ဒီကိစ္စတွေဖြစ်တုန်းက သူက ၈တန်းအောင်ပီး ၉တန်း မတက်ရသေးဘူး ။
ကျနော်က တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်ပေါ့ဗျာ ။ ကျနော်တို့နေတာ အစိုးရလိုင်းခန်းဆိုတော့
သူတို့မိသားစု အခန်းနဲ့ ကျနော်တို့အခန်းနဲ့က
ဘေးချင်းကပ် ။
သူတို့ကျနော်တို့ဆိုတာ ငယ်ငယ်ကတည်းက
ကစားဖော် ကစားဖက်တွေ ။ သူ့နာမည်က
ဖြူလေးလို့ခေါ်တယ် ။ ကျနော့်ကိုတော့
သူက ကိုကြီးတဲ့ ။ ဒါတွေထားလိုက်ပါလေ
မလိုတာတွေ ပေရှည်ကုန်မယ် ။
အဓိကအခန်းတွေကို ပြောကြတာပေါ့ ။
သူ ၈တန်းအောင်ပီး ၉တန်းမတက်ခင်
နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေပေါ့ဗျာ ။
ကျတော်က အဝေးသင်ဆိုတော့
ကျောင်းမသွားရဘူး ။ အိမ်မှာဘဲနေတာ ။
သူကတော့ နွေရာသီ ၉တန်းကျူရှင်
မနက်ပိုင်းတက်ရတယ် ။ နေ့လည်ဆို
ပြန်လာပီပေါ့ ။ အစိုးရဝန်ထမ်းတွေဆိုတော့
မနက်ဆို အလုပ်သွားကြ ညနေမှ အိမ်ကို
ပြန်ရောက်ကြတာဆိုတော့ နေ့ခင်းဆိုရင်
ကျနော့်အိမ်မှာ ကျနော် တယောက်တည်းဘဲ။
သူက မနက်ကျူရှင်တက်ပီး နေ့လည်
ပြန်လာရင် ကျနော့်အိမ်မှာ ခနနေ ညနေ
သူ့မိဘတွေ ပြန်ရောက်ရင် အိမ်ပြန်ပေါ့ ။
ငယ်ကတည်းက အတူတူကစားနေကျမို့
သိပ်တော့မထူးဆန်းဘူးပေါ့လေ ။
၈တန်းဆိုတော့ အပျိုဖြစ်လာတော့
စကတ်တိုလေးတွေ ဂါဝန်တိုလေးတွေ
ဝတ်တတ်လာတယ် ။ တရက် နေ့လည်ခင်း
ကျူရှင်က ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သူက ဖျာခင်းပီး လှဲရင်း စာဖတ်နေချိန်
ကျနော်က ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ပီး အက်ရှင် ရုပ်ရှင်
ကြည့်နေတုန်းပေါ့ဗျာ ။
ရုတ်တရက် သူ့ကို ကြည့်မိလိုက်ချိန်
သူကလည်း စာဖတ်ရင်း ဒူးထောင်ထားချိန်
ဝတ်ထားတာ ဂါဝန်အတိုဆိုတော့ဗျာ
အောက်က အတွင်းခံက အတိုင်းသား
မြင်နေရရော ။ ဖြစ်ချင်တော့ အတွင်းခံက
ဟပီး သူ့ပူစီလေးပါ မြင်နေရတယ် ။
အရင့်အရင်က သူ့ကို အဲ့လိုမျိုး တခါမှ
မမြင်ဖူးဘူးလေ ။ ဒါ ပထမဆုံးမြင်ဖူးတာဘဲ
နာမည်က ဖြူလေးဆိုတဲ့အတိုင်း အသားက
ဖွေးနေပီး ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်လေးဗျ ။
