Alıntı.
09/11/2012
Bazen daraldığını hisseder insan.
Hiçbir şeye ulaşamaz, bir karanlığın cazibesiyle boğulur. Tüm bunlar zaman içerisinde korkularla dönüşür. Acımasızlığın son damlasına kadar korkar insan. Onu kurtaracak kişiyi bekler ama o kişi gelmez. En acısıda budur...
Geçmişin acısını, geleceğin korkusunu yenemedim ben. Keşke gerçek korkular karanlıktan korkmak gibi olsaydı.
Acılar insanlığı hiç'liğe sürüklüyor. Küçük kız bunu anladığı an bu hiç likten çıkmak istedi. Ama artık hiçlik onu sarıp sarmalamıştı. Bir hiç, bir insanın ruhunun öldürülmesidir. Bir çocuğun ruhunun öldürülmesidir.
O küçük kız çocuğu Revan
...
Saygılarımla,
-HEOSIKY.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEHENNEM ATEŞİ
FantasyASKIYA ALINDI "Sen ne diye odayı bu hale getirirsin!" diye bağırdığında korkudan titremeye başlamıştım. Niye titriyor dum ki o kadar da korkmuyordum. En sonunda yaklaşan hareketleriyle karnıma bir yumruk vurdu. Acıyla inlesemde durmayarak boks kumu...
