanlarin bana bakmasi beni rahatsız etmeyi birakmisti cunku ben bile olsam kendime bakmazdim.

Ailenin hata uzerine dogurdugu bir cocuktum ben.

Onun hatasi yuzunden benim hayatim karariyor.

Okula vardigimda o hayatsizlari gordum. Okula tek gelis nedenleri sevgili yapip onlara surtmekti. Boyle kisiler gozumde hayatsiz cunku kendilerini gelistirmeye korktuklarini dusunuyorum.

Dersleri dinledim, en azindan gelecegimi kurtarmak istiyorum. Kendi gelecegime olan tek yatirimim resim kurslarina gitmem ve ders dinlemek,bu parayida kendim kazaniyorum tabiki. Bana dilenci olsam yanimdan gecen milyoner adam bile para vermezdi.

Ailesinin bile nefret ettigi gereksiz bir insandim ben ne de olsa.