Sıra Arkadaşım

1.3

Selam arkadaşlar

Yine ben geldim

Uzun aralıklarla bölüm attığımın farkındayım

Ama bu mazlum ponçiğiniz okuldan eve gelince çok yorgun hissediyor ve sınavları yaklaştığı için çalışması gerekiyor :D

Duygu sömürüsü de yaptığıma göre başlayalım mı ??

Ama önce şu yıldızı bir parlatın ama o kadar yazıyoruz yani :)

______________

Nihayet kamp sona ermişti . Eski hayatımıza geri dönmüştük . Ben ve buse kitaplara çullanmış bir şekilde ders çalışıyorduk . Aa söylemeyi unuttum , Buse benim okuduğum bölümde okuyor artık
O kadar mutluyum ki anlatamam ...

' Yalan söyleme kız daha demin, ballandıra ballandıra anlatıyordun '

Evet arkadaşlar bu da benim iç sesim , benimle her zaman böyle laf dalaşına girer . Ama olsun onu da seviyorum.

Buseyle biraz daha çalıştıktan sonra buse eve bende kütüphaneye doğru yol aldık. Kütüphane okula biraz uzaktı bende otobüse bindim ve 5 dakika sonra vardım. Hemen istediğim kitabı bulma çabaları falan ...

Kapıyı açtığımda mutfaktan buram buram kokular geliyordu . Annem sevdiğim yemeklerden birini yapmıştı . Koşar adım odama gidip üzerini değiştirdim ve mutfağa geçtim . " Selamün aleyküm anneciğim " diye sevinçle selam verdim . Annem de aynı şekilde selamımı alınca bana sofrayı kurmam için komut verdi , ben de hazırlamaya başladım . Yemeği yedikten sonra odama geçtim .

Önce biraz telefonumla uğraştım, sonra derslerime çalışmam gerektiği aklıma geldi ve isteksizce ders çalışmaya koyuldum .
...

" Almira , uyan kızım okula geç kalacaksın " , diyen annemin sesiyle uyandım . Ama yatağımda değildim , kitaplarımın üzerinde uyuyakalmıştım ve her yerim tutulmuştu. Hemen ayaklanıp kitaplarımı topladım ve koşar adım banyoya gittim. İşim bittiğinde annemin hazırladığı şeyleri yemeye başladım. Gözüm saate ilişti, daha 10 dakka vardı. Ama hızlı olmalıydım .

...

Yola çıktığımda 5 dakika vardı , ama neyseki okul yakındı. Sınıftan içeri girdiğimde daha kimse gelmemişti , hem de hiç kimse ????

Şaşkın bir şekilde sırama geçtim ve dersin kitaplarını çıkarmaya başladım , sonra bir anda ışıklar kapandı ve kapının ardından " İyi ki doğdun Almira " sözcükleri yükseliyordu . Bugün benim doğum günüm dü değil mi ? Artık ders çalışmakla nasıl kafayı bozmuşsam doğum günümü bile unutmuşum. En önde pastayı tutan Asaf , arkada sınıf arkadaşlarım ....

Bana yaklaşan arkadaşlarıma öyle büyük gülümsedim ki , hiç bu kadar gülmemiştim. Bana yaklaşan pastanın üzerinde " Sınıfın en tatlı dilcisi " yazıyordu . Yazıyı görünce bile gülümsedim . Pastayı asaf önüme koyunca hemen üflemedim. Önce bir dilek tuttum , " Umarım sevdiğim insanlar beni yalnız bırakmaz " diye ve büyük bir nefes vererek mumları söndürdüm ve Alkışlar .....

Pastayı kesip herkese dağıttık , sonra hediyelerimi aldım . Hepsini tek tek açmaya başladım. Ama ilk önce buse' nin hediyesini açtım . Bana kocaman bir ayı almıştı , ona kocaman sarıldım . Sonra diğer arkadaşlarımın hediyelerini açtım ve en sonunda ise Asafınkini ...

O bana bi kar küresi almıştı , içindeki figürde ise bizim yaşlarımızda iki genç sırt sırta vermiş kitap okuyorlardı . Sadece asafa bakıp gülümsedim ve ortalığı topladıktan sonra herkese teşekkürlerimi ilan ettim ve derse geçtik . Anladığım kadarıyla pastalar , süslemeler falan hepsi Asafa aitti . Ona ayrı teşekkür etmeliydim ama anlamadığım bir şekilde utanıyordum . Teneffüs zili çaldığında yanına gittim ve çok fazla göz temasında bulunmadan teşekkür ettim ve o da bana ne demek , görevimiz dediğinde ikimizde kızardık ve Buseyi alıp hızla sınıftan çıktım.

Sonunda bugün de bitmiş , eve doğru gidiyordum. Eve yetişmeye 10 dk kala yağmur yağmaya başladı. 1,2 dakika sonra da hızlandı. Hızlı yürümeye çalışıyordum ama böyle de ayaklarım ıslanıyordu. Ama sonra bir anda durdu yağmur , yani durdu galiba

Başımı kaldırdığımda bir şemsiyenin altında olduğumu gördüm.

💜💜💜💜💜💜💜💜

Evettt🤙🤙🤙

Bu bölümde bitti !!!!!

Allah' a emanet olun 😎😎😎

☠☠☠☠☠☠