<Unicode>
"ကျွီ!!!...ဒုန်..."
တိတ်စိတ်နေတဲ့ လမ်းမထက်ကကားနှစ်စီရဲ့တိုက်လိုက်တဲ့အသံက ဟိန်၍ထွက်လာသည်။
"ဟက်ခ်..လူလိုပြောတာနားမလည်းလိုပဲ ဒီတစ်ခါတော့ မင်းအသက်ကိုချမ်းသာပေလိုက်မယ် နောက်တစ်ခါ သူကို မင်းရဲ့ခံန္ဓာကိုယ်ကဘယ်အစိတ်အပိုင်နဲ့မှ သွားမထိမိစေနဲ့.."
"အရေပေါ်ကားကို အမြန်လွတ်ပေပါ လူတစ်ယောက်ကားအက်စီဒက်းဖြစ်ပြီ သွေးထွက်လွန်နေလို ဒီလိပ်စာအတိုင်း အမြန်လာခဲ့ပေပါ.."
.
.
"ဟယ်!! သား Taehyung ဘာဖြစ်လာတာလဲတစ်ကိုယ်လုံးလည် သွေးတွေနဲ့ပါလား.."
"မားမား သူအိမ်မှာရှိနေတယ်မဟုတ်လာဟင် သူဘယ်မှာလဲ သူဘယ်မှာလဲဆိုတာကို Taeကို အမြန်ပြောပါမာမာ..."
ဘာဖြစ်လာတာလဲ သားရယ် မာမာစိတ်တွေပူလိုက်တာ သား ကိုကိုJungkook ...Jungkookက သားနဲ့ရှေဆင့်နောက်ဆင်ပြန်ရောက်နေတာ ခုနကပဲ အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတယ်.."
မားမားရဲ့ ပြန်ဖြေတဲ့ အဖြေးကို Tae ကြာပြီပြီခြင်းအပေါ်ထပ်ကို အမြန်ပြေတက်သွားလိုက်သည်။
"ဒုန်း!..."
"Kim Taehyung မင်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ.."
"သား Taehyung ဘာဖြစ်လာတာလဲ အင်္ကျီမှာလည်း သွေးတွေနဲ့ ပြီတော့ သားကိုကို အရှေ့မှာဘာဖြစ်လို ငိုပြီဒူထောင်နေရတာလဲ.."
ခြေသံပြင်းပြင်နဲ့ ဒယ်ဒီအလုပ်ခန်းရှေ့က Tae ဖြတ်လျှောင်လာတာကိုတွေ၍ စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ ဒယ်ဒီကပါ Tae နောက်ကို အပြေလိုက်လာခြင်းဖြစ်သည်။
"Jungkook..မင်း အမကြေနပ်ရင်စကားနဲ့မဟုတ်ဘူး ကိုယ်ထိလက်ရောက်လုပ်ပြစ်ချင်ရင်လုပ်ပစ်နိုင်ပါတယ် ဘာအပြစ်မှမရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ကိုတော့ ငါအတွက်နဲ့ အန္တာမပေးပါနဲ့ ငါ တောင်ပန်ပါတယ် Jungkook...ငါ မင်း ကြေနပ်တဲ့အထိကိုဒီနေရာမှာဒူထောင်တောင်ပန်ပါမယ်.."
"သား Taehyung ဘာတွေပြောနေတာလဲ ဒယ်ဒီကို နားရှင်အောင်ရှင်ပြစမ်းပါဦး..."
"ဟုတ်တယ် ဟိုကောင် Kin Nam Hoဆိုတဲ့ လူကိုသား ကိုယ်တိုင် ညနေက သူဆေးရုံက အပြန်ကားနဲ့တမင်တကာကိုဝင်တိုက်ခဲ့တယ်.."
