Slow - witted (Myanmar translations)

Chapter 7

ဖူကျားတစ်ယောက် ကျောကိုမတ်မတ်ရပ်ရင်း ခနဲ့တဲ့တဲ့ပြုံးလိုက်မိသည်။ "သိရင်လည်းပြီးတာပါပဲ"။

လျှိုသဲကလျှိုချန်နှင့်အတော်လေးကွာခြားသည်။ လျှိုချန်ဆိုသည်မှာကျောင်းသားတိုင်းကင်းကင်းကွာကွာနေကြသည့်ရင်စက်ကြမ်းကြုတ်သောမိစ္ဆာတစ်ကောင်။ သူ့ကိုတွေ့သည်နှင့်နောက်ကျောမလုံစွာကြောက်လန့်နေကြရ၏။ လျှိုသဲကမူ ဆရာဆရာမများရှေ့တွင်နာခံလိမ္မာရိုကျိုးပြီး ကျောင်းဂုဏ်ဆောင်သောထူးချွန်ကျောင်းသားကြီးတစ်ယောက်။ သို့သော်ထိုမျက်နှာဖုံးနောက်ကွယ်ကသူ့စရိုက်အစစ်အမှန်ကတော့ လျှိုချန်ထက်ပို၍ဆိုးဝါးသည်။ အနိုင်ကျင့်ခံရဖူးသည့်လက်တစ်ဆုပ်စာကျောင်းသားအချို့သာလျှင်သူ့သရုပ်မှန်ကိုတွေ့မြင်ဖူးကြသည်။

"ငါ့အစ်ကိုလျှိုချန်က...အခုထိကျောင်းနားခံထားရတုန်းပဲ"။ လျှိုသဲက အသံကိုနိမ့်ကာပြောလာသည်။

လျှိုချန်အကြောင်းစကားစလာသော်လည်း ဖူကျားကအိပ်ရာအခင်းမပျက်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်သူကကျောင်းတက်ချင်တဲ့ကောင်မှမဟုတ်တာ...အဲဒီတော့ငါ့ကြောင့်ကျောင်းနားခံလိုက်ရတာကျေးဇူးတင်ဖို့ကောင်းတာပေါ့။

သူ့စကားကြောင့် လျှိုသဲတစ်ယောက်မျက်ခုံးပင့်သွားသည်။ "အခုအချိန်အထိ အကျောမာချင်ယောင်ဆောင်နေသေးတယ်...ငါဘယ်သူလဲဆိုတာသိနေရင်ခခယယရိုရိုကျိုးကျိုးဆက်ဆံသင့်တယ်မဟုတ်လား"။

"ငါကအဲဒီလိုမလုပ်ချင်ရင်ရော..."

လျှိုသဲတစ်ယောက်ဖူကျား၏စကားကြောင့်စိတ်စနှိုးစနှောင့်ဖြစ်သွားသည်။ "အင်း...အဲဒါဆိုရင်တော့မင်းဒီမှာနေနေတဲ့တစ်လျှောက်လုံးငရဲမှာနေနေရသလိုခံစားရအောင်ငါလုပ်ပစ်မှာ"။

သူခြိမ်းခြောက်လိုက်သော်လည်း ဖူကျားက တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်။ အိပ်ရာခင်းကိုလက်နှင့်အသေအချာညှိကာပြန့်သွားစေပြီးခေါင်းအုံးစွပ်စွပ်နေသည်။

လျှိုသဲက တောက်တစ်ချက်ခေါက်လျက်ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်။ သိပ်မကြာလိုက်သောအချိန်တွင် ရေကျသံတစ်ဝေါဝေါကိုကြားလိုက်ရ၏။ ရေကျသံရပ်သွားသောအခါ လျှိုသဲတစ်ယောက်ရေပုံးတစ်ပုံးကိုဆွဲကာရေချိုးခန်းထဲမှပြန်ထွက်လာသည်။ "ဒီနေ့ရာသီဥတုကြောင့်ရေကအတော်လေးအေးနေတာပဲ"။