VATAN TARİFİ

3.2

Selamlar sevgi ve saygı değer canlarım.

Yine yazdım bir şeyler bakalım sevecek misiniz bu bölümü?

Yeni bölüm ne zamam gelir bilmiyorum ama finale doğru gittiğimi söylesem iyi olacak.

O zaman iyi okumalarrrrr

--------------

"Beril getir kızım. Koy yengenin önüne."Sinan amca mutfakta ne kadar yemek varsa önüme dizmişti. Hem mahçup hemde mutlu hissediyordum. "Ye kızım hadi afiyet olsun. İstediğin bir şey varsa getiririz"

"Yok çok sağolun zaten bunlar bile çok. Ellerinize sağlık"

"Afiyet olsun. Ye güzelce."gülümseyerek önüme konulan tabaktan bir kaç lokma attım ağzıma. Aslında uzun zamandır düzgün yemiyordum. Şimdi ise ayıp olmasın diye hepsinden tatmam gerekiyordu ve bu bir zulüm gibiydi. Anlamadığım şekilde yemek görmekten midem bulanıyordu. Hayatım yemek yapmak olmuşken yemek görmek istemiyordum.

Ben tabağımdan yerken Beril de gelip hemen karşıma oturmuştu. "Rengin soluk gözüküyor iyi misin?"
Kafamla onaylayarak "iyiyim. Gerçekten"

"İyiysen iyi. Kötü olursan abim hepimizi azar manyağı yapar valla."

"Ya yok artık. Yapamaz öyle bir şey. hem bu kadar şey  etmeyin mahçup olurum"yüzüne bir gülümseme yerleştirip "abim seni çok iyi tanıyor"

"Hı?"dedim şaşkınca. Ne alakaydı şu an Emir'in beni tanıması?

"Geleceğini haber verirken çok üzerine düşmeyin mahçup olur kötü hissetmesini istemiyorum. Yapacaksanız çaktırmadan yapın ki kötü hissetmesin dedi."bu benimde yüzümde bir gülümseme oluşturmuştu. Emir beni gerçekten tanıyordu. Uff çok özlemiştim ama ben.

"O yüzden hadi güzelce ye canım yengem. Ya da görümcem mi desem?"hafifçe gülüp "eee sen anlat Erenle nasıl? Çok katıydı bu konuda kesin olmaz diyordu."sorduğum yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti. Yerinde kıpırdanıp "şimdi siz İzmir'e geldiğinizde o da geldi voleybol falan oynadık sonra ben sakatlandım ya"kafamı sallayarak onayladım. "İşte o sakatlandığımda beni kucakladı. Aslında hiç acımıyordu ama ben çok azıcık numara yapıp onunla başbaşa kalmak için hastaneye götürtmüş olabilirim"ağzım açık ona bakarken masum bakışlar atıp "orda işte ayağımı muayne eden benim ortaokuldan arkadaşım çıkmasın mı? Staj için o hastanedeymiş eeee biz böyle konuşmaya başlayınca Eren kıskanmasın mı?"

"Ay taksite bölme ful peşinat Beril çatlayacağım ha!"dedim bende yerimde dikleşerek. "Neyse çocukta ortaokulda bana çıkma teklifi etmişti. Konu tekrar oralara girdi. Ben rahatsız olmaya başladım çünkü gereksiz samimiydi yani. Sonra Eren ay kocam fark etti bunu. Elimden tuttu."derin bir nefes aldı sanki o anı bir daha yaşıyordu. "Bilader dedi işine bak yoksa bakacak bir işin kalmaz"bu cümleyi sesini karşılaştırarak söylemişti. Bu da komik geldiği için istemsiz gülmüştüm. 

"Ben tabi eriyip bit"aslında çok bir şey değildi ama tabi Eren'den gelen her atak Beril için bir hamleydi.

"Sonra çıktık ordan ellerimiz hala tutulu. 'Eren' dedim. 'Efendim' dedi. 'Ben' dedim 'seninle evleneceğim' dedim şak diye hiiiç utanmadan valla. Eren de böyle tatlı tatlı güldü. 'Nasıl' dedi. Bende 'orasını da sem düşün ben evet dedim işte'dedim sonrası aağağa kalp krizlik."elini kalbinin üzerine koyup " 'evleniriz güzelim' dedi. Güzelim dedi evleniriz dedi! Ayyy Esleeeeem"hafifçe gülüp "çok sevindim yani en azından açıldıysa iyi bir şey. Çünkü kafası karışıktı. Eminim halledeceksiniz"kafasıyla onayladı. "Konuştuk yani halledilir tek sorun Eren'in şu yaş sıkıntısını halledebilsek."