Έφτασα στο κτήριο όπου έχω όλα τα έγγραφα και τα φορτία μου . Έκατσα ξεφυσοντας στην πολυθρόνα μου και άρχισα να μελετώ κάτι χαρτιά
- Κύριε
Μου είπε και γύρισα το βλέμμα μου σε αυτόν
Ράιαν : Λέγε και γρήγορα
- Μου είπατε να σας επενθυμίσω πως σήμερα το βράδυ έχετε παραλαβή
Ράιαν : Ωραία μπορείς να φύγεις τώραΒγήκε και πήρα το κινητό στα χέρια μου .
Ράιαν : Έλα , εγώ θα αργήσω αρκετά σήμερα οπότε αν πεινάσει η Αλέξα τάισε την
- Μάλιστα κύριεΤο έκλεισα και συνέχισα να μελετώ . Το μεσημέρι έφαγα κάτι απλό σε μια ταβέρνα και επέστρεψα στο κτήριο μου για να ετοιμαστώ . Είναι σημαντική η παραλαβή απόψε και δεν μπορεί τίποτα να πάει στραβά .
Έβαλα το μαύρο μου σακάκι και τοποθέτησα το πιστόλι μου στην ζώνη
Δεν ξέρεις πότε αν θα σου χρειαστεί
Βγήκα και μπήκα στο αυτοκίνητο μου . Πήγα σε μια έρημη περιοχή και περίμενα για την παραλαβή
Πάντα ήταν εδώ πριν από εμένα τώρα τι έγινε?
Η ώρα περνούσε και το φορτηγό άφαντο . Κοιτούσα συνεχώς το ρολόι μου και περπατούσα μπας και περάσει η ώρα και έρθουν
Ξαφνικά είδα ένα φορτηγό . Πάρκαρε και άνοιξε η πόρτα . Άρχισα να τους πλησιάζω
Ράιαν : Άντε που ήσασταν τόσες ώρες!?
Φώναξα αλλά μόλις είδα ποιος ήταν στην θέση του οδηγού έμεινα ξαφνιασμένος
Ράιαν : Τι κάνεις εσύ εδώ!?
Μπίλι : Κάτι που δεν έχω τελειώσει ακόμαΒγήκε και ήρθε απέναντι μου . Κρατούσε ένα μαχαίρι και με κοιτούσε νευριασμένος
Ράιαν : Δεν θέλεις να το κάνεις αυτό
Μπίλι : Ποιος το λέει αυτό?
Ράιαν : Θα μπλέξεις
Μπίλι : ΧέστηκαΜε μαχαίρωσε και εγώ έπεσα κάτω . Κράτησα σφιχτά την κοιλιά μου και είδα αίματα παντού
Μπίλι : Ορίστε η παραλαβή σου
Είπε και όταν ανέβηκε στο φορτηγό έφυγε
Μετά από λίγο έχασα τις αισθήσεις μου
[...]
Όταν συνήλθα ήμουν στο κρεβάτι μου . Είχα μια γάζα γύρω από την κοιλιά μου και έναν όρο στο χέρι
- Πως αισθάνεστε?
Ράιαν : Πονάω λίγο
- Σας έδωσα παυσίπονο σιγά σιγά θα είστε καλύτερα . Ευτυχώς το τραύμα ήταν επιφανειακό
Ράιαν : Η Αλέξα που είναι?
- Στο κλειδωμένο δωμάτιο
Ράιαν : Φώναξε μου τον Γκιλ
- Μάλιστα
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
My Beast
Random- Γύρνα προς τον τοίχο Μου είπε άγρια και το έκανα . Τότε ένιωσα κάτι να ακουμπάει το κεφάλι μου . Μετά κατάλαβα πως ήταν το πιστόλι του - Θα με προδώσεις? Ρώτησε και εγώ έμεινα παγωμένη στην θέση μου [...] Ένα απλό κορίτσι και ένας εγκληματίας...