Yasak Adımlar

Akla Düşen Kurt

  Sabahın ilk ışıkları ile gözümü açtığımda karşımda duran saatin henüz okul saatinden 2 saat öncesini gösterdiğini görünce geri yatacaktım ki karşımda duran post-it not dikkatimi çekti. Ablam Rana tarafında yazılan bu notta; işinin çıktığını, erken evden çıkması gerektiğini, annem ve babamın işe gittiğini, abim Doruk'un ise dün geceden beri eve gelmediği yazıyordu. Yani ev bomboştu ve 2 saat erken uyanmıştım. Derken aklıma abimin bilgisayarını karıştırmak geldi ki en azından vakit geçirmiş olurum.

Bilgisayarda Instagram'ın açık olduğunu görünce içimden karıştırmak geçti. Etrafta tam stalk yapma havası vardı ama kimi? Sınıftan birkaç tane kızı arattıktan sonra öğretmenleri aratma fikri aklıma geldi. Kimyacıyı ve tarih öğretmenini arattıktan sonra aklıma müzikçi geldi. Nedense ellerim kalvyeye kendi gidiyordu. Ve o ismi arattım. Emre Akkaya.

Profil fotoğrafına tıklayıp büyüttüğümde spor salonunda çekilmiş bir fotoğrafı karşımda duruyordu. Kendimi belirgin karın kaslarına bakmaktan alamadım. Yaklaşık 30 saniye boyunca ekran karşısında öylece kalakaldım. Dışarıdan gelen yağmur sesiyle kendime geldim, ne yapıyordum ben?

Hakkını yiyemem, gerçekten yakışıklı adamdı ama yine de bu denli hayran kalmamak gerektiğini biliyordum.

Profiline göz attığımda 1,2 K takipçisi olduğunu gördüm. Neden bu kadar fazlaydı? Ve bundan bana ne? İstek at  butonu  daha önce hiç bu kadar çekici gözükmemişti ama yapamadım. Ne de olsa abimin hesabındaydım.

Hakkında sebepsizce daha fazla şey bilmek istiyordum. İsmini Facebook'ta aratmaya karar verdim. Kullanıp kullanmadığından emin değildim. Sonuçta 24 yaşında bir çıtır neden Facebook kullansın ki? Yine de aradım ve  hesabının olduğunu gördüm. Fotoğraflarına göz gezdirirken en başta bir kadınla el ele fotoğrafının olduğunu gördüm. Fotoğrafın atılma tarihi ise hiç de uzak bir tarih değildi. Fotoğraf altındaki uzun açıklamaya bakacakken çalan kapı sesiyle bilgisayarı telaşla kapattım.

Gelen abimdi.
-Neredeydin abi?
- Sana ne Dora?

İşte klâsik Doruk Bulut. Agresif.

-Of tamam, birşey sormadım.

Doruk odasına doğru yöneldiğinde aklıma bilgisayarda arama geçmişini silmediğim geldi. Umarım bilgisayarı açmaz derken tam da bilgisayarı açtı ve tam karşısında duran şey Emre'nin Facebook hesabıydı.

Evde benden başka kimse olmadığından arayanın ben olduğumu anladı.

- Kim bu şerefsiz?
- Abi ne şerefsizi ya.

Onu savunma gereği duymuştum. Bana ne oldu? Neden böyle davranıyordum?

- Sana kim bu dedim?

Hızlıca bir yalan uydurmaya çalışarak;

- Melis'in yeni sevgilisi bu abi. Ne kadar kaslı değil mi?

Son cümleyi neden eklemiştim ki? Ne gerek vardı?

Abim yalan söylediğimi anlamış olacak ki gözlerini bana doğrulttu:

- Bu yaşlı herif mi Melis'in sevgilisi? Daha inandırıcı bir yalan bulamadın mı?

Evet, bulamamıştım. Ayrıca yalan söylediğimde hemen kızarırım , asla beceremem.

- Ya abi ne bileyim işte Melis  dilf seviyormuş demek ki.

- Sen böyle insanlarla mı arkadaşlık kuruyorsun?

Gittikçe batıyordum ve okulu bahane ederek:

- Abi çok geç kaldım, hazırlanmam gerekiyor. Sonra konuşsak?

- Kurtulduğunu sanma Dora Hanım. Bu arama geçmişi konusunu daha sonra konuşacağız.

Geçici bir süreliğine de olsa kurtulduğumu düşünerek odadan çıktım ve kendi odama giderek hazırlanmaya başladım. Bugünün ders programına bakmak için telefonu açtım ki Melis'ten gelen 17 cevapsız çağrıyı gördüm.

Yine ailesiyle arasında geçen sorunları anlatacağını düşünmüştüm ki ciddiye almadım.

Ders programına baktığımda ilk 4 dersin müzik, geri kalan 4 dersin ise beden eğitimi olduğunu gördüm. Neden bu kadar çok müzik olduğunu sorarsanız Güzel Sanatlar Lisesi'nde okuyorum.

4 ders müziği görünce birden gülümsememe engel olamadım. Kendimden korkmaya başlıyordum. Bana ne oluyordu son günlerde?

Üzerimi giyindim ve çantamı alarak evden okula doğru yürümeye başladım.
Yolun yarısına gelmiştim ki Melis'ten gelen çağrıyla irkildim. Önce açmamayı düşünsem de telefonu açtım ve Melis'in telaşlı,aceleci sesi ile karşılaştım. Anlattıkları karşısında aklımı kaçırmak üzereydim.

~~Devam Edecek~~