"အချစ်တစ်ခုကိုစတည်ချင်း...."
>>>>next
နင်တို့အလုပ်မဟုတ်ဘူး ၀င်မပါနဲ့ ၊ မရီးစာစာဘေးကအမရီးကချောလှရီလား..."
ခေါင်းကလည်းရွှေရောင်ရီးတော့ ဘာလူမျိုးပါလိမ့်။
ခလေးတစ်ချို့ကစူးစမ်းသလိုလိုနဲ့တေးအနားကပ်လာခါ ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်နေတော့နေရခက်တာနဲ့ပဲ။
အမက မြို့ကလာတာပါ အမနမည်ညို့တေးပါခလေးတို့ ..သားတို့နမည်တွေကရော။
ခလေးတွေထဲက အရပ်ပုပုလေးနဲ့တစ်
ယောက်က ၊ သားက ဖိုးရူပ်ပါ အမ ၊ သားကတော့ ၀တုတ်ကြီးမို့ သားအမေက၀လုံးလို့ပေးထားတာ။
စကားတက်ပြီး ၀ကစ်ကစ်လေးနဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ခလေးလေးက ၀လုံးတဲ့လား.."
ဒီရွာမှာသားကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောတာအမတစ်ယောက်ထဲရှိတယ်။ ငါ့ကိုမမချောချောက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်တဲ့ ၊
နောက်ဆုံးကြက်တောင်စီးလေးနဲ့တစ်ယောက်ကရောဘယ်သူလေးပါလိမ့်။
သားနမည်က တာတီးပါ အမ ကျွန်တော်ကအားလုံးထဲကအချောဆုံးမဟုတ်လား။
"အယ်..."
ဟဲ့ ..နင်တို့တွေငါတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကိုမေ့နေပြီလား ၊ အရိုက်ခံချင်လို့။
ပြောပြောဆိုဆိုခလေးသုံးယောက်ရဲ့ခေါင်းကိုခေါက်လိုက်တဲ့ စာစာပါလေ။
တေးမှာပြုံးပြယုံပဲတက်နိုင်တယ်။
ဒါနဲ့ မရီးစာစာ ဒီကအမရီးကရောသားတို့နဲ့ဆော့ဖို့လား ၊ ဒီကအမကမြို့သူဆိုတော့ဆော့တက်ပ့မလား။
သားတို့က ဘယ်လိုဆော့လို့လဲဟင် ၊အမကိုဆော့ပုံဆော့နည်းပြောလေအမလည်းဆော့ချင်တယ်။
တေးကြီး..တေးကြီးအသက်က ကြီးနေပြီလေ ခလေးကလားဆော့ချင်နေသေးတာလား။
ရမှုံကလည်းအမနမည်ကြီးကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ ရှက်စရာကြီး။ တေးကြီးမို့တေးကြီးခေါ်တာပဲဟာကို ၊ ဘာရှက်စရာပါလို့။
ဟုတ်ပါပြီမနိုင်မှန်းသိပါတယ် ၊ ဆော့ကြမယ်လေ။
ဟုတ်ပြီ ဟိုသုံးယောက် ပိုက်ဆံပါလား။
