Artık liseli oluyordum. Son bir haftam kalmıştı. Kardeşim ve benim okul ihtiyaçlarımızı karşılamak için merkeze alışverişe gelmiştik. Anne ve babamla çanta,kalem,defter ve bir çok ihtiyaçla birlikte okul formalarımızda alınmıştı liseyi uzak bir memleket değil kendi memleketimde okuyacaktım bir çok arkadaşım gibi içimizden sadece bir kaç tanesi şehir dışına gidecekti. Ben kız meslek aşçılık bölümünü kazanmıştım. Babamı görmeniz lazım nasıl kızmıştı ilk öğrendiğinde başka bir bölüm bulamadın mı aşçılık ne ? Falan diye daha birçok laf duymuştum ama babam çevredeki insanlardan güzel ve maddi olarak iyi bir meslek olduğunu duyduğunda bölümün güzelmiş kızım oku o bölümü demişti. Alışverişimiz bitmişti. Babam bizi yemek yememiz için bir restoranta getirdi. Yemekler gelmişti birlikte sohbet ederek yemeğimizi yedik. Babam hesabı ödeyerek yanımıza geldi sokakta hep birlikte yürüyorduk Babam yol üstünde bir ayakkabı mağazasına girdi. Tabi bizde arkasından onunla birlikte girmiştik mağazaya ayakkabılara bakıyordum gözüme beyezlı-morlu bir ayakkabı çarptı çok güzeldi çok beğenmiştim. Babama söyleyemediğim için; Anneme beğendiğimi söylemiştim annem babamın yanında fazla parası olmadığını söylemişti. Mağazadan çıkmıştık Babam aramızda konuştuğumuzu ne olduğunu sormuş bende ayakkabıyı göstererek beğendiğimi söylemiştim. Babamda annem gibi yanında fazla para olmadığını diğer ay almak istediğini söylemişti. Ne kadar üzülsemde babama "tamam "demistim. Onu üzmek istemiyordum babamda benim üzülmemi istemiyor olacak ki mağazaya girip o beğendiğim ayakkabıyı son parasını vererek bana almıştı. Babama daha sonra alırız desemde beni dinlememişti bense istediğim ayakkabı alınmasına rağmen mutlu değildim çünkü babamın cebindeki son parada bitmişti. Benim yüzümden bazı babalar "kızım seni seviyorum " demesede olur. Çünkü Babam bana seviyorum demesede ben babamın beni çok sevdiğini iliklerime kadar hissediyorum. Bende Babama sürekli haykıran biri değildim ama başıma geleceği önceden bilseydim Babama daha çok "seni seviyorum baba" derdim yada onu bol bol öper, sarılırdım ozamanlar demesemde şimdi diyorum.
"Seni çok seviyorum Babam " iyiyim, ilk aşkım,ilk sevincim ,ilk kahramanım iyiyim benim babamsın hep iyikiydin hepte öyle kalacaksın senin kızın olmaktan gurur duyuyorum kahramanım...
Artık liseliyim ilk yılım başlamıştı. Güzeldi büyüyordum merkeze gidiyordum her sabah dolmuşla akşam okul bitince aynı şekil eve dönüyordum. Tek sorun merkeze bir saat uzaklıkta olduğumuz için sabahın erken saatlerinde yola çıkıyorduk sabahları karanlık olduğun için; Babam bırakıyordu beni servisin geçtiği yola kahramanım hakkını ne yapsam ödeyemem ortaokul aşkımı soracak olursanız farklı okul olsada hala aynı şehirdeydik benimle aynı dolmuşta gidiyordu en sanki olaydan sonra aramız tekrar iyi olmuştu ama merak etmeyin eskisi gibi mektupla konuşmuyoruz artık dayım bana telefon almıştı liseye başladığım için sabahları aynı serviste olduğumuzdan dolayı sorun olmuyordu.sabahları birlikte oturuyorduk ve o herzaman omzumda uyuyordu. Tabi hala benimle şakalaşmaları ve şarkı armağan etmeleri bitmiyordu. Güzeldi yani onunla herşey artık ona çok alışmıştım hoşlandı artık sevgiye dönüşmüştü ve çok seviyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİNİ SEV ( TAMAMLADI)
ChickLitgerçek bir hikayedir genç bir kadının çocukluğundan 25yaşına kadar yaşadıklarına şahit olacaksınız okurken peçeteleriniz olsun :)
